Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Odyssey...



Τη ζωή μπορείς να την περιγράψεις όπως θες. Αναλόγως της φαντασίας που διαθέτεις, των εμπειριών που αποκόμισες και των συναισθημάτων σου τη στιγμή που την περιγράφεις. Τώρα ας πούμε τη ζωή (μου) την βλέπω σαν ένα δορυφόρο σε τροχιά. Μια τροχιά που μας έβαλε η κοινωνία, μέσα απ'τα πρέπει και τα μη της, μέσω των μονάδων συναρμολόγησης και προγραμματισμού, όπως τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κι'έτσι και μπεις στην τροχιά αυτή δύσκολα βγαίνεις. Μπορείς αν αποφασίσει το κέντρο ελέγχου ν’αλλάξεις τροχιά, λίγο πιο πάνω ή λίγο πιο κάτω, λίγο δεξιά ή λίγο αριστερά. Αλλά πάντα σε τροχιά γύρω απ’τη γή ελεγχόμενος απ’το κέντρο ελέγχου. Κι’αν αρχίσεις να μην υπακούς στις εντολές ή να μην ανταποκρίνεσαι πλήρως στο σκοπό για τον οποίον σε επιφόρτισαν να κάνεις στην τροχιά σου, τότε απλά σε ‘προσθαλασσώνουν’ αν εν τω μεταξύ δεν καείς κατά την επαναφορά σου στην ατμόσφαιρα, ή αν είσαι επικίνδυνος για τους υπόλοιπους και μη ελεγχόμενος σε διαλύουν μ’ένα πύραυλο ή μ’ακτίνες λέϊζερ, ή στην εσχάτη σε βγάζουν εκτός τροχιάς για να χαθείς στο διάστημα. Μπορείς ν’αποκτήσεις αυτοέλεγχο και ν’αλλάξεις πλανήτη ή ηλιακό σύστημα ή γαλαξία? Μπορείς. Τα πάντα τα μπορείς. Φτάνει να το θέλεις πολύ και να’σαι έτοιμος ν’αντιμετωπίσεις το κέντρο ελέγχου. Έλεγξε τις μηχανές λοιπόν, απασφάλισε και δώσε ώθηση στους προωθητήρες. Το διάστημα σε περιμένει ταξιδιώτη… Καληνύχτα…

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2016

Ες αύριον τα σπουδαία...



Επέστρεψα απ'την συνεστίαση αποφοίτων της χρονιάς μου του Παγκυπρίου Γυμνασίου (Κεντρικού), του 1986 δηλαδή. 30 χρόνια μετά. Έχω πολλά στο μυαλό και στην καρδιά που αποφάσισα να εκθέσω και καταθέσω στο blog αυτό και κατ'επέκταση στο αναγνωστικό κοινό του Αυτοκράτορα και στους φίλους και εχθρούς του ίδιου και του Βασίλη στο facebook. Όμως στις 2 τα ξημερώματα, εγώ τουλάχιστο, έχω όρεξη για άλλα πράγματα, αναλόγως της βραδυάς. Απόψε ας πούμε έχω πολύ μεγάλη όρεξη για ύπνο. Τώρα θα μου πείτε πως οι μεγάλοι καλλιτέχνες, συγγραφείς κλπ, δεν έχουν ώρες δημιουργίας. Μόλις έχουν την έμπνευση την καταθέτουν - καταγράφουν στην περίπτωσή μου και γενικά την αποθανατίζουν. Οι μεγάλοι όμως. Εγώ δεν είμαι (ακόμη). Οπότε πάω για ύπνο κι'αύριο με το καλό πάλι εδώ θά'μαστε, πρώτα ο Θεός. Κι'αύριο δεν θα βάλω ούτε ξυπνητήρι. Κι'ας έλεγα πως θ'αρχίσω / συνεχίσω την επανάσταση της ζωής μου εναντίον μου. Η επανάσταση μπορεί να περιμένει ακόμα μια μέρα. Ή και περισσότερες. Καληνύχτα λοιπόν... Σ'όλους εσάς που με διαβάζετε, φανερά και μυστικά (και καλά κάνετε που δεν φανερώνεσται, ειδικά οι πρώην συνάδελφοί μου μιας και με παρακολουθούν ανελλειπώς και άτομα που μπορούν να σας δημιουργήσουν προβλήματα) και σ'όλο τον κόσμο. Αύριο είναι μια καινούρια μέρα. Αν θά'ναι ίδια ή διαφορετική εξαρτάται από σένα. Αλλά αυτά άλλη φορά... Καλό ξημέρωμα...