Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Άσε με...



Τα βράδυα είναι πάντα διαφορετικά, ξεχωριστά, μαγικά. Με έντονες τις αισθήσεις και τα συναισθήματα και χαμηλωμένες τις αντιστάσεις. Εκτός αν κοιμάσαι. Και η φύση κοιμάται. Εκτός απ'το νερό και το θηρίο. Το νερό δεν σταματά να τρέχει στους ποταμούς ή να πέφτει σα βροχή ή να νανουρίζει με τον ήχο του σαν κύμα ή να καταστρέφει ότι ξένο σα φουρτούνα. Και τα θηρία ξεχύνονται στο κυνήγι, να βρουν αδύναμα πλάσματα να καταβροχθίσουν για να επιβιώσουν. Εχθρός τους η φωτιά, ενίοτε και το νερό. Εσύ? Αλήθεια πώς νοιώθεις? Σα θηρίο, σα θύμα, σα νερό ή σα φωτιά? Ξεχύνεσαι στην πόλη να ικανοποιήσεις τις σαρκικές ορέξεις σου, απολαμβάνεις τη θαλπωρή του σπιτιού σου, αφήνεις το σημάδι της φωτιάς στα λόγια σου, στα γραπτά σου, στο κορμί σου για προστασία ή χύνεσαι σα νερό παντού, αγγίζοντας τα πάντα για μια στιγμή, δροσίζοντάς τα, και μετά απλά συνεχίζεις το ταξίδι σου? Ότι και νά'σαι το σίγουρο ένα είναι. Πως καταλήγεις στο έδαφος, στο χώμα, στη μητέρα γη. Είτε νερό στους απέραντους ωκεανούς, είτε θηρίο με το αίμα να στάζει απ'τα χείλη σου, είτε φωτιά να καις για προστασία ή καταστροφή, είτε απλό θύμα ενός ισχυρού αντιπάλου, πάνω απ'όλα είναι η γη. Η γη που σε γέννησε, σε έθρεψε, σε μεγάλωσε και σε περιμένει. Σε περιμένει πάλι σαν βροχή, σαν στάχτες, σαν πτώμα, σαν χορτασμένο θηρίο να'ρθεις να ξαποστάσεις μέχρι την επόμενη φορά... Άσε με να ζεστάνω τη ψυχή σου, να βάλω φωτιά στο κορμί σου, να δροσίσω τα χείλη σου, να πιω τους χυμούς σου και μετά ξάπλωσε μαζί μου στο χώμα να νοιώσεις ότι και γω... Τη γη... Τη ζωή...

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

.....σαν νερο που τρεχει υπαρχω...συχνα δινω μια δροσοσταλιδα μιλιας και σκεψης στους αλλους...αλλα το νερο δεν σταματαει να ρεει...κι ετσι φευγω...
.....και φωτια γινομαι καποιες στιγμες...οσο χρειαζεται...για να μην αφησω αποκαιδια...τοτε θα γινω ξανα νερο και θ ακολουθησω το εδαφος..και θα με ρουφηξει η γη να δροσιστει....κι οταν πληθυνω ξανα ..θα γινω πηγη....να δροσισω εκ νεου αυτον που διψαει..
Καληνυκτα σαν ποταμος γι αποψε..

Emperor είπε...

Έμεινα... Καλημέρα... Όποια κι'αν είσαι...

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο το κείμενο, υποβλητική η μουσική υπόκρουση - εύχομαι μόνο να το είχα διαβάσει νύχτα..

η απάντηση είναι μάλλον νερό-αν και δροσίζω τους άλλους ενώ καιγομαι η ίδια. μου έδωσες τροφή για σκέψη, ευχαριστώ.

Emperor είπε...

Lali κάνε τη σκέψη σου τροφή για μας. Γράψε...

Ανώνυμος είπε...

Εμεινα κι εγω...ισως πρεπει να συστηθουμε ξανα...
Καλησπερα σαν φωτια αποψε...

Emperor είπε...

Εσύ γιατί έμεινες? Να συστηθούμε ξανά? Ωραία! Εγώ είμαι ο Αυτοκράτορας. Υποθέτω εσύ είσαι ακόμα μια έκδοση απ'τα τρία κακά μου. Πυρ, γυνή και θάλασσα.

Ανώνυμος είπε...

...και αφου πρεπει να ειμαι κατι απ τα τρια που ονομασες...τοτε προτιμω να γινω θαλασσα.......
...κι ετσι ισως συναντησω και τον Ωδυσσεα μου...αλλωστε σαν εκλεκτικη σειρηνα του νερου ...απλα δεν μου κανει κατι λιγοτερο.......

Emperor είπε...

Στο εύχομαι αγαπημένη Ανώνυμη...