Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Θέλω...

Θέλω... Να γίνω αέρας... Να τρέχω πάνω από θάλασσες, λίμνες, ποτάμια. Να παίρνω τη δροσιά τους και να ξεχύνομαι στις ερήμους και στις αβύσσους της γης, των ανθρώπων, των ψυχών... Στις κολάσεις των κορμιών και των μυαλών. Να τις δροσίζω, να τους απαλύνω τον πόνο, τον καημό, να δίνω γιατρειά στους πόθους και τα πάθη που τους σπρώχνουν στο σκοτάδι... Μετά να περνάω και να φορτώνομαι μ'όλα τ'αγαθά της γης. Και να τα ρίχνω εκεί που ο ήλιος ντρέπεται όταν λάμπει και το φεγγάρι κλαίει όταν βγει... Κι'αφού δω μουτράκια χαμογελαστά να φύγω, να πετάξω και να'ρθω σε σένα. Να σου ανακατώσω τα μαλλιά, να σου χαϊδέψω το κορμί, να σ'αγκαλιάσω, να παίξω με τ'απόκρυφά σου, να σε φιλήσω, να μπω στο μυαλό σου να μ'ονειρευτείς, να με ποθήσεις, να με θελήσεις... Κι'όταν ακούσω τον αναστεναγμό σου, νοιώσω το τράνταγμα του κορμιού σου, μεθύσω απ'την ηδονή σου και γευτώ και μυριστώ την ευτυχία σου τότε να σ'αφήσω μ'ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου να κοιμάσαι γλυκά και να φύγω γι'άλλα μέρη. Εκεί που τ'αγέρι καταλαγιάζει, ξεκουράζεται κι'ονειρεύεται με τη γεύση σου στο στόμα.... Θέλω... Εσένα...