Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Για όλα οι πουτάνες φταίνε...



Είναι η εποχή που όλοι μας ψάχνουμε αποδιοπομπαίους τράγους. Που όλοι μας προσπαθούμε να βρούμε ποιος φταίει για την κατάντια μας, ή καλύτερα που προσπαθούμε να βρούμε κάποιον να του φορτώσουμε την κατάντια μας. Και συνήθως βρίσκουμε κάποιον που είναι μακρυά, δεν τον ξέρουμε, δε μας ακούει, δε μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του και το κυριότερο είναι κοινός για αρκετούς, άρα νοιώθουμε πως έχουμε και δίκηο μιας και υπάρχει η ψευδαίσθηση πως οι πολλοί έχουν δίκηο. Μη θέλοντας λοιπόν να μείνω απ'έξω απ'το σύνολο είπα να δοκιμάσω και γω αυτήν την τάση της εποχής, να γίνω και γω ακόμα ένα αρνί στο κοπάδι ή στην αγέλη, μιας και εδώ και καιρό λέω πως κανείς άλλος δεν φταίει παρά εμείς οι ίδιοι, κάτι που αυτόματα με έβγαζε εκτός απ'όλα. Έτσι, χωρίς πολύ σκέψη, αποφάσισα πως για όλα φταίνε οι πουτάνες. Ναι, το ξέρω, θέλετε να τεκμηριώσω τις σκέψεις μου. Μήπως όμως εσείς τεκμηριώνετε τις δικές σας? Σίγουρα όχι. Απλά βρίσκετε δικαιολογίες και δηθενιές για να μη βρεθείτε στη δύσκολη θέση να τα βάλετε με τον εαυτό σας. Τέλος πάντων...

Από μικρός άκουγα πως το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο είναι το επάγγελμα της πουτάνας. Δηλαδή είναι το πρώτο επάγγελμα προσφοράς υπηρεσιών στον κόσμο και η πρώτη προσφορά υπηρεσιών που ανταμοιβόταν με πληρωμή. Και ξαφνικά οι άνδρες άρχισαν να σκέφτονται πως εκτός απ'όσα κερδίζουν ή παράγουν ή συλλέγουν για να επιβιώσουν αυτοί και οι οικογένειές τους, πρέπει να παίρνουν και κάτι περισσότερο για νά'χουν λεφτά να πηδήξουν. Κι'άρχισαν να ζητούν περισσότερα. Και όσοι τους έδιναν περισσότερα, κυρίως οι εργοδότες τους, άρχισαν να ζητούν κι'αυτοί περισσότερα για να μπορούν νά'χουν να δίνουν σ'αυτούς που θέλουν να πηδήξουν τις πουτάνες. Και ξαφνικά παρουσιάζεται ο πρώτος πληθωρισμός. Αύξηση τιμών. Και επειδή κι'οι πουτάνες έπρεπε ν'αγοράσουν αγαθά για να ζήσουν αλλά και λούσα και στολίδια για τους πελάτες τους, το πρώτο life style, αύξησαν κι'αυτές τις τιμές. Κι'άρχισε ο φαύλος κύκλος που σήμερα λέγεται Α.Τ.Α.

Και μετά προστέθηκαν κι'άλλα επαγγέλματα αλλά κι'άλλες υπηρεσίες. Κι'ενώ στα παραγωγικά επαγγέλματα τουλάχιστο ξέρεις πόσο κοστίζει το προϊόν και εύκολα μπορείς να αποφασίσεις πόσο θα το πουλάς, άρα και εύκολα μπορεί ο άλλος να δει αν τον κλέβεις ή όχι, δε συμβαίνει το ίδιο με τις υπηρεσίες. Ο κάθε γιατρός χρεώνει όσα θέλει επειδή είναι ή πιστεύει πως είναι καλύτερος απ'τους άλλους, ο κάθε ελαιοχρωματιστής, ο κάθε οικοδόμος, ο κάθε συμβουλάτορας, ο κάθε παρουσιαστής, ο κάθε διαφημιστής, η κάθε πουτάνα. Άσε που αρκετοί απ'αυτούς έβλεπαν πόσα παίρνουν οι πουτάνες χρησιμοποιώντας τη βίζιτά τους για να καθορίσουν τη δική τους ταρίφα. Και εσύ θες νά'χεις λεφτά για να πληρώνεις όλα όσα σου ζητάνε για να κάνουν όλα όσα θες. Και τότε παρουσιάζονται οι τράπεζες να σου δώσουν αυτά όλα τα λεφτά που θες για να κάνεις όλα αυτά που θες. Και κάνοντας όλα αυτά που θες δε σου μένουν λεφτά για να ζήσεις και για να πληρώσεις αυτά που πήρες απ'τις τράπεζες. Και απαιτείς βοήθεια απ'τις κυβερνήσεις, και περισσότερα λεφτά χωρίς να δουλεύεις περισσότερο, και περισσότερα δάνεια χωρίς να ξέρεις καν πώς και πότε θα τα πληρώσεις. Και μετά έρχεται το μνημόνιο.

Και τι βλέπουμε πιο πάνω? 3 βασικά πράγματα. Το πρώτο είναι πως από τότε που παρουσιάστηκε η πρώτη πουτάνα τίποτα δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Το δεύτερο είναι πως δεν δίνουμε αξία σε μας, στη δουλειά μας, στη ζωή μας αλλά τιμή με βάση τα θέλω μας, τα πλείστα εκ των οποίων πηγάζουν από ανασφάλειες, κόμπλεξ, ζήλεια και πολλά κενά που προσπαθούμε να γεμίσουμε. Με λίγα λόγια δεν αξίζουμε περισσότερο από ένα οποιοδήποτε άψυχο προϊόν με ετικέτα και τιμή προς πώληση. Και το τρίτο, και ίσως το χειρότερο, οι πουτάνες είναι οι πρώτες που κοστολόγησαν και εισέπραξαν προσφέροντας μια υπηρεσία που υπό κανονικές συνθήκες την παίρνεις δωρεάν.

Με βάση τα πιο πάνω λοιπόν, εύκολα μπορεί κάποιος να πει πως για όλα φταίνε οι πουτάνες. Κι'όμως, ακόμα κι'εδώ, παρά την πλήρη ανάλυση με μαθηματική ακρίβεια των λόγων για τους οποίους εύκολα τις καταδικάζεις στην εσχάτη των ποινών (αν διαφωνείτε με την επιχειρηματολογία μου είναι απλά διότι δεν είστε καλοί στα μαθηματικά κι'επειδή έχετε κλειστές τις διόδους στο μυαλό σας απ'όπου μπορούν να περάσουν διαφορετικές ιδέες και απόψεις και δη πιο σωστές απ'τις δικές σας) δεν φταιν οι πουτάνες. Διότι όπως η σημερινή αγορά και οι σημερινοί διαφημιστές, έτσι κι'εκείνες προσέφεραν έναντι αντιτίμου αυτό που ένοιωσαν πως είχε ανάγκη η αγορά, ο κόσμος. Και είδαν πως λόγω αναξιότητας, αρκετοί άντρες δε μπορούσαν να πηδήξουν, ή δε μπορούσαν να καυλώσουν τόσο πολύ μια γυναίκα για να τους κάνει ότι θέλουν δωρεάν. Κάλυψαν μια ανάγκη λοιπόν που δημιουργήθηκε από ελλείψεις στον χαραχτήρα και στην προσωπικότητα κάποιων, μια ανάγκη λόγου ελλειπούς ανδρισμού, είτε λόγω ανωριμότητας, είτε λόγω άλλων ψυχοπνευματικών εμπλοκών.

Φταίνε λοιπόν οι πουτάνες για όλα? Όχι, καθόλου. Φταίνε οι άνδρες που πάνε σ'αυτές. Κι'ούτε οι υπόλοιπες μη πουτάνες φταίνε που οι άντρες (τους ή μη) καταφεύγουν στις πουτάνες. Κι'όπως φταίνε αυτοί φταις και συ. Γιατί αν δεν είσαι ικανός (και ικανή μιας και η πουτανιά εφαρμόζεται σ'όλα πλέον) να κερδίσεις επάξια ότι θες, ακόμα και τα δωρεάν, δηλαδή όλες τις χαρές της ζωής, τότε πρέπει να πληρώνεις για τις 'ανάγκες' που σου δημιούργησε η αναξιότητά σου. Και να υποφέρεις απ'το κάθε μνημόνιο. Θες ν'αλλάξει αυτό? Άσε τους άλλους. Συγκεντρώσου σε σένα. Δώσε αξία στον εαυτό σου κι'όχι τιμή. Γιατί, όπως λέει και κάποιος 'Η ζωή δε δημιουργήθηκε για να σου εκπληρώνει τις ανάγκες σου αλλά για να σε ανταμοίβει με βάσει την αξία σου'. Κι'αν νομίζεις πως οι άλλοι σ'εξαπατούν επειδή είναι εγκληματίες κι'εσύ τίμιος ή χαζός ξέχνα το. Το κάνουν διότι δεν αξίζεις τόσο σαν άνθρωπος ώστε να σε σέβονται, διότι δωροδοκείσαι, και διότι σαν ανάξιος που είσαι δεν θες άξιους ηγέτες γιατί τότε θα πρέπει να γίνεις και συ άξιος για να μην ντρέπεσαι απέναντί τους. Κι'είτε το θες είτε όχι, αυτό ισχύει από καταβολής κόσμου και θα ισχύει μέχρι της συντελείας των αιώνων, είτε αυτή θα είναι στις 12/12/12, είτε στις 21/12/12 είτε όποτε θα είναι, είτε ζεις μέχρι τότε, είτε όχι...

1 σχόλιο:

VERITA είπε...

Πάω να σκεφτώ τώρα...