Έλξη...

Κάποιοι με θεωρούν απ'τους πολυταξιδεμένους. Σίγουρα δεν είμαι. Τουλάχιστο όσο νομίζουν. Και περισσότερο ζηλεύω αυτούς που γνώρισα ή άκουσα, οι οποίοι σε μια στιγμή (moment) που όλο τους το είναι, ψυχοπνευματικό, συναισθηματικό και σωματικό, συναντήθηκε σε μια στιγμή (dot), κάτι σαν σχάση πυρήνα, τα πούλησαν όλα όσα είχαν, αγόρασαν ιστιοφόρο και έκαναν το γύρο του κόσμου. Ναι, ο Ιούλιος Βέρν ήταν και για μένα απ'τους πιο αγαπηπένους τότε... Και τώρα...

Εν πάσει περιπτώσει, μη έχοντας παιδιά ώστε να χρειάζεται να φροντίσω για το μέλλον τους (εδώ δεν φροντίζω για το δικό μου πλέον) και μη ξοδεύοντας επιδεικτικά (θέλω να πιστεύω), είχα και ακόμα έχω (προς το παρόν) τη δυνατότητα να κάνω κάποια ταξίδια, μικρά ή μεγάλα. Κι'αν σκεφτείς πως σήμερα είναι πιο φτηνά να πας Κίνα 2 βδομάδες παρά Μύκονο ή Παρίσι, αξίζει και τα λεφτά και την εμπειρία. Έτσι λοιπόν είχα την ευκαιρεία, με κύριο οργανωτή τη γυναίκα μου (είναι απ'τα λίγα πράγματα που της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη), να ταξιδέψω σε προορισμούς μακρινούς, εξωτικούς, νοσταλγικούς. Από Μύκονο μέχρι Μεξικό και Κούβα, από Νότια Αφρική μέχρι Σουηδία, από Τυνησία μέχρι Ιρλανδία, από Ισπανία μέχρι Θαϋλάνδη και Σιγκαπούρη, από Ορλάντο μέχρι Παρίσι...

Έχοντας λοιπόν όλα αυτά τα ... προνόμια, εκτός απ'τ'αεροπλάνα που συνήθως κοιμάμαι (Παρίσι-Μέξικο Σίτυ 10μισυ ώρες πτήση κοιμόμουνα τις 9μισυ περίπου), συν την 'περιέργειά' μου να παρακολουθώ τους ανθρώπους στο πώς κινούνται, πώς μιλάνε, πώς αντιδρούνε, πώς κοιτάνε, κάτι που λατρεύω να κάνω παντού, ακόμα και στην Ερμού και στο Σύνταγμα, είχα προσέξει διάφορα πράγματα, τα οποία φυσικά πρόσθεσα σαν εμπειρίες και συμπεράσματα σ'ότι ήξερα μέχρι εκείνη τη στιγμή, είτε διαφοροποιώντας κάπως είτε απλώς επιβεβαιώνοντας όσα πίστευα. Και όταν μετά αρκετά πράγματα τα έλεγα σε φίλους, τα εφάρμοζαν και μού'λεγαν 'δουλεύει' ή το ανάποδο, μού'λεγαν τις εμπειρίες τους και έβλεπα ότι δουλεύουν, ένοιωθα ακόμη πιο ωραία που ακόμα έχω πλήρη επαφή και επίγνωση της πραγματικότητας...

Ταξιδεύοντας λοιπόν σε ανεπτυγμένες χώρες επιπέδου Σουηδίας, Φινλανδίας, Γαλλίας, Γερμανίας κλπ, και ανεπτυσσόμενες χώρες επιπέδου Νότιας Αφρικής, Τυνησίας, Μεξικού, ακόμα και Κούβας, βλέπεις πως τελικά όλοι οι άνθρωποι είμαστε περίπου ίδιοι, με ελάχιστες διαφορές. Και τα φύλα συμπεριφέρονται περίπου το ίδιο, με ελάχιστες διαφορές. Σημαντικές πληροφορίες για να επιβεβαιώσεις ή να διαψεύσεις αναλόγως αυτά που παρατήρησες είναι φυσικά να τα εφαρμόσεις, αλλά και απ'τους άμεσα ενδιαφερόμενους, αν εσύ είσαι απ'έξω. Για παράδειγμα αν μια γυναίκα σου περιγράφει κάποια σεξουαλική σχέση της, είτε παινεύοντάς την είτε κατηγορώντας την, εκτός απ'το συμπέρασμα που βγάζεις για τη συγκεκριμένη γυναίκα ως χαρακτήρα, βγάζεις και γενικά συμπεράσματα για τις γυναίκες (ένας τέλειος τρόπος να κρατήσεις σ'απόσταση μια γυναίκα,ακόμα και πρώην γκόμενα, είναι να γίνεις φίλος μαζί της, μιας και σπάνια πλέον θα σε δει ερωτικά και σιγά σιγά θα κόψει κι'επαφή). Όπως επίσης αν πίνεις καφέ με φίλο σου ή μόνος σου και πίσω σου είναι ένα τσούρμο γυναίκες και συζητάνε...

Εκείνο που παρατήρησα λοιπόν είναι πως οι γυναίκες, και οι άνδρες, στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, που ζούνε πραγματικά για το σήμερα ελπίζοντας για το αύριο αλλά μη μπορώντας να σχεδιάσουν παρά μόνο να ονειρευτούν, ακόμα κι'αυτό περιορισμένα μιας και οι τηλεοράσεις τους δείχνουν στυλ βραζιλιάνικες σαπουνόπερες κι'όχι τους γείτονες με τις Mercedes, και οι πλείστοι, όσο κι'αν μορφώθηκαν, θέλουν μια δουλειά να ζει η οικογένειά τους και να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, χωρίς να έχει γεμίσει το μυαλό τους με φούμαρα, είναι πιο κοντά σ'αυτό που λέμε 'βασικά ένστικτα' και απλό τρόπο ζωής, με μεγαλύτερο κέρδος τα λιγότερα κόμπλεξ. Κόμπλεξ και φραγμούς που εμποδίζουν μια πιο ομαλή ζωή, ειδικά στον 'πολιτισμένο' κόσμο μας...

Εκεί λοιπόν, μ'ένα χαμόγελο κι'ένα βλέμμα μπορείς να περάσεις ευχάριστα το βράδυ σου με μια γυναίκα, γνωστή ή άγνωστη. Ή και κάποιες ώρες. Αρκετές φορές μπορεί να μην χρειαστεί καν να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα. Τα κριτήρια είναι βασικά και απλά. Αρέσεις ή όχι, σ'αρέσει ή όχι. Χαλαρά, μ'ερωτική διάθεση, η οποία φαίνεται καθαρά στο χαμόγελο και το βλέμμα σου, και της, και ακομπλεξάριστα. Αν της αρέσεις δεν την ενδιαφέρει ούτε το χρώμα σου, ούτε η ηλικία σου, ούτε το μέγεθος, είτε του κορμιού σου, είτε του μορίου σου, είτε του λογαριασμού σου. Δεν το παίζει, δεν κάνει τη δύσκολη, δεν την ενδιαφέρει τίποτ'άλλο παρά μόνο το ότι της αρέσεις και δεν την ενοχλεί αν δεν σ'αρέσει. Αν καταφέρει θα σε έχει, αν όχι δεν πειράζει. Το ίδιο συμβαίνει και με τους άντρες για τις γυναίκες. Και το κυριότερο, κανένα δεν ενδιαφέρει η τεχνική σου στο σεξ. Ξέρει πως εκείνη (ή εκείνος) θα τα δώσει όλα. Και θα στα κάνει όλα. Και όλες οι γυναίκες κάνουν τα ίδια και θέλουν τα ίδια. Εκείνο που διαφέρει είναι η συχνότητα, η ένταση και η διάρκεια. Σ'όλες αρέσουν εναλλαγές έντονου βρώμικου σεξ με χαλαρό ερωτισμό. Σ'όλες αρέσουν τα χαστούκια (είπαμε, διαφέρει η ένταση καθώς σίγουρα και το μέρος που τα θέλει, αλλά ακόμα κι'αν ανήκει στις εξαιρέσεις θα δεχθεί κάποια ελαφρά για να σε ευχαριστήσει αν την ευχαριστείς) όπως και τα χάδια, τα φιλιά, το γλείψιμο των επίμαχων σημείων, των ποδιών, των χεριών, του κορμιού ολόκληρου. Αλλά και να μην τα κάνεις όλα, ακόμα κι'αν στα ζητήσει (ακόμα ένα κόμπλεξ λιγότερο), εκείνη θα σου κάνει ότι νοιώθει πως σ'αρέσει για να φτάσετε σ'οργασμό. Κι'αν της την βιδώσεις, θα φύγει. Έτσι απλά...

Στη δικιά μας κοινωνία αυτά είναι πιο δύσκολα. Είπαμε, είμαστε γεμάτοι κόμπλεξ, ανωτερότητας ή κατωτερότητας, έχουμε εμμονές και το χειρότερο, στην προσπάθειά μας να χαλιναγωγήσουμε τα βασικά μας ένστικτα για να είμαστε 'πολιτισμένοι' τα καταπιέσαμε με αποτέλεσμα να μας γεμίσουν όλες αυτές τις ψυχασθένειες, τους ψυχαναγκασμούς και τις ιδιοτροπίες στις σχέσεις μας. Δε λέω, υπάρχουν και άτομα που είναι ανοικτά, δεκτικά και με κατανόηση. Υπάρχουν ας πούμε γυναίκες που ενώ δεν τους αρέσει ο στοματικός έρωτας, τον κάνουν απλά γιατί θέλουν να ικανοποιήσουν τον σύντροφό τους. Υπάρχουν άλλες που δεν τους αρέσει να βρίζουν ή να μιλάνε κατά τη διάρκεια της συνουσίας (ΓΑΠ γνωρίζεις αυτή την λέξη ή μόνο να μας το κάνεις ξέρεις?) αλλά για το χατήρι πάλι του συντρόφου τους το κάνουν. Εννοείται πως υπάρχουν και άνδρες που μπορεί να κάνουν κάτι ανάλογο για την ευχαρίστηση της συντρόφου τους. Φυσικά υπάρχουν και τα άλλα άκρα, αυτά που κάποιες εμμονές όπως το 'μόνο με τεκνά πάω' ή το αντίθετο, ή 'δεν πάω με παντρεμένους' ή το αντίθετο, μπαίνουν φραγμός στις σχέσεις. Κι'ενώ όταν γνωρίζεστε όλα πάνε μια χαρά, μόλις μάθουν το απαγορευμένο, ηλικία, κατάσταση κλπ, έστω κι'αν αυτό συμβεί λίγο πριν την κρίσιμη στιγμή, παγώνουν. Και εννοείται δεν θα συζητήσω για τις γυναίκες που θέλουν να κρατήσουν την 'υπόληψή' τους αλλά μόνο στα χαρτιά τελικά, γι'αυτές που θεωρητικά μόνο αν ερωτευτούν δίνονται αλλά συνέχεια σε προκαλούν επειδή το θέλουν πάρα πολύ και φυσικά αυτές που σε θέλουν αποκλειστικά, έστω κι'αν είσαι ένας απ'τους 5 τους (υπερβάλλω για να πιάσετε το νόημα αν και συμβαίνει κι'αυτό)...

Όσο για τα κόμπλεξ των αντρών, τι να πω? Τα ξέρετε καλύτερα από μένα. Φοβούνται να μιλήσουν, ειδικά σε ωραίες εκρηκτικές γυναίκες, χυδαιολογούν αρκετά, περηφανεύονται για τις κατακτήσεις τους λες και μια γυναίκα θα λοιώσει για πάρτυ τους αν το ακούσει (αυτό συμβαίνει αν ακούσει άλλες να μιλάνε γι'αυτόν), για τα προσόντα τους και πάει λέγοντας, αλλά τη στιγμή που πρέπει περιμένουν οδηγίες πλεύσης, ή, ακόμη χειρότερα, τη στιγμή που η γυναίκα είναι έτοιμη την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια επειδή φοβούνται. Βλέπετε η μαμάδες μας μας μαθαίνουν νά'μαστε καλά παιδιά και η τηλεόραση πως τις γκόμενες τις έχουν οι ωραίοι με κοιλιακούς φέτες και Cayenne τουλάχιστο...

Εννοείται πως υπάρχουν και άντρες που μ'ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο κι'ένα νεύμα σου διαταράζουν τις ορμόνες σα γυναίκα, ή ακόμα και με 2 κουβέντες που ρίχνουν αμέσως κάθε τοίχο. Υπάρχουν άντρες που έρχονται σαν καταιγίδες, σ'αναστατώνουν, σε ξετρελαίνουν και πραγματικά όχι απλά δίνεις τα πάντα αλλά ακόμα και πράγματα που μέχρι τότε δεν έχεις δώσει. Που σε στέλνουν μ'ένα sms, ένα άγγιγμα, ένα τηλεφώνημα. Αν υπάρχουν γυναίκες το ίδιο? Σίγουρα. Όχι όμως γι'αυτούς τους άνδρες. Για τους υπόλοιπους. Γι'αυτούς όλες οι γυναίκες είναι περίπου το ίδιο. Γιατί ξέρουν πως όλες οι γυναίκες είναι ωραίες, είναι ερωτεύσιμες, θέλουν τα ίδια πράγματα και το κυριότερο, ξέρουν πως σ'όλες τις γυναίκες μπορούν να τους τα βγάλουν, κι'ας μην τα έζησαν ποτέ πριν. Έτσι κι'αλλοιώς στόχος τους ένας είναι. Να περάσουν κι'οι δυο τέλεια δημιουργώντας ακόμα μια ευχάριστη εμπειρία και ανάμνηση στη ζωή τους. Και των δύο. Ναι, στόχος τους η δημιουργεία ονειρικών στιγμών που διαρκούν για πάντα στο μυαλό και στην καρδιά...