Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Χαμένο κορμί...



Μου τη δίνει... Άγρια... Μου τη δίνει η αμφισβήτηση. Μου τη δίνει που όλοι τα ξέρουν όλα. Και εντάξει. Τα ξέρεις. Τα έζησες? Κι'αν τα έζησα γιατί συνεχίζεις να το αμφισβητείς? Κι'αν τα είδα γιατί συνεχίζεις να τα διαψεύδεις? Αφού για σένα είναι απλές φήμες, απλά συμπεράσματα χωρίς λογική, στοιχεία, επιχειρήματα. Γιατί επιμένεις να θέλεις να είσαι σωστός? Μου συνέβη 20 στις 25 φορές και σένα ποτέ. Πώς μπορεί να έχω λάθος, τουλάχιστο σ'αυτά που έζησα? Πώς μπορείς να είσαι σωστός σε κάτι που ποτέ δεν έζησες? Τα βλέπω τώρα μπροστά μου. Πώς δικαιούσαι να το αρνείσαι επειδή με βάση τη δική σου λογική δε μπορεί να συνέβει? Παρατήρησες ποτέ τα σύννεφα του Νιόβρη? Είδες ποτέ τα χελιδόνια πώς μαζεύονται πριν ξεκινήσουν για το ταξίδι τους το φθινόπωρο? Πρόσεξες πως φέτος δε μαζεύτηκαν, απλά έφυγαν? Τι μ'ενδιαφέρει αν προσέχεις παπούτσια, καταστήματα, ταμπέλες? Γιατί νομίζεις πως έτσι είσαι πιο παρατηρητικός, πιο σωστός? Σου λέω κάτι. Σού'πα ποτέ ψέματα? Τότε γιατί το αμφισβητείς? Επειδή σου λένε όλοι οι άλλοι ή επειδή λες κι' εσύ? Επειδή δε μ'έχεις ικανό? Και λοιπόν? Τι νομίζεις ότι είσαι? Ένα ανθρωπάκι. Ένα προβατάκι μέσα στην αγέλη. Κι'αν έχεις κάποια θέση, ένα δίπλωμα, λεφτά, δεν είσαι κάποιος. Είσαι κάτι. Κάτι παραπάνω από το τίποτα. Κι'αν έχεις γκόμενες σωρηδόν ή τους άντρες τους παίζεις στα δάκτυλά σου δεν είσαι τίποτ'άλλο από ένα ενεργό κορμί, ένα κομμάτι κρέας με καμπύλες ή με όργανο προς άμεση χρήση, επιθυμητό και ποθητό. Θες να σου δώσω σημασία περισσότερο απ'το ότι είσαι γυναίκα με ότι σημαίνει αυτό για έναν άνδρα, συνεργασία, φλερτ, σεξ, ευχάριστες στιγμές, ή είσαι άνδρας με ότι σημαίνει αυτό για έναν άλλο άνδρα, συνεργασία, συμμαχία, αντιπαλότητα, φιλία? Μα τότε δεν θα σε κοίταγα καν. Αν άξιζες θα το καταλάμβαινες. Κάθε λίγο σε τεστάρω. Γι'αυτά που λες, γι'αυτά που κάνεις, σε μένα και στους άλλους. Ακόμα και σ'αυτά που λέω ή κάνω επίτηδες για να μάθω στην αρχή πώς αντιδράς και μετά για να επιβεβαιώνω τα συμπεράσματά μου. Θες να σου πω την αλήθεια? Όχι. Θες να σου πω ωραία λόγια. Αν ήθελες την αλήθεια θα την έψαχνες. Και θα την έβρισκες. Από μένα θες ωραία λόγια, θες να σε κάνω να νοιώσεις ωραία, να νοιώσεις γυναίκα, να νοιώσεις σημαντινή, να νοιώσεις επιτυχημένος, να νοιώσεις σπουδαίος. Με βλέπεις να θυμώνω και επιμένεις σε κάτι που δεν έχει βάση μόνο και μόνο για να μη βγεις χαμένος απ'τη φιλονικία, απ'τη μάχη. Μα ήδη έχασες. Με θύμωσες. Τι κι'αν ηρεμήσω και χαμογελάσω. Τι κι'αν σε συγχωρέσω. Σε διέγραψα. Ψυχή και μυαλό απέτυχαν να με κρατήσουν. Τι κι'αν με θες αποκλειστικ'α. Δεν το κατάλαβες? Αν επιμένεις θα χάσεις. Ψυχή και μυαλό. Αυτό είναι ο άνθρωπος. Και συ είσαι σκάρτος. Κι'αν στο λέω εγώ, ένα παλιόπαιδο, ένα κάθαρμα, ένας παλιάνθρωπος, απλώς φαντάσου πόσο σκάρτος είσαι. Τι αξίζεις για μένα? Σαν κορμί ίσως πολλά. Και ίσως επειδή φροντίζεις να είμαι καλά για να είσαι καλά να σε πιστώνω. Αλλά για σένα φροντίζεις. Δεν είμαι εγώ είναι κάποιος άλλος. Δεν είσαι εσύ είναι κάποια άλλη. Δεν είσαι φίλος αλλά παρεάκι, είναι πολλοί. Χαμένα κορμιά πληθώρα. Εγώ? Ότι κι'αν ήμουνα, ότι κι'αν μπορούσα να είμαι, τώρα είμαι όμοιος μ'ότι έχω πληθώρα στη ζωή μου... Ακόμα ένα χαμένο κορμί...

6 σχόλια:

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Άραγε τι σταματάει να σε "κρατάει" πρώτο. Η ψυχή ή το κορμί. Νομίζω το πρώτο. Ναι. Αν χαθεί το πρώτο τότε το δεύτερο δε μπορεί απο μόνο του να κρατήσει τίποτα. Πρέπει να σκεφτώ...

Ανώνυμος είπε...

Ακαταλαβιστικο για μενα το συνολο του σχολιου....
Μαλλον σε διαπροσωπικη σχεση αναφερεται...αν το γνωριζα δεν θα το διαβαζα καν.....

Emperor είπε...

Έτσι κι'αλλοιώς η ψυχή σε κρατάει παντού. Με την παρουσία της ή την απουσία της. Την οποία ελέγχεις εσύ. Το κορμί στα του κορμιού, το μυαλό στα του μυαλού. Το πως χειρίζεσαι ή όχι το καθένα είναι θέμα ψυχής. Και πολύ μεγάλη σημασία έχει το χρώμα της. Περιμένω τη σκέψη σου μικρή...

Emperor είπε...

Ανώνυμη στον κόσμο τα πάντα είναι ακαταλαβίστικα. Απ'εκεί και πέρα αφήνεσαι να τα νοιώσεις ή να τα φανταστείς για να τα καταλάβεις. Και προϋπόθεση είναι να θες να καταλάβεις και να μη σ'εμποδίζουν άλλες σκέψεις και υποψίες... Καλησπέρα...

Ανώνυμος είπε...

"Μηδένα προ του τέλους μακάριζε" Σόλων ο Αθηναίος ... cold cold heart... hard done by you...

Ανώνυμος είπε...

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε
... δεν εχω mail ... θα τα πουμε οταν γυρίσεις

φιλουδια απο καρδιάς
(εννοείται!!)