Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Απλά Σ'αγαπώ...

Ακόμα μια καληνύκτα σε σένα, Αγάπη. Αγάπη συγκεκριμένη, Αγάπη απροσδιόριστη, Αγάπη παλιά, νέα, χθεσινή, σημερινή, αυριανή, αιώνια και παντοτεινή. Σε σένα Νεράιδα, σε σένα Μάγισσα, σε σένα Ξωτικό, σε σένα μικρή μου, σε σένα τρελλό μου, γνωστή ή άγνωστη. Σε σένα π'αγάπησα παράφορα και με πρόδωσες, σε σένα που μ'αγάπησες τρελλά και ποτέ δεν τό'μαθα. Σε σένα που αγαπιόμαστε όσο χρειάζεται για να γελάμε και να περνάμε καλά, σε σένα που αγαπηθήκαμε όσο δε φαντάζεται ο νους κι'η καρδιά του καθ'ενός. Σε σένα που ελπίζω, σε σένα που με περιμένεις. Σε σένα που περιμένω, σε σένα που δεν θά'ρθεις. Σε σένα που με ξέρεις, σε σένα που δεν θα μάθω ποτέ. Σε σένα που έκλαψα, σε σένα που πόνεσες, σε σένα που λάτρεψα, σε σένα που ποτέ δε με πίστεψες. Κι'όμως το 'Σ'αγαπώ' μου το λέω σπάνια. Και στο είπα. Και θα στο ξαναπώ. Ή θα το ξαναπώ. Και δεν θα το πω για να αγαπηθώ, κι'ας τό'χω ανάγκη όπως και συ, κι'αυτή κι'η άλλη, αλλά επειδή Αγαπώ και το εννοώ. Τι σημασία έχει η μορφή σου, τι σημασία έχει ποια είσαι και ποιος είμαι. Τι σημασία έχει αν είσαι μια ή πολλές, αν ήσουν, είσαι ή θά'σαι. Σημασία έχει η στιγμή, οι στιγμές που η καρδιά μας κτύπησε ή θα κτυπήσει μαζί, που τ'όνειρό μας έσμιξε ή θα σμίξει με πόθους δυνατούς, που τα κορμιά μας σκίρτησαν ή θα σκιρτήσουν στη σκέψη μας και η ζωή μας μύρισε ή θα μυρίσει τριαντάφυλλα, το φιλί μας δυόσμο και τ'όνειρο πήρε ή θα πάρει παράταση λίγες μέρες, λίγες νύκτες, λίγους κτύπους... Ναι, τ'όνειρο είναι εκεί, η Αγάπη είναι εκεί κι'εσύ ήσουν ή είσαι ή θά'σαι εκεί. Κι'εγώ πάντα εδώ, να λέω 'Σ'αγαπώ' σε μια Αγάπη, συγκεκριμένη ή απροσδιόριστη, γνωστή ή άγνωστη, παλιά ή νέα, μικρή ή μεγάλη... Σ'αγαπώ Αγάπη... Κι'απόψε και κάθε βράδυ... Απλά Σ'αγαπώ... Καληνύκτα...

2 σχόλια:

homo anisorropus είπε...

Μ αρέσουν οι άνθρωποι που δεν φοβούνται να αγαπήσουν. Έχουν πιάσει το νόημα.

Emperor είπε...

Και σε μένα αρέσουν. Και ειδικά αυτοί που δεν φοβούνται να ξαναγαπήσουν! :-)