Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011
Νικητής...
Νοιώθεις πανίσχυρος. Είσαι πανίσχυρος. Αλλά ξεχνάς πως οι άλλοι είναι πολλοί. Και ξεχνάς πως το πνεύμα κι'η ψυχή ζουν στο σώμα, σε μια κοινωνία. Κι'αν οι άλλοι είναι μικροί κι'αδύναμοι, και φτηνοί και τιποτένιοι, θα σε κτυπήσουν εκεί που μπορούν. Όλοι μαζί. Θ'αντέξεις? Ίσως ναι. Ίσως όχι. Θά'θελες να πάρεις το σπαθί και να πολεμήσεις. Αλλά στό'χουν πάρει. Νοιώθεις όπως τον Gulliver δεμένος απ'τους νάνους. Τι μπορείς να μάθεις απ'αυτούς εκτός απ'το να τους αφήσεις να συνεχίσουν να είναι χαμέρπηδες? Και συ επιμένεις να τους κάνεις αετούς. Μα δε βλέπεις πως σκύβοντας στο χώμα για να είσαι κοντά τους λερώνεσαι και στο τέλος γεμίζουν το σώμα σου μ'αυτούς για να σε φάνε? Έχεις καταδικάσει τον εαυτό σου σε ισόβια. Και ο δρόμος που βλέπεις για απόδραση δεν ξέρεις αν σ'οδηγεί στην ελευθερία ή στη γκιλοτίνα... Είσαι δειλός τελικά. Ή μήπως όχι? Μόνο η μάχη θα σου ξαναδείξει την αλήθεια. Και είσαι αληθινός. Ή μήπως όχι? Στο κάτω κάτω, τα μεγαλύτερα στοιχήματα τα βάζεις με τον εαυτό σου. Καιρός να του αποδείξεις και πάλι πως είσαι αληθινός και δυνατός. Πάει καιρός που ένοιωσες σαν άνθρωπος που αξίζει. Σαν πολεμιστής. Σαν εσένα. Νικητής...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Πόσο κουράστηκα από τις μάχες χωρίς αποτέλεσμα. Κάποτε πολεμούσα και κάτι άλλαζε, πάντα προς το καλύτερο. Τώρα μάλλον έχασα τον τίτλο της νικήτριας. Αλλά δεν μου πάει και να τα παρατήσω γαμώτο. Πως παραδέχεσαι την αποτυχία?
Καληνύχτα Αυτοκράτορα.
Κι αν δεν αντέξεις, κι αν δεν ψάξεις να πάρεις πίσω το σπαθί που σου έκλεψαν τί άλλο να κάνεις; Να παραιτηθείς;
Δεν είναι λύση...
Καλημερες...
Απλώς "αληθινός" και "ανθρώπινος".
Με αδυναμίες, απορίες, ανασφάλειες...πώς αλλιώς θα μπορούσες να είσαι;;;
καλημέρα :))))
Nefeli... Καμιά μάχη δεν είναι ανώφελη. Ακόμα κι'αν δε νικάς, μαθαίνεις τρόπους να μάχεσαι και απορρίπτεις τρόπους που δεν αποδίδουν, και φυσικά αποκτάς αντοχή. Απ'εκεί και πέρα, καλό είναι να δέχεσαι και την ήττα, απλά για να βρίσκεις τρόπο να ξεκουραστείς και να καταστώσεις σχέδιο επανάστασης πλέον. Ο αγώνας του κάθε ενός τελειώνει με τη νίκη της αλήθειας και της δικαιοσύνης... Ναι? :-)
Γ&Δ ποτέ δεν παρατάς το όνειρο. Ούτε τον αγώνα. Μόνο μάχες χάνουμε. Φτάνει μέχρι την επόμενη μάχη να μη χαθούμε. Γι'αυτό βρίσκουμε χέρια να στηριχτούμε αν χρειαστεί. Κι'όχι φυλακές με μπαλκόνια με θέα. Κι'έχω χαθεί πολλές φορές...
Me:) Αφού το ξέρεις πως το παίρνω απάνω μου και παινεύομαι, γιατί με κανακεύεις? Έ? :-)))
Δημοσίευση σχολίου