Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Να προσέχεις...

Τα μάτια της βούρκωσαν. Θύμωσε. Σήκωσε το χέρι της να τον κτυπήσει. Της το πήρε και έσκυψε και τη φίλησε.


-Στό’πα, μην ασχοληθείς μαζί μου απόψε.

Τον αγκάλιασε και τον φίλησε με πάθος στριμώχνοντάς τον στον πάγκο.

-Στό’πα και γω. Εδώ και λίγη ώρα έχω ρεπό. Και απόψε θα σε κάνω να μετανοιώσεις για κάθε δάκρυ που έχυσες για κάθε μια γυναίκα, για κάθε μια πουτάνα που γνώρισες μέχρι σήμερα. Πάμε απάνω.

Ήπιαν το ποτό τους στα γρήγορα. Βγήκαν έξω. Το φεγγάρι χαμογελούσε ολόγιωμο στο βαθύ μπλε έναστρο ουρανό. Το χώμα μύριζε απ’την απογευματινή καταιγίδα. Μυρωδιές χιλίων λουλουδιών και αμέτρητων αρωμάτων έρχονταν από μακρυά. Ανέβηκαν από μια σκάλα λίγα βήματα πιο πέρα απ’το μπαράκι, που στην αρχή της είχε ένα μικρό πάγκο με μια γριά να κάθεται πίσω του μισοκοιμισμένη, σ’ένα χώρο που δεν το έλεγες ούτε ξενώνα ούτε σπίτι. Ένας μακρύς μισοσκοτεινός διάδρομος γεμάτος πόρτες. Μπήκαν σε μια απ’αυτή. Γυμνώθηκαν γρήγορα ενώ φιλιόντουσαν αχόρταγα και επιδώθηκαν σε άγριο ακατάπαυστο πήδημα με ανηλεές πάθο κι’ανομολόγητο πόθο για τις επόμενες τρεις ώρες. Εκείνος άναψε τσιγάρο. Εκείνη ξάπλωσε στην αγκαλιά του.

-Πάει καιρός να νοιώσω γυναίκα.

-Πάει καιρός να με κάνει γυναίκα να νοιώσω ωραία.

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Καταιγίδα...

Βρεγμένη μέχρι το κόκκαλο, με τα μακρυά μαλλιά της λυμένα, τα ρούχα κολλημένα στο κορμί της, αφήνοντας τις καμπύλες της και τις ερεθισμένες ρώγες της να διαγράφονται έντονα προς τέρψιν του γυάλινου βλέμματος των περαστικών που ο πόθος και το πάθος ήταν πλέον λέξεις σε σκονισμένο λεξικό ψηλά στο ράφι μιας βιβλιοθήκης, ένοιωθε εκείνον στο κορμί της, στο μυαλό της, στη ψυχή της. Η καταιγίδα, το σούρουπο, η πανσέληνος. Όλα εκείνος.

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Ψυχές, κορμιά, πηδήματα...

Για κάποιους το πήδημα είναι θέμα πιθανοτήτων. Φλερτάρεις δέκα ή είκοσι. Κάποια θα σου κάτσει. Για άλλους είναι θέμα χρόνου. Αυτήν σε 15 λεπτά θα την έχω στα 4, αυτή θέλει 2 μέρες, αυτή θέλει 2 βδομάδες ξέχνα το. Και για κάποιους είναι θέμα ποιότητας. Ποιόν ψυχής και πνεύματος. Ναι, στην ξεπέτα δεν χρειάζεσαι ποιότητα ανθρώπου. Μόνο σώματος. Σε μια χαλαρή σχέση έχει σημασία αυτό. Και αν γνωριστείτε μέσω της ποιότητας της ψυχής, σου τη δίνει να στα χαλά το πνεύμα. Δε λέω, είναι κι’αυτός ένας τρόπος να σε δοκιμάσει, μια άμυνα. Στο χέρι σου είναι να το συνεχίσεις ή όχι. Και δεν είναι θέμα ‘απομυθοποίησης’. Είναι θέμα συνέχειας. Μια περιπέτεια, μεγάλης ή μικρής διάρκειας, την θες για να νοιώθεις ωραία, να ξεφεύγεις απ’την καθημερινότητα. Όχι για να ακούς συνέχεια μετά το πήδημα ‘δεν τό’θελα, δεν θα ξαναγίνει, μόνο φίλοι’ και άλλα τέτοια. Δεν θες άτομα να σου μεταφέρουν το άγχος τους και τις ανασφάλειές τους.

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

Ότι και να θες!

Όχι, η γυναίκα δεν είναι θήραμα. Είναι θησαυρός. Αλλά όχι διαμάντια και ρουμπίνια, ή έστω όχι μόνο αυτό, δηλαδή μια κρύα παγερή ομορφιά που τη θαυμάζεις μόνο κι’ας είναι υπερπολύτιμη. Είναι λουλούδι που το διατηρείς ανθισμένο για να το μυρίζεις και να μεθάς. Είναι δέντρο που το περιποιείσαι για να γεύεσαι τους καρπούς του και τη σκιά του.
Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Murphy's Law

‘Μπορείς να κάνεις οποιαδήποτε γυναίκα θες να σ’ερωτευτεί’. Λόγια που με πονάνε. Πολλές φορές τα λέω εγώ για μένα. Περισσότερο για να μπει στο υποσυνείδητο άλλων ανδρών η απορία, αν λέω αλήθεια εγώ ο τόσο χάλια, που πάντα λέω αλήθεια, γιατί όχι κι’εκείνοι. Ή το λέω για να μιλήσει το ένστικτο μιας γυναίκας και να της πει ‘άστον αυτόν, μόνο λόγια είναι όπως όλοι, άνθρακες ο θησαυρός’ ή ακόμα όταν με τσαντίσει μια και θέλω να της πω ‘Άισηχτήρ βλαμμενοφαντασμένο κακογαμημένο μουνί’ αλλά βρίσκω άλλο τρόπο για να νοιώσει πως εκείνη με φτύνει επειδή είμαι χάλιας. Αλλά όταν λέγονται από γυναίκες με πονάνε. Κι’ας μ’αρέσουν.


Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει

Στρῆνος εἶναι μία λέξη, αὐτὴ καθαυτὴ σπάνια στήν Καινὴ Διαθήκη.


Ὑπάρχει ὅμως τὸ ρῆμα «καταστρηνιάζω» καὶ ἔχει τὴν ἑξῆς σημασία. Ἂς προσέξουμε γιατὶ εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὴ λέξη καὶ ἐκφράζει τὴν σύγχρονη καταστάση τῆς ἀνθρωπότητας. Σημαίνει ἀλαζονεία τοῦ βίου. Κατὰ τὸ λεξικό, πρῶτον εἶναι ἡ πολυτέλεια καὶ ἡ ἀφθονία τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, εἶναι ἡ σπατάλη. Ἀκόμη, δεύτερη σημασία τῆς λέξεως στρῆνος εἶναι ἡ ἀκολασία, ἡ τρυφή, ἡ ἀπόλαυση, ὁ ἡδονισμός. Τρίτη σημασία εἶναι ἡ θερμὴ ἐπιθυμία καὶ πόθος, ἀλλὰ σαρκικὸς πόθος, κατώτερος πόθος, κατωτέρα ἐπιθυμία. Να θυμόμαστε αὐτὴ τὴν ἀνάλυση τῆς λέξεως στρῆνος, διότι εἶναι πολὺ χαρακτηριστική.
Πόρνη

1. η γυναίκα που προσφέρει σεξουαλικές υπηρεσίες έναντι χρηματικής αμοιβής

2. υβριστικός χαρακτηρισμός

Συνώνυμα: "ελαφρών ηθών", εταίρα, ιερόδουλη, "καλλιτέχνις επ' αορίστου τέχνης", καλντεριμιτζού, παλλακίδα, παρδαλή, παστρικιά, πουτάνα, τροτέζα.



The Greek word for prostitute is porne (Gr: πόρνη), derived from the verb pernemi (to sell),



Το λυπηρό είναι ότι υπάρχουν άντρες που έχουν σχέση με μια πόρνη, χωρίς να το καταλάβουν. Δεν πηδιέται δεξιά και αριστερά. Όχι. Απλά, ο γκόμενός της είναι ο μοναδικός της πελάτης.

 
 
Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Χαμένος ή κρυμμένος? (Ο μαγικός αριθμός της πουτάνας)

‘Emperor’s Lost’ μου είπανε. Στ’αστεία φυσικά. Αν και κακά τα ψέματα, όταν οι δίαυλοι επικοινωνίας είναι περιορισμένοι, εύκολα χάνεις κάποιο. Το έπαθα κι’εγώ μ’αρκετό κόσμο. Τηλέφωνο, 1-3 μέρες, e-mail μέχρι μια βδομάδα, άλλοι τρόποι μέχρι ένα μήνα. Αν δεν έχεις ανταπόκριση, είτε χάθηκε είτε σε φτύνει. Εντάξει, αν ξέρεις το σπίτι πας και φυλάς καραούλι απ’έξω.


Για μένα το να χαθεί μια γυναίκα είναι ανησυχητικό ανάλογα με τις τελευταίες της κουβέντες, σχόλια, μηνύματα, ποστς πριν φύγει. Ή τα τελευταία μου λόγια. Ανησυχητικό σαν άνθρωπος. Σα γυναίκα όχι. Πάντα περιμένουν οι επόμενες τη σειρά τους κι’ας μην το ξέρουν. Κι’ας είμαι ο ‘τρίτος’ που λέει κι’ο Χαριμπάμπης. Έτσι είναι Μπάμπη, ο ‘μαγικός’ αριθμός της πουτάνας είναι το 3.
 
Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Φίλε-η Admin

23 Απριλίου κλείνω 2 χρόνια εδώ. Σκέφτομαι για μια έκπληξη αλλά μάλλον θα φύγει κι’απ’το μυαλό μου και δεν θα την κάνω πραγματικότητα. Άσε που πάντα μπορεί να την κάνω. Αλλά αυτό είναι άσχετο. 2 χρόνια λοιπόν και μόλις πέρυσι το Γεννάρη ανακάλυψα πως κάποιοι βλέπουν τι γίνεται στη γειτονιά. Κάποιοι απ’την Athens Voice εννοώ. Κι’αυτό το ανακάλυψα μετά απ’τη μαλακία που έκανα – όχι, δεν το μετάνοιωσα, μα καθόλου λέμε - επειδή κάποιοι μου τη βίδωσαν με τα ανώνυμα σχόλιά τους και ανέβασα 5-6 ποστ μου με την ίδια ημερομηνία η οποία ήταν ένα μήνα μετά και έτσι ήταν πάντα πρώτα στη λίστα ανάρτησης. Έτσι αναγκάστηκαν να μου στείλουν pm (personal message), πολύ ευγενικό σε αντίθεση με κάποιους άλλους, για να μου πουν να κόψω τις μαλακίες. Και το εκτίμησα, όχι μόνο γιατί μου έστειλαν πμ (προσωπικό μήνυμα, τό’παμε, καμιά σχέση με το π.μ. της Ράνιας), αλλά και διότι ήταν ευγενικοί, ενώ μπορούσαν κάλλιστα να με διαγράψουν και να μου κατεβάσουν τα ποστ.

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Εκκαθάριση...

Είναι ξεκάθαρο. Οι πλείστες σχέσεις γίνονται λόγω ανάγκης, λόγω φόβου, λόγω συμφέροντος. Σχέσεις μεταξύ τόσο διαφορετικών ανθρώπων, τόσο αταίριαστων. Όμως έχουμε πραγματικά τόσο μεγάλη ανάγκη για αυτές τις σχέσεις? Και γιατί οι πλείστες έχουν χαλάσει? Πόσο φταίμε εμείς? Κάποιος είχε πει (το ξανάγραψα, ή ο Σωμέρσετ Μωμ ή ο Μπέρτολ Μπρεχτ) πως γνωρίζουμε κάποιον, τον σχεδιάζουμε στο μυαλό μας, και μετά προσπαθούμε να κάνουμε αυτόν που γνωρίσαμε να μοιάσει σ’αυτόν που σχεδιάσαμε. Τις πλείστες φορές όμως, απλά γνωρίζουμε κάποιον και ερμηνεύουμε τον ίδιο και τις συμπεριφορές του κατά το δοκούν, με βάση τις δικές μας ανάγκες. Και νομίζουμε πως είναι όπως τον φανταζόμαστε, όπως τον θέλουμε, όπως τον χρειαζόμαστε. Και ότι κάνει το ερμηνεύουμε δίνοντας κίνητρα που μας αρέσουν. Μέχρι να αποδεικτεί το αντίθετο. Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, που δε σηκώνει αμφισβήτηση ούτε ανάλυση. Στην ξεπέτα για παράδειγμα, που και οι δυο θέλουν ένα καλό πήδημα, ή έστω ένα πήδημα λόγω μεγάλης διάρκειας αποχή. Ή όταν αγοράζεις εισητήριο του μετρό απ’τον άνθρωπο στο ταμείο, ή παγωτό, ή σάντουιτς, ή μια πίτα γύρο. Ναι, η ξεπέτα με το γύρο δεν έχουν διαφορά, απλά καλύπτουν μια σωματική ανάγκη που ξεκινά απ’την πείνα. Μια συναλλαγή με κορύφωση ίσως όχι να χορτάσεις αλλά τουλάχιστο να ξεγελάσεις την πείνα σου. Άσχετα με το πόσο θα σ’αρέσει ή όχι, ή πόσο καλύτερα έφαγες ή πήδηξες την προηγούμενη φορά ή όχι.

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Κυριακή 4 Απριλίου 2010

Χριστός Ανέστη!

Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν Λαοί








Χρόνια Πολλά, Όμορφα κι′Απλά! Φιλιά!

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

Ο δικός μου Θεός...

Ο δικός μου Θεός είναι... Αλήθεια, πώς μπορείς να Τον περιγράψεις? Ποιο μυαλό έχει τη δύναμη και την ικανότητα να Τον χωρέσει? Λένε πως απ’το μυαλό μας χρησιμοποιούμε μόνο το 1/10 των ικανοτήτων του και των λειτουργειών του. Πώς λοιπόν μπορείς να συλλάβεις την έννοια του 10/10, 100/100 αφού εσύ δεν έχεις αυτή την ικανότητα? Πως μπορείς να καταλάβεις πως ένας Άνθρωπος, εν γνώσει του, θυσιάζεται για να νικήσει το κακό και να σώσει όχι μόνο εσένα αλλά και όλους πριν από σένα? Πώς μπορείς να κατανοήσεις πώς ένας Άνθρωπος χρησιμοποιεί τη δύναμη που έχει, δύναμη που μπορεί να κάνει το σύμπαν ένα βόλο, μόνο για καλό? Πώς μπορείς να διανοηθείς πως ότι έκανε που εσύ θεωρείς κακό, το έκανε γιατί απλά τίποτα δεν σωζόταν με το καλό, για να σωθούν όλοι οι άλλοι? Πώς μπορείς να φανταστείς πως ένας Άνθρωπος μπορεί να είναι αναμάρτητος, χωρίς πάθη, πόθους, με κορμί χωρίς τις ατέλειες του ξεπεσμού ενός σώματος αλλά να υποφέρει και να πονά, χωρίς ποτέ να έχει φταίξει, μόνο για μας? Πώς μπορείς να αναλύσεις κάποιον που δεν γεννήθηκε ποτέ και γέννησε χωρίς ποτέ να μπει σ’όλες αυτές τις διαδικασίες που όλοι ξέρουμε και κατανοούμε και να είναι ένα και το αυτό αλλά και τρία διαφορετικά πρόσωπα? Πώς μπορείς να δεκτείς κάποιον που σ’αγαπά χωρίς να Τον ξέρεις γι’αυτό που είσαι, και θέλει να Του μοιάσεις ενώ είσαι ένα τίποτα, και σε φροντίζει δίνοντάς σου δύναμη να αντέξεις τα πάντα, και θέληση και γνώση και ελευθερία να διαλέξεις τι θα γίνεις και πώς θα ζήσεις και ποιος θα είσαι, και κλαίει γιατί εσύ τον προδίδεις κάθε μέρα προδίδοντας εσένα και καταστρέφοντας το είναι σου, κορμί, ψυχή, πνεύμα, κάθε μέρα?

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Εθνική Επέτειος...

Πάρα πολλοί από σας μας μισούσαν ακόμα και επειδή η Ελληνική Κυβέρνηση μέσα στα κονδύλια είχε προϋπολογισμό για βοήθεια στην Κύπρο. Κι’ας ήταν μέρος απ’τη βοήθεια που έπαιρνε απ’την Αμερικανική κυβέρνηση, όχι δηλαδή απ’τις τσέπες του Ελληνικού λαού. Κι’ας ήταν η αιτεία να σκλαβωθούμε ξανά στους Τούρκους, όχι μόνο με τους χουντικούς αξιωματικούς το 74 που μας ξεπούλησαν αλλά και με την υπογραφή του Καραμανλή στις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου. Μήπως η ελληνική κυβέρνηση στήριξε όσο έπρεπε τους Κρητικούς στο δικό τους απελευθερωτικό αγώνα? Μήπως στήριξε όσο έπρεπε τους Μακεδονομάχους? Αλήθεια, τι κάνει η Ελληνική κυβέρνηση γενικά?

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!