Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Κλωστή...



Εύκολα βρίσκουμε ενόχους, προφάσεις, δικαιολογίες. Αλλά και πάλι τίποτα δεν αλλάζει και τίποτα δεν διορθώνεται. Καλός ο καναπές μας, το κρεββατάκι μας, η σομπίτσα μας. Κάθε μέρα όμως το μήνυμα μας δίνεται ηχηρά. Η ζωή απ'το θάνατο μια κλωστή. Κι'εμείς την περιφρονούμε επιδεικτικά. Κάποτε όμως θα είμαστε εμείς οι ένοχοι. Χωρίς προφάσεις και δικαιολογίες. Και τότε δεν θα θυμώνουμε για όλους τους άλλους. Θα κλαίμε για μας. Καληνύχτα μας...