Ευκαιρείες...

Λένε πως στη ζωή πρέπει να πιάνεις τις ευκαιρείες που σου δίνονται απ'τα μαλλιά γιατί σπάνια σου δίνονται για δεύτερη φορά. Ίσως νά'χουν δίκηο. Απ'την άλλη, η ευκαιρεία σου δίνεται όταν βρίσκεσαι τον κατάλληλο χρόνο στον κατάλληλο τόπο. Και με το κατάλληλο παρελθόν. Μη ξεχνάς πως στο παρών σου έφτασες λόγω του παρελθόντος σου. Λένε ουδέν καλόν αμιγές κακού. Και το αντίθετο φυσικά. Λένε κάθε εμπόδιο για καλό. Λένε πως τα μόνα δύο σίγουρα πράγματα στη ζωή σου απ'τη στιγμή που θα γεννηθείς είναι η αλλαγή κι'ο θάνατος. Και οι αλλαγές που σου επιβάλλουν είναι και οι χειρότερες. Κάποτε χειρότερες κι'από θάνατο. Τα πάντα ρει. Και πέτρα που κυλάει δε χορταριάζει. Η στασιμότητα στη ζωή είναι θάνατος. Ένα βήμα πριν, έστω. Αλλά κάποτε μια στάση στη ζωή βοηθάει. Να κοιτάξεις πίσω, να δεις τι λάθος έκανες, τι σωστό, που έφτασες, που ήθελες να πας, που πας απ'εδώ που είσαι, να αναδιοργανωθείς, να επιστρέψεις, να συνεχίσεις. Καμιά αλλαγή δε συστήνεται αν δεν είναι για το καλό σου. Ίσως όχι για τώρα. Αλλά για το μέλλον σίγουρα. Ο άνθρωπος δε μπορεί να επαναπαύεται στο σήμερα. Τα καλά κόποις κτώνται. Και καμιά αλλαγή δε μπορεί να είναι ωφέλιμη αν απλώς βρίσκεσαι ανάμεσα σε όμοιούς σου με όμοιες καταστάσεις. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει λένε. Και πλαγιάζει λέω. Και αυτοί που θες να τους μοιάσεις δύσκολα σε δέχονται. Άρα δεν πρέπει να τους μοιάσεις. Ούτε όμως και να μείνεις σ'αυτούς που σε χαλάνε ή σε κρατάνε στάσιμο. Όμοιός σου αυτός που βρίσκεται εκεί που είσαι και θέλει να πάει εκεί που θες να πας. Πειραματίσου. Αλλά κράτα σημειώσεις, βγάλε συμπεράσματα, διόρθωσε τα στοιχεία, χρησιμοποίησε καταλύτες και συνέχισε. Θυμήσου τον καιρό που έκανες όνειρα. Βρες τα και ξαναονειρέψου. Τα ίδια, κάποια όμοια, κάποια εντελώς διαφορετικά, δεν έχει σημασία. Ξαναονειρέψου. Πάρε το παρελθόν, αγάπησέ το, διόρθωσε ότι σήμερα πονάει ή εξοργίζει και σε χαλάει και συνέχισε. Κόψε δεσμούς που σε κρατούν πίσω. Και να θυμάσαι. Για ότι συμβεί γύρω σου μπορεί να μη φταις εσύ, αλλά για ότι σου συμβαίνει δεν φταίει κανείς άλλος παρά εσύ. Εσύ που έκτισες τη ζωή σου με βάση τους γύρω σου. Εσύ που άλλαξες τα όποια όνειρα διατήρησες με βάση τα όνειρα των γύρω σου. Εσύ που έγινες ότι κι'οι άλλοι, αυτοί που ποτέ δεν ήθελες να γίνεις, αυτοί που κατηγορούν τα πάντα, αυτοί που κατηγορείς εσύ. Κι'αν κάθε μέρα βλέπεις να περνά όπως την προηγούμενη να θυμάσαι πως η στασιμότητα είναι ένα βήμα απ'το θάνατο. Τα λιμνάζοντα νερά είναι μολυσμένα. Και δε νομίζω να είσαι τόσο γέρος. Το ξέρεις πως θα μπορούσα να συνεχίσω σ'αυτό το μοτίβο για πολλές σελίδες, να γράφω και να με διαβάζεις για πολύ ώρα. Και ξέρω πως πάλι θα μου πεις ότι τα έσμιξα, τα σύγχυσα, μιλάω πολύ, μιλώ αλληγορικά κλπ. Ίσως να χρειάζομαι και εγώ αλλαγή σ'αυτό. Αλλά το κυριότερο, ξέρω πως οι ευκαιρείες δεν έρχονται μόνες. Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Αν δεν παίζεις τυχερά παιχνίδια ποτέ δεν θα κερδίσεις. Αν δεν δουλέψεις ποτέ δεν θα είσαι στον σωστό τόπο, την κατάλληλη στιγμή, με το παρελθόν που πρέπει να έχεις, το backround που λένε, για να αρπάξεις την ευκαιρεία που περνά. Την ευκαιρεία που δημιούργησες. Γιατί τελικά εμείς δημιουργούμε τις ευκαιρείες της ζωής μας. Ακόμα και στην αγάπη. Ακόμα και στον έρωτα. Εγώ? Κοιτάω ψηλά. Μ'απλωμένο το χέρι. Δε μοιάζουμε? Άπλωσε το χέρι σου. Κάποιος θα το πιάσει σφικτά. Μοιάζουμε? Πιάσε το δικό μου. Σφικτά. Διστάζεις? Θα το πιάσω εγώ. Πάμε να πιάσουμε την ευκαιρεία που δημιουργήσαμε και μας περιμένει. Μαζί...