Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Χορωδιακοί προβληματισμοί...



Μόλις γεννήθηκα άρχισα να τραγουδώ. Κλαίγοντας. Όπως και σεις. Μετά τραγουδούσα τα τραγούδια που άκουγα στο ραδιόφωνο. Αχ κουνελάκι, Η γιαγιά μας η καλή, Είμαι πολύ ωραίος, Κάνε μου λιγάκι μμμ, Απ'το αεροπλάνο, Πώς να φύγω, Συνεφούλα, Yesterday, Hey Jude, Love me tender, Love Letters Bohemian Rhapsody κλπ, μέχρι που έγινα 10 και μπήκα στη χορωδία του δημοτικού μου σχολείου. Μετά στου Λυκείου, μετά πουθενά και το 97, αφού άρχισα και μαθήματα φωνητικής, μπήκα στη χορωδεία του Εθνικού Ωδείου Κύπρου, μέχρι το 2003 που βαρέθηκα. Πριν δυο χρόνια σταμάτησα και τα μαθήματα. Προσπάθειες για 'Να η ευκαιρεία', 'Dreamshow', 'X-Factor', 'Ελλάδα έχεις ταλέντο' στέφθηκαν μ'αποτυχία...

Κτύπησε το τηλέφωνο. Μια παλιά συγχορωδός. 'Αυτοκράτορα, έχουμε συναυλία σ'ένα μήνα. 6 τραγούδια, τα ξέρεις όλα, θέλουμε ενίσχυση'. Δεν το πολυσκέφτηκα. Πήγα. Και ξαφνικά όλεθρος μιας και μόνο 2 τραγούδια ήξερα απ'τα 6. Και ξαφνικά είμαι και ο πιο βασικός τενόρος, κι'ας είμαι 2ος τενόρος. Και ξαφνικά κάθε βράδυ μπαίνω στις 10 σπίτι. Και ξαφνικά σέρνομαι όλη μέρα μέχρι τις 7μισυ που είναι η πρόβα. Και ξαφνικά πάλι στη διαδικασία του 'πρέπει να το μάθω καλά γιατί όλοι βασίζονται πάνω μου'. Κι'εκεί που ήμουνα χαλαρός και άνετος να η ευθύνη και πάλι. Και δε βρίσκω ούτε χρόνο να φλερτάρω βρε παιδί μου. Εννοείται πως κάθε φορά που βλέπω την αιτεία, τη συγχορωδό μου, της θυμίζω τα χαστούκια που θα της δώσω μόλις τελειώσουμε. Άσε που πάλι ξαφνικά πρέπει να τραγουδήσουμε άλλα 4 τραγούδια, κυπριακά, στις 14 Ιουλίου. Κι'άσε που άρχισαν όλοι 'Θα μείνεις πλέον για πάντα, δεν είναι?'...

Ποτέ δε μ'άρεσε η ευθύνη. Ίσως επειδή πάντα με άγχωνε να φέρω εις πέρας αυτό που αναλάμβανα και μάλιστα τέλεια. Ποτέ δε μ'άρεσε να βασίζονται πάνω μου, να περιμένουν από μένα, να με περιμένουν, ή ακόμα περισσότερο να περιμένω. Ποτέ δε μ'άρεσε να ενδιαφέρονται για το καλό μου. Βλέπεις, όσες φορές συνέβαινε αυτό, μόνο καλό δεν έβλεπα. Κι'όσες φορές βασίζονταν πάνω μου εκείνο που καταλάμβαινα στο τέλος ήταν πως απλά περίμεναν να τα κάνω όλα εγώ και μετά να πάρουν τις δάφνες οι άλλοι. Μ'αρέσει να βοηθάω. Απλά να βοηθάω και να εξαφανίζομαι. Όταν εγώ θέλω, αν θέλω, όπου θέλω. Δε μ'αρέσει να μου ζητάς, να με ικετεύεις, να με διατάζεις, να με 'εγκλωβίζεις' ψυχολογικά αγγίζοντας το φιλότιμό μου, όσο κι'αν είναι αυτό...

Πάντα λένε πως σκέφτομαι κάπως διαφορετικά. Απλή δικαιολογία για να μη μου πουν πως λέω μαλακίες ή για να μη μου πουν 'Έχεις δίκηο'. Και είμαι και κυνικός, απλά γιατί ξέρω πως συζητώντας κανείς δεν πείθεται γιατί κανείς δεν θέλει να πειστεί ή να παραδεχθεί πως κάνει λάθος. Όλοι χαίρονται πως είναι ανοικτά μυαλά και αμφισβητούν τα πάντα, αλλά λίγοι ψάχνουν πράγματι την αλήθεια και παραδέχονται πως είχαν λάθος. Γι'αυτό και άν κάποιος με ρωτήσει κάτι και μετά δεν κάνει ότι του πω δεν τον ξαναβοηθώ. Χάσιμο χρόνου, και του το λέω. Στο κάτω κάτω κανείς δε σώζεται αν δεν το θέλει ο ίδιος. Αν λοιπόν κάνεις κάτι που είναι λάθος, και με ρωτάς, και στο λέω, και σου λέω και το γιατί, και σου δίνω λύσεις και συνεχίζεις να κάνεις του κεφαλιού σου δεν υπάρχει λόγος να χαλιέμαι για σένα...

Το ίδιο λοιπόν σκέφτομαι και για τον Ελληνικό λαό. Θέλει στην πραγματικότητα τι? Ν'αλλάξει η κυβέρνηση? Μήπως κάποιος απ'τους άλλους είπε πως έχει τον τρόπο να βγείτε απ'το μνημόνιο? Μήπως κάποιος είπε πως λεφτά υπάρχουν και ξέρει που είναι? Μήπως στην ουσία ο Ελληνικός λαός δεν θέλει απλά να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση? Δηλαδή να χρωστά το κράτος, να κλέβουν οι πολιτικοί, όσοι κλέβουν εννοείται, όχι όλοι, απλά ο λαός να μην πεινά σε τόσο μεγάλο ποσοστό, γιατί πάντα πεινούσαν κάποιοι, και να εργάζονται περισσότεροι, γιατί πάντα υπήρχαν άνεργοι? Και το κυριότερο. Ποιος αλήθεια, είναι πράγματι διαφορετικός απ'τους πολιτικούς που κυβερνάνε τόσο καιρό, είναι εκτός κυκλωμάτων, τον γνωρίζει ο Ελληνικός λαός, θα τον εμπιστευτεί για να κυβερνήσει τον τόπο και τον λαό, άρα θα αλλάξει όλα τα κακώς έχοντα της κοινωνίας, και ο ίδιος τολμά να αναλάβει τέτοιο έργο?

Δεν είμαι εναντίον του Ελληνικού ξεσηκωμού, βρίσκω ελαφρυντικά στους Έλληνες πολιτικούς, μιας και είναι παιδιά της Ελληνικής κοινωνίας, μιας κοινωνίας που πολεμά τον εγκληματία και τον πταίστη αλλά δοξάζει το έγκλημα και το πταίσμα, και όλοι νοιάζονται για τον κώλο τους κι'όχι για του διπλανού εκτός αν το δικό τους καλό περνά απ'τον διπλανό (επαναλαμβάνω, τουλάχιστο οι μισοί που κατακρίνουν τους πολιτικούς ανήκουν σ'αυτούς που δεν ψήφισαν γιατί δήθεν δεν αλλάζει κάτι, όλοι οι ίδιοι είναι, άρα βασικά τώρα θέλουν να φύγουν αυτοί και να έρθουν οι άλλοι ίδιοι) όμως είναι ξεκάθαρο. Αν δεν αλλάξουμε εμείς μυαλά, δεν θα βρεθούν ικανά μυαλά να μας βοηθήσουν να πάρουμε πίσω την Εθνική μας υπερηφάνεια. Αλλά δυστυχώς μάθαμε να περιμένουμε να μας δώσουν τα πάντα στο πιάτο...

Άργησα. Μπορεί να φεύγω για long weekend Σάββατο με Δευτέρα αλλά αύριο, δηλαδή σήμερα, έχω ξύπνημα στις 5, δουλειά και φυσικά πρόβα. Ώρα για ύπνο. Αν μη τι άλλο, ένας καλός ύπνος πάντα βοηθά να δεις αλλοιώς κάποια πράγματα την επομένη. Και κάποιους. Και μια καινούρια μέρα είναι μια καινούρια ζωή...

4 σχόλια:

ναυτιλος είπε...

προσπαθησε πουλακι μου!! αξιζει τον κοπο!!

Levina είπε...

Πολυτάλαντος Αυτοκράτωρας! Πως λέμε μάθε τέχνη και άστηνε....Μα να μη σε πάρουν σε ένα 'Dreamshow', έστω στο 'X-Factor' να γνωρίσεις και εσύ την δόξα όπως δικαιούται ο κάθε Αυτοκράτωρ??? τσ τσ τσ....σε τι κόσμο ζούμε! χαχαχαχα...
Πολύ ωραία τα λες, πέρα απο το χιούμορ και φυσικά συνήθως δρέπουν τις δάφνες άλλοι και όχι εκείνοι που ίδρωσαν την φανέλλα....Όσο για το υπόλοιπο του κειμένου θα συμφωνήσω πως όσο υπάρχουν μυαλά που ψηφίζουν με γνώμονα ένα '' όνομα '' ή τον συμφέρον το ''δικό τους'' , χωρίς να αντιλαμβάνονται πως μόνο κοιτώντας το συμφέρον και του διπλανού και του γείτονα και του απέναντι θα είναι και αυτοί καλά, τότε μια ζωή θα μπουσουλάμε απο τις σφαλιάρες που μας ρίχνουν εκείνοι που ξυπνήσαν ή τους ξυπνήσαν νωρίς και έμαθαν να περπατάνε εις βάρος των άλλων.

Καλό απόγευμα Αυτοκράτωρα και καλή ξεκούραση.
(έμαθα πως ένα ρουφηχτό αυγό κάνει καλό στους τενόρους, για δοκιμασέ το!)

Emperor είπε...

Ναυτίλε 2 μέρες έμειναν. Άμα τα μάθω κι'όλας τα κομμάτια, όλα θα πάνε καλά! :)

Emperor είπε...

Levina αγαπημένη μέχρι που σκέφτηκα να τα παρατήσω όλα και να'ρθω να τραγουδώ στην Ερμού. Όλο και κάτι θα κερδίζω. Όσο για το αυγό καλά άκουσες, επειδή και γω το ίδιο άκουγα μέχρι που ανακάλυψα πως είναι μύθος.

Καληνύχτα Γλυκειά μου! :)