Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Το ταξίδι συνεχίζεται...



Ξυπνάς ένα πρωινό και νοιώθεις να πετάς. Νοιώθεις όχι άλλος άνθρωπος αλλά ο ίδιος, πιο κοντά όμως σ'αυτό που θες νά'σαι, σ'αυτόν που θες νά'σαι, σ'αυτά που θες να κάνεις, έτοιμος σχεδόν για όλα, όσα έρθουν κι'όσα πάνε, καλά ή κακά...

Ξυπνάς ένα πρωινό και ξαναβλέπεις τον κόσμο όπως είναι, όμως βλέπεις τον εαυτό σου επιτέλους όρθιο ανάμεσα στο πλήθος, μπροστά απ'το πλήθος, να παρακολουθεί και να χαμογελά, λέγοντας 'Ξέρω ποιοι και τι είστε και τι δεν θα γίνετε όσο κι'αν φωνάζετε πως θέλετε να γίνετε αλλά θά'μαστε πάντα μαζί στο όνειρό μας'...

Ξυπνάς ένα πρωινό και καταλαβαίνεις επιτέλους τι σημαίνει 'Για να αλλάξεις το κατεστημένο πρέπει πρώτα να επιβιώσεις σ'αυτό'. Καταλαβαίνεις επιτέλους πως ο κόσμος είναι έτσι γιατί έτσι τ'αρέσει να είναι ή επειδή φοβάται ν'αλλάξει. Καταλαβαίνεις επιτέλους πως μπορείς να είσαι ανάμεσά τους χωρίς να είσαι ίδιος, αλλά να τους αγαπάς και να σ'αγαπάνε. Καταλαβαίνεις επιτέλους όλα αυτά τα λόγια που ακούς και λες συνέχεια, για την αγάπη, τον κόσμο, την ομορφιά...

Ξυπνάς ένα πρωινό και ξέρεις πως ότι κι'όποιος είσαι οφείλεται και σ'αυτούς και σε θέλουν ακριβώς όπως κι'όποιος είσαι γιατί απ'τους υπόλοιπους υπάρχουν πολλοί. Νοιώθεις και πάλι δυνατός, ανίκητος, αεικίνητος, ήρεμος, γαλήνιος. Σκέφτεσαι να ψάξεις μήπως όλοι οι πλανήτες στήθηκαν γύρω σου, μήπως τελικά το σύμπαν συνομότησε για σένα και μόνο. Αλλά ξέρεις πως όλα αυτά ήταν ήδη εκεί. Απλά περίμεναν εσένα...

Έμεινες πολύ πίσω. Φτάνει όμως που ξαναξεκίνησες. Κι'ότι αφήνεις πίσω δεν είναι παρά σημάδι πως προχωράς. Αρκετά περίμενες κι'εσύ. Οι άλλοι πολλοί και σε περιμένουν πολύ περισσότεροι απ'όσους αφήνεις πίσω. Εσύ ένας. Κι'είσαι εδώ. Και πάλι όρθιος βλέποντας μπροστά. Το ταξίδι συνεχίζεται... Ήσυχα, ήρεμα, αποφασιστικά... Όπως τον παλιό καλό καιρό...

4 σχόλια:

nefelokokkugia είπε...

Μακάρι Αυτοκράτορά μου.
Αλλά πως καταφέρνεις να ξανασηκωθείς και να προχωρήσεις? Καμιά φορά είσαι τόσο λαβωμένος που δεν έχεις δύναμη. Φιλιά και καλημέρες

soulwhispers είπε...

Είναι όλα εκεί..ήταν πάντα εκεί,είτε γιατί υπήρχαν είτε γιατί τα προκαλούμε να έρθουν, και είναι μαγικό, πώς αλλάζουν μορφή και αίσθηση κάθε πρωί.Άραγε με πόσες μορφές μπορούμε να δούμε την ίδια εικόνα?Είναι τα μάτια που βλέπουν ή η ψυχή μας?
Μια καλησπέρα και από μένα

Emperor είπε...

Nefelokokkygia σ'αυτές τις περιπτώσεις απλά μένεις ξαπλωμένος μέχρι να βρεις τη δύναμη. Και την βρίσκεις, πίστεψέ με... Καλημέρα! :)

Emperor είπε...

Soulwhispers ακριβώς όπως το έθεσες. Η ψυχή μας. Μπορεί να στο διαβεβαιώσει κι'ένας τυφλός. Καλημέρα! :)