Odyssey...

Τη ζωή μπορείς να την περιγράψεις όπως θες. Αναλόγως της φαντασίας που διαθέτεις, των εμπειριών που αποκόμισες και των συναισθημάτων σου τη στιγμή που την περιγράφεις. Τώρα ας πούμε τη ζωή (μου) την βλέπω σαν ένα δορυφόρο σε τροχιά. Μια τροχιά που μας έβαλε η κοινωνία, μέσα απ'τα πρέπει και τα μη της, μέσω των μονάδων συναρμολόγησης και προγραμματισμού, όπως τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κι'έτσι και μπεις στην τροχιά αυτή δύσκολα βγαίνεις. Μπορείς αν αποφασίσει το κέντρο ελέγχου ν’αλλάξεις τροχιά, λίγο πιο πάνω ή λίγο πιο κάτω, λίγο δεξιά ή λίγο αριστερά. Αλλά πάντα σε τροχιά γύρω απ’τη γή ελεγχόμενος απ’το κέντρο ελέγχου. Κι’αν αρχίσεις να μην υπακούς στις εντολές ή να μην ανταποκρίνεσαι πλήρως στο σκοπό για τον οποίον σε επιφόρτισαν να κάνεις στην τροχιά σου, τότε απλά σε ‘προσθαλασσώνουν’ αν εν τω μεταξύ δεν καείς κατά την επαναφορά σου στην ατμόσφαιρα, ή αν είσαι επικίνδυνος για τους υπόλοιπους και μη ελεγχόμενος σε διαλύουν μ’ένα πύραυλο ή μ’ακτίνες λέϊζερ, ή στην εσχάτη σε βγάζουν εκτός τροχιάς για να χαθείς στο διάστημα. Μπορείς ν’αποκτήσεις αυτοέλεγχο και ν’αλλάξεις πλανήτη ή ηλιακό σύστημα ή γαλαξία? Μπορείς. Τα πάντα τα μπορείς. Φτάνει να το θέλεις πολύ και να’σαι έτοιμος ν’αντιμετωπίσεις το κέντρο ελέγχου. Έλεγξε τις μηχανές λοιπόν, απασφάλισε και δώσε ώθηση στους προωθητήρες. Το διάστημα σε περιμένει ταξιδιώτη… Καληνύχτα…