Ανυπαρξία...

Μέσα στην άγρια νύκτα, με το φεγγάρι να προσπαθεί να μεγαλώσει γρήγορα για να μην το κοροϊδεύουν τ'αστέρια, προσπαθείς να καταλάβεις πως μπορεί μια καρδιά να μην ακούει τη μουσική που την εκφράζει αλλά ότι νά'ναι, ή έτσι να λέει. Η δικιά σου δε μπορεί. Κάθε νότα είναι ένας κτύπος της. Κτύπος χαράς, κτύπος λύπης, κτύπος αγάπης, κτύπος πόνου. Νότες που σμίγουν με τους στίχους να φωνάξουν αυτό που νοιώθει. Να φωνάξουν αυτό που είσαι. Λίγο ή πολύ δεν έχει σημασία. Ίσως πολύ λίγο για την καρδιά της. Αλλά υπάρχεις γαμώτο μου. Και θες να υπάρχεις πάντα, όχι όταν σε θυμηθούν ή τους λείψεις. Δε ζητάς πολλά. Δε ζητάς αγάπες και όρκους. Έτσι κι'αλλοιώς ποτέ δεν θα σ'αγαπήσει. Και το ξέρεις ξεκάθαρα εδώ και καιρό, κι'ας λέει 'περίμενε'. Αλλά είσαι εκεί. Και θες απλά να το ξέρει πάντα όχι μέσα μέσα. Να υπάρχεις πάντα, όχι μέσα μέσα. Όχι κατά παραγγελία. Ίσως τελικά ζητάς πολλά. Γιατί το ξέρεις, δε δικαιούσαι να ζητάς. Μόνο να κερδίζεις και να χάνεις. Και συ χάνεις συνέχεια. Να μείνεις? Χάνεις. Να φύγεις? Χάνεις. Και βλέπεις γύρω σου χαμόγελα με ένα τραγούδι σου π'αρέσει, ένα λόγο απ'την καρδιά σου αληθινό και ξέρεις πως υπάρχεις για άλλους. Και αυτό σε σκοτώνει. Που υπάρχεις αλλού κι'όχι εδώ που είσαι. Όχι όπως θες τουλάχιστο. Και τραβάς το μαχαίρι να διαγράψεις και να κατακερματίσεις κάθε δεσμό, κάθε επαφή, κάθε μέλλον και το χέρι πάει κατ'ευθείαν στην καρδιά σου. Ακόμα και συ δεν υπάρχεις για σένα. Σε σκοτώνεις. Γιατί απλά άφησες την καρδιά σου να μιλήσει περισσότερο απ'όσο χρειάζεται. Για να περάσει απ'την ύπαρξη στην ανυπαρξία. Είσαι νεκρός λοιπόν. Για ένα της χαμόγελο, για μια καληνύκτα της. Ανοίγεις το στόμα να πεις την τελευταία λέξη της ημέρας γεμάτη απ'την αγάπη σου. Δεν έχεις δύναμη να αρθρώσεις συλλαβή. Παγώνουν τα χείλη. Η καρδιά σταμάτησε. Δεν υπάρχεις. Πέθανες. Και περιμένεις μια άλλη καρδιά, ίσως νεκρή, ίσως ετοιμοθάνατη, να ρθει να σε φιλήσει να σ'αναστήσει. Κι'απλώς περιμένεις πλέον. Μέχρι τότε? Οι νεκροί αγαπάνε αλλά δε μιλάνε. Ούτε μια λέξη. Ούτε μια καληνύκτα. Ούτε μια ανάσα. Μόνο αγαπάνε. Ότι τους πόνεσε. Ότι πόνεσε. Ότι πέθανε. Όπως κι'αυτοί. Όπως εσύ...