Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Εκκαθάριση...

Είναι ξεκάθαρο. Οι πλείστες σχέσεις γίνονται λόγω ανάγκης, λόγω φόβου, λόγω συμφέροντος. Σχέσεις μεταξύ τόσο διαφορετικών ανθρώπων, τόσο αταίριαστων. Όμως έχουμε πραγματικά τόσο μεγάλη ανάγκη για αυτές τις σχέσεις? Και γιατί οι πλείστες έχουν χαλάσει? Πόσο φταίμε εμείς? Κάποιος είχε πει (το ξανάγραψα, ή ο Σωμέρσετ Μωμ ή ο Μπέρτολ Μπρεχτ) πως γνωρίζουμε κάποιον, τον σχεδιάζουμε στο μυαλό μας, και μετά προσπαθούμε να κάνουμε αυτόν που γνωρίσαμε να μοιάσει σ’αυτόν που σχεδιάσαμε. Τις πλείστες φορές όμως, απλά γνωρίζουμε κάποιον και ερμηνεύουμε τον ίδιο και τις συμπεριφορές του κατά το δοκούν, με βάση τις δικές μας ανάγκες. Και νομίζουμε πως είναι όπως τον φανταζόμαστε, όπως τον θέλουμε, όπως τον χρειαζόμαστε. Και ότι κάνει το ερμηνεύουμε δίνοντας κίνητρα που μας αρέσουν. Μέχρι να αποδεικτεί το αντίθετο. Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, που δε σηκώνει αμφισβήτηση ούτε ανάλυση. Στην ξεπέτα για παράδειγμα, που και οι δυο θέλουν ένα καλό πήδημα, ή έστω ένα πήδημα λόγω μεγάλης διάρκειας αποχή. Ή όταν αγοράζεις εισητήριο του μετρό απ’τον άνθρωπο στο ταμείο, ή παγωτό, ή σάντουιτς, ή μια πίτα γύρο. Ναι, η ξεπέτα με το γύρο δεν έχουν διαφορά, απλά καλύπτουν μια σωματική ανάγκη που ξεκινά απ’την πείνα. Μια συναλλαγή με κορύφωση ίσως όχι να χορτάσεις αλλά τουλάχιστο να ξεγελάσεις την πείνα σου. Άσχετα με το πόσο θα σ’αρέσει ή όχι, ή πόσο καλύτερα έφαγες ή πήδηξες την προηγούμενη φορά ή όχι.

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: