Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Επιλογή...

Στη ζωή μπορείς να τα θες όλα. Αλλά δε μπορείς να τά'χεις όλα. Κι'έτσι έρχεται η στιγμή να διαλέξεις. Να διαλέξεις τι να κρατήσεις και τι ν'αφήσεις. Τι να θυσιάσεις. Πονάει. Αλλά πονάει περισσότερο να έχεις κάτι ή κάποιον που δε σ'ανήκει για να νοιώθεις καλά εσύ ενώ αυτός άσχημα, επειδή εσύ ανήκεις αλλού και επιμένεις στο αλλού. Και πονάει περισσότερο να χάσεις και τα δυο επειδή δεν τόλμησες να διαλέξεις. Κι'ας διάλεξες το λάθος, κι'ας διάλεξες τον πόνο. Κι'αν δεν διαλέξεις εσύ, θα διαλέξει αυτός. Κανείς και τίποτα δε μπορεί να μένει κοντά σε κάτι που τον κάνει δυστυχισμένο. Κι'ας είναι η δυστυχία του πόνος επειδή δεν κατάφερε να σε κάνει ευτυχισμένη. Φεύγεις λοιπόν, ή το αφήνεις, ή το διώχνεις. Δεν έχει σημασία η λέξη. Το αποτέλεσμα μετράει. Και το αποτέλεσμα είναι πόνος. Έτσι κι'αλλοιώς. Τουλάχιστο όμως θά'ναι προσωρινός. Και δεν θά'ναι η μόνη ανάμνηση. Γιατί η ζωή είναι άπειρες στιγμές. Στιγμές δράσης και στιγμές ανάμνησης. Και οι αναμνήσεις είναι οι περισσότερες. Σκέψου λοιπόν, τι σου λείπει περισσότερο, τι θες περισσότερο κι'αποφάσισε. Πριν νάν'αργά. Γιατί αν φύγει αυτό που θες, δεν θα μπορείς να το φέρεις πίσω. Δεν θα σε πιστεύει πλέον. Και δε μένει κανείς σε κάτι που δεν πιστεύει, σε κάτι που δεν ελπίζει, σε κάτι που τον σκοτώνει. Η αγάπη δεν είναι τίποτ'άλλο από μια δυνατή πίστη. Γι'αυτό και τη νοιώθεις. Κι'ας αργήσεις ν'ακούσεις το 'Σ'αγαπώ'. Γιατί τελικά μια καληνύκτα μπορεί να σημαίνει χίλια Σ'αγαπώ. Και δεν πονάει το να μην την ακούσεις ένα, δυο, δέκα βράδυα αν ξέρεις πως σε σκέφτεται, σε νοιάζεται και σ'αγαπά, όπως και συ, αν ξέρεις πως του λείπεις, όπως σου λείπει. Πονάει όταν δεν ξέρεις αν θα την ξανακούσεις ή όχι, πονάει όταν ξέρεις πως δεν θα την ξανακούσεις. Και σκοτώνει όταν ξέρεις πως την άφησες να φύγει επειδή δεν τόλμησες όταν έπρεπε να παλέψεις γι'αυτήν να την κρατήσεις διώχνοντας μακρυά αυτό που την σκότωνε. Σκοτώνει όταν ξέρεις πως δεν πολέμησες για την αγάπη σου, για τον έρωτά σου, γι'αυτόν και για σένα. Σκοτώνει όταν ξέρεις πως ήσουν δική του και από ευγένεια ή αφέλεια άφηνες ή έμενες κοντά σ'άλλα πράγματα για να μην τα πληγώσεις ή να μην τα χάσεις. Σκοτώνει απειδή απλά αρνήθηκες από πείσμα να πεις ένα 'Σ'αγαπώ'. Σκοτώνει επειδή ρίζωσε στην καρδιά σου, μπλόκαρε το μυαλό σου και το μόνο που σε νοιάζει είναι να ξανακούσεις τη φωνή του να σου λέει απλά γεμάτη νόημα μια λέξη τόσο συνηθισμένη, τόσο απλή αλλά για σένα ν'αξίζει όσο μια ζωή. Μια απλή Καληνύκτα...

1 σχόλιο:

El Amor είπε...

Δεν χρειάζεται να περιμένεις
ν ακούσεις ....
υπαρχουν λέξεις που απλά της αισθάνεσαι..


όπως...

μια Καληνύχτα κι από μένα...