Αναμνήσεις...

Πρώτο βράδυ στην Guadalajara. Την βιντεοκάμερα την αφήσαμε στο δωμάτιο. Κατευθυνθήκαμε στην πλατεία. Mariachi θα τραγουδούσαν. Μια δημοσιογράφος ρωτούσε το κοινό διάφορα. 'From Cyprus, Greece'. Είχε κάποιο συγγενή ο άντρας της ή κάτι τέτοιο, Έλληνα. Της ζήτησα να ζητήσει απ'την ορχήστρα να παίξει αυτό το κομμάτι. Νόμισαν πως ήθελα να το τραγουδήσω. Τους εξήγησα πως δεν ξέρω ισπανικά. Συμφωνήσαμε να λέει το κουπλέ ο τραγουδιστής και να λέω ότι ξέρω απ'το ρεφραίν μαζί του. Μού'δωσαν μικρόφωνο. Είπα το Cucurucucu Paloma. Τ'άρεσε. Η ορχήστρα ακολουθούσε το ρυθμό μου. Ο τραγουδιστής μου ψιθύριζε στ'αυτί τα λόγια του ρεφραίν και τα τραγουδούσα. Ο κόσμος το ευχαριστήθηκε. Τελείωσε η συναυλία. Ο κόσμος με πλησίασε. Μου μιλούσε ισπανικά. Κάποιοι ρωτούσαν 'Italiano?'. Νο. Io Greco. Με πλησίασε ο τραγουδιστής χαμογελαστός και μού'σφιξε το χέρι. Μιλήσαμε για λίγο στ'αγγλικά. Διάφορες γλώσσες, μια μουσική, ένας κόσμος. Μια φωτογραφία με το μικρόφωνο στο χέρι μπροστά στους Mariachi. Μια ανάμνηση σημάδι για μια ζωή... Καληνύχτα...