Λένε πως η καλή μέρα απ'το πρωί φαίνεται. Λέω πως η καλή μέρα φαίνεται απ'το προηγούμενο βράδυ. Την ώρα που ο Μορφέας θα σ'αγκαλιάσει και θα σε νανουρίσει. Από το τελευταίο συναίσθημά σου πριν παραδωθείς. Εξ άλλου, αυτό το συναίσθημα σε παραδίδει. Στην αγκαλιά του Μορφέα, στην αγκαλιά του εραστή, της ερωμένης, στην αγκαλιά της χαράς ή της θλίψης, του πόνου ή της ηδονής, της ηδονής του πόνου, του πόνου της ηδονής. Δυο κορμιά, δυο ψυχές, χάδια, φιλιά, ορμόνες, καύλες, ρίγη, ιδρώτας... Απόλυτη ηδονή και μετά ένας γλυκός ύπνος, ένα μαγικό όνειρο, μια ηλιόλουστη μέρα. Και συ στην απέραντη αγαλλίαση, με τη γεύση και την ανάμνηση της ηδονής στο κορμί, στη ψυχή, στο μυαλό και τη σιγουριά πως απόψε θα την ξαναζήσεις. Κι'αν όχι απόψε, αύριο βράδυ, μεθ'αύριο βράδυ, δεν έχει σημασία. Ξέρεις πως απ'τη στιγμή που την έζησες θα την ξαναζήσεις. Γιατί τώρα ξέρεις πως υπάρχει. Κι'είναι εδώ. Ο ένας για τον άλλο. Χαμογελάς. Τώρα ξέρεις. Σήμερα είναι μια καινούρια μέρα επειδή ψες ήταν μια μαγευτική νύκτα. Και ήταν δική σου. Καλημέρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου