Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Όλα στο φως...



Σκέφτομαι την περασμένη χρονιά, τις περασμένες χρονιές, τη φετεινή πώς μπήκε, πώς προχωρά. Σκέφτομαι τα χαστούκια που έφαγα, τουτέστιν αποτυχίες, φτύσιμο, λάθη που πληρώθηκαν (διότι υπάρχουν και κάποια που φαινομενικά δεν πληρώθηκαν ακόμα ή που πληρώνονται με δόσεις), επιτυχίες, αυτά που έμειναν σταθερά, αυτά που άλλαξαν, προς το καλύτερο, προς το χειρότερο. Σκέφτομαι τους ανθρώπους που γνώρισα, τους ανθρώπους που επανασυνδέθηκα, τους ανθρώπους που άφησα να φύγουν, που έφυγαν στο έτσι, που ίσως έδιωξα. Σκέφτομαι τι απ'αυτά που έκανα είναι άξιο περιγραφής, παινεμού και συγχαρητηρίων και καταλήγω πως ότι έκανα, και υποθέτω για όλους μας, αξίζει για ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων και είναι κατακριτέο για άλλες. Και ξέρω πως εδώ κάποιοι θα πουν 'Μη σε νοιάζει απ'τους άλλους, για σένα κάνεις ότι κάνεις' και έχουν δίκηο. Όμως είτε το θέλουμε είτε όχι κριτήριο στην πορεία μας σ'αυτή τη ζωή είναι οι άλλοι. Οι πωλήσεις για έναν συγγραφέα ή τραγουδιστή και γενικά καλλιτέχνη, οι αναγνώστες για έναν blogger (και τα σχόλια ενίοτε αλλά ευτυχώς όχι πάντα), ο αριθμός και το είδος των γκόμενων για ένα εραστή, οι εραστές για μια γκόμενα, οι πελάτες για μια πόρνη, ο μισθός για έναν υπάλληλο, η θέση για έναν καριερίστα, οι ζωντανοί χρήστες για έναν έμπορο ναρκωτικών... Σκέφτομαι αυτά που έκανα για πρώτη φορά, αυτά που ξανάκανα μετά από χρόνια, αυτά που απόφυγα να κάνω, αυτά που απέτυχα να κάνω, αυτά που δεν έκανα λόγω τεμπελιάς, αυτά που δεν έκανα λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος. Σκέφτομαι τις απόψεις που άλλαξα, τις απόψεις που μου άλλαξαν, τα σημεία που έγινα χειρότερος, τα σημεία που έμεινα σταθερός, τα σημεία που δεν βελτιώθηκα, τις στιγμές αλαζονείας μου, τις στιγμές αδυναμίας μου, τις στιγμές βαριεστημάρας μου, τους ανθρώπους που πλήγωσα, που απογοήτευσα, που ίσως βοήθησα, τους θυμούς μου, τις λύπες μου, τις καταβαραθρώσεις μου, τα πετάγματά μου, τις ψυχοπλακώσεις μου, τις ψυχοφθορές μου, τους θανάτους μου και τις αναστάσεις μου. Σκέφτηκα πόσο χάλια ήταν η περυσινή χρονιά στους πλείστους τομείς και πώς τελείωσε με σημάδια και αναλύσεις γήρατος. Σκέφτηκα πως τώρα λέω '43' όπως τότε έλεγα '23' και ίσως τότε να λέω '63'. Αλλά πάνω απ'όλα σκέφτηκα πως εδώ και 43 χρόνια βασικά 2 πράγματα καθορίζουν τη ζωή μου και δεν άλλαξαν καθόλου, γι'αυτό και γενικά δεν άλλαξα και γω πολύ. Δυο λέξεις που κάνουν μια απλή εξίσωση όπως το 1+1=2. Γυναίκες? Όχι. Αυτές είναι απ'τα σημαντικά θέματα που άλλαξα συμπεριφορά, άποψη, γνώμη, ταξίδια, αναζητήσεις, που συνεχίζω να θαυμάζω, να αγαπώ, να πειραματίζομαι. Όχι. Όσο σημαντικές κι'αν είναι στη ζωή μου, όπως το φαγητό, ανήκουν είτε στην κατηγορία 'απόλαυση' είτε στην κατηγορία 'φίλοι' (με ελάχιστα μέλη, εννοοείται). Η εξίσωση άλλα λέει. Λέει ΕΥΚΟΛΙΑ Χ (.......) + ΚΟΝΤΡΑ Χ (......) = ΖΩΗ. Στις παρενθέσεις πολλά πράγματα, πρόσωπα, ιδέες, συναισθήματα, συνήθειες κλπ. Το πρόβλημα είναι οι κύριες λέξεις. Πρόβλημα διότι είναι ακριβώς οι κύριες λέξεις. Ενώ θά'πρεπε νά'ναι στις παρενθέσεις. Συμπέρασμα απολογισμού? Η ζωή μου βασίζεται εξ'ολοκλήρου σε παρενθέσεις. Κι'αυτό με κάνει περήφανο μεν που είμαι ότι είμαι, έφτασα όπου έφτασα και κάνω ότι κάνω με παρενθετικά κίνητρα, αλλά και με λυπεί που ένα σωρό άλλες αξίες τις έχω στις παρενθέσεις. Και σε τελική ανάλυση αυτός είναι και ο κύριος στόχος για τα υπόλοιπα χρόνια μου. Να αλλάξω την εξίσωση χωρίς να αλλάξω το αποτέλεσμα. Στο κάτω κάτω, πάντα ήμουνα καλός στα μαθηματικά και στις άλλες θετικές επιστήμες. Κι'ας μού'λεγαν όλοι να γίνω δικηγόρος. Ξεκινάω λοιπόν ανοίγοντας παρενθέσεις. Όλα στα φως... Η αναζήτηση τελείωσε...

13 σχόλια:

nefelokokkugia είπε...

Γι΄αυτό τα έχω έτσι χαμένα και μπερδεμένα στη ζωή μου?
Δε τα πάω καλά με τις εξισώσεις... δεν την έχω πετύχει ακόμα αυτή την κωλοεξίσωση.
Σκράπας στα μαθηματικά..

Emperor είπε...

Καλημέρα στην πιο πιστή μου αναγνώστρια. Με βάση το πρότελευταίο σου ποστ, αυτό που γράφεις τι σ'αρέσει, μάλλον τα έχεις μπερδεμένα επειδή ακριβώς προσπαθείς να δεις τη ζωή σου από μαθηματικής απόψεως. Τι θά'λεγες να τη δεις από μια άποψη που τα πας πάρα πολύ καλά, ας πούμε τη μαγειρική (κάτι σε στυλ 'Πολίτικης Κοουζίνας' με μπαχάρια κλπ)? Κι'αν δε μαγειρεύεις καλά, που δεν το νομίζω, κάτι άλλο θα βρεις που το κάνεις πάρα πολύ καλά. Ναι? Φιλιά! :-)

nefelokokkugia είπε...

Είμαι η πιο πιστή σου αναγνώστρια μάλλον. Όταν βρίσκω κείμενα και ιδέες που μ΄αγγίζουν, όπως τα δικά σου.
Αυτό το σύστημα με τα μαγειρέματα το έχω δοκιμάσει. Ή βάζω πολλά μπαχαρικά ή έχω δυνατά τη φωτιά, αλλά τελικά όλο μου κολλάει το φαί...Και έχω κάψει πολύ κόσμο γαμώτο.
Φιλιά και σε σένα

Emperor είπε...

Χαίρομαι που λες 'έκαψες' κι'όχι 'κάηκες'. Αυτό σημαίνει πως ακόμα δεν βρήκες αυτόν που δεν θα λογοκρίνει το φαγητό σου απλώς αλλά θα σε βοηθήσει να το πετύχεις. Και πραγματικά, τα μπαχάρια και το ψήσιμο δεν είναι με το μέτρο που λειτουργούν αλλά με τη διαίσθηση. Μην ανησυχείς. Συνέχισε να μαγειρεύεις. Θα'ρθει η στιγμή που ο μουσαφίρης σου θα σε εμπνεύσει και θα το πετύχεις. :-)

Ανώνυμος είπε...

Ζωή το λένε αυτό που προσπαθείς να περιγράψεις, μεγαλειότατε.

Σε παραπέμπω και στον ορισμό του Lennon "ζωη ειναι αυτό που συμβαίνει όταν εμείς κάνουμε άλλα σχέδια".

την καλημέρα μου.

Emperor είπε...

Lali αγαπημένη κατ'αρχήν υπάρχουν δύο ρήματα με τεράστια διαφορά στην έννοια. Ζω και υπάρχω. Η ζωή δεν συμβαίνει. Εκτός αν πιστεύεις στη μοίρα, στο πεπρωμένο, στην τύχη. Γιατί, αφού σ'αρέσουν οι ρήσεις, εκτός απ'το 'Εγώ Ειμί η Αλήθεια και η Ανάσταση και η Ζωή' που είπες ο Χριστός, υπάρχει και το άλλο που είπε ένας άλλος απλός θνητός που λέει 'If you don't lead yourlife, someone else will do'. Σε φιλώ! :-)

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Το "κακό" με εσένα είναι πως σκέφτεσαι και αναλύεις πολύ. άσε και κατι να το πάρει ο αέρας βρε Αυτοκράτορα!

Γαμάει και Δέρνει είπε...

Καλημέρα θαλασσοδαρμένη είπα;

Ανώνυμος είπε...

Υψηλότατε!

Μια χαρά τα πας...keep walking!
Τελικα...οι
Αναζητήσεις
Καταμετρήσεις
Απολογισμοί
Σχεδιασμοί
Προγραμματισμοί
Τα
Αναπάντεχα
Ανέφικτα
Αυτονόητα
...και ο κατάλογος συνεχίζει μακρύς...δε σταματούν ποτέ!

καλημέρα :)))

Emperor είπε...

Ρε Γαμάει τελικά δέρνεις ή δέρνεσαι? :-ΡΡΡ Μωρό μου το ξέρεις πως κάποια πράγματα, όπως την έλξη, τη λίμπιντο, τη σκέψη δε μπορείς να τα ελέγξεις, είτε εύκολα είτε καθόλου. Είπες ποτέ στον εγκέφαλό σου 'Τώρα δούλεψε, τώρα σταμάτα'? Εδώ το συναίσθημα που μπορούμε να ελέγξουμε και το αφήνουμε ανεξέλεγκτο. Και δες το κι'αλλοιώς. Σού'τυχε ποτέ να ρθει μυρωδιά στον αέρα και να μη σκεφτείς αμέσως τι είναι και από που έρχεται? Και να τ'αφήσω λοιπόν, που αυτό θέλω, έρχεται πίσω σα μπούμεραγκ και το μυρίζομαι. Καλησπέρα! :-)

Emperor είπε...

Hey you:-) keep on μάλλον γιατί δε με βλέπω πάντα walking. :-). Όχι, ποτέ δεν σταματούν. 'Τα πάντα ρει' είπε ο Δημόκριτος, νομίζω δηλαδή αυτός ήταν. Και μη ξεχνάς πως εδώ που φτάσαμε σαν ανθρώπινο είδος, στα άτριχα σώματα, στους περιπάτους στο φεγγάρι κλπ, είναι διότι κάποιοι πάντα έλεγαν ένα 'γιατί' και ένα 'μήπως αν'. Καλησπέρα! :-)

V είπε...

Η εσωτερική αλχημεία, δύσκολη... αλλά θέλω να πιστεύω ότι όποιος επιμείνει,
βρίσκει την επιβράβευση!

Στο εύχομαι !
Καλή σου ημέρα.

Υ.Γ. αφορά και την νεώτερη ανάρτηση.

Emperor είπε...

Κάποτε είναι πιο εύκολη απ'όσο φαίνεται. Αλλά, αν διάβασες και τον Αλχημιστή, κάποτε η αναζήτηση σου δίνει την επιβράβευση που δεν αναζήτησες ποτέ. Κάποτε αυτό που θέλεις δεν θέλει σκέψη. Θέλει απλώς να τη δεις, να την αγγίξεις, να τη ζήσεις. Πιστεύω πως έκανα το σίδερο χρυσάφι. Αλλά σαν άλλος Μίτας ανακάλυψα πως ότι ξέρεις είναι για τους άλλους, όχι για σένα. Καλή μέρα και σε σένα. Φιλιά...