Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Απόσταση...

Θέλησα να γράψω για την αγάπη... Και πάλι... Για την αγάπη από απόσταση, για την απόσταση της αγάπης, για την απόσταση απ'την αγάπη... Για την ψυχή που αγαπάς και πονείς, για τον άνθρωπο που αγαπάς χωρίς να ξέρεις καλά καλά, για τη μορφή που έχεις στο μυαλό θολή, για τη φωνή που έχεις στ'αυτί ηλεκτρονικά... Για την αγάπη που νοιώθεις και χαμογελάς, και πετάς, και νοιάζεσαι, και θέλεις να ζήσεις... Αλλά μετάνοιωσα... Αν φοβάσαι ν'αγαπήσεις, αν φοβάσαι την ίδια την αγάπη, αν δεν θες ν'αγαπήσεις, απόψε δεν θα μοιραστώ μαζί σου αυτό... Ναι, η αγάπη θέλει θυσίες. Θέλει να δίνεσαι, θέλει να προσφέρεις και να προσφέρεσαι, θέλει να σκέφτεσαι και να νοιώθεις για δυο, να νοιάζεσαι και να φροντίζεις για δυο... Είναι πολύ όμορφο για να μην το νοιώσεις αν δεν το καταλάβεις. Γι'αυτό απλά αρκέσου στη λάμψη των ματιών μου, στο χαμόγελό μου, στις μουσικές μου επιλογές και νοιώσε... Κι'αν νοιώσεις, κλείσε τα μάτια και ζήσε... Κι'αν ζήσεις το ίδιο τότε θα ξέρεις... Θα ξέρεις πως η αγάπη υπάρχει παντού, σ'ολόκληρο το σύμπαν. Υπάρχει στην καρδιά σου. Γιατί η καρδιά σου είναι το σύμπαν. Και δε μπορεί ν'αγαπήσει τίποτ'άλλο παρά μόνο μια άλλη καρδιά. Παρά μόνο το σύμπαν. Και τότε θα βλέπεις, θα αισθάνεσαι, θα μυρίζεις, θ'ακούς χιλιόμετρα μακριά. Γιατί όλα θα είναι απλά μέσα σου. Όλα θα είναι εσύ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: