Patience

Κάθε μέρα έρχεται η ώρα. Η ώρα να ξυπνήσεις, η ώρα να πας δουλειά, η ώρα να φας, η ώρα να παίξεις, η ώρα να κοιμηθείς. Κάποιες φορές έρχονται κάποια αναπάντεχα πράγματα, άλλοτε ευχάριστα, άλλοτε δυσάρεστα, που αφήνουν πίσω την ώρα που ήρθε. Η ώρα έρχεται και για διάφορες εκκρεμότητές μας, είτε για να τις τακτοποιήσουμε είτε για να πληρώσουμε για την αναβλητικότητά μας. Και κάποιες άλλες φορές έρχεται η ώρα για μεγάλες αποφάσεις ή μεγάλα βήματα, για μεγάλες αλλαγές...

Σ'αρκετούς από μας η ώρα έρχεται για μικρά τετριμμένα πράγματα, όπως το να φάμε, να κοιμηθούμε, να πάμε δουλειά, έστω να πάμε διακοπές αν φυσικά έχουμε λεφτά (παραδόξως οι πλείστοι βρίσκουμε πάντα λεφτά για διακοπές) ενώ για μεγάλα και σημαντικά την ώρα μας την φέρνουν άλλοι. Και κει ανατρέπεται όλη η ζωή μας εκτός απ'τα μικρά συνηθισμένα...

Κάποιοι τέλος έχουν την ικανότητα ή το θράσος ή τη δύναμη να μην αφήνουν τίποτα να έρχεται ή να τους το φέρνουν, τουλάχιστο όχι χωρίς να το θέλουν. Κάτι που θα μπορούσαμε όλοι μας να κάνουμε αν απλώς καθορίζαμε τις ανάγκες μας με βάση την αξία τους και βάζοντας πρωταιρεότητες και στόχους, ένα απλό πρόγραμμα που θα μας επέτρεπε κάποιες αποκλείσεις ενίοτε, και πάνω απ'όλα υπομονή...

Το να βιάζεσαι είναι καλό αν είναι για να μη σπαταλάς χρόνο άδικα, άρα ζωή. Εκτός αν βιάζεσαι για να τον χαραμίσεις αλλού. Τότε η βιασύνη μόνο να σε βλάψει μπορεί. Όμως σκέψου πως το καλό πράγμα αργεί νά'ρθει, οπότε αν δεν πέσεις με τα μούτρα σε κάτι θα το απολαύσεις και περισσότερο και θα είσαι πιο σίγουρος πως είναι αυτό που τόσο καιρό δούλευες για νά'ρθει...

Όμως να θυμάσαι πως κάποια πράγματα δεν χρειάζονται υπομονή, αλλά βιασύνη. Για παράδειγμα ο έρωτας, όπως είχε πει κάποτε και η Δημουλά (απ'αυτά που είπε και μ'άρεσαν). Πώς θα τα ξεχωρίσεις? Σιγά σιγά, με την πείρα. Όπου βλέπεις πως η βιασύνη δεν πιάνει και συ μετά νοιώθεις χάλια τότε χρειάζεται υπομονή. Το αντίθετο? Αντίθετα...

Η ζωή? Εδώ είναι τα δύσκολα. Δεν ξέρεις ποτέ. Έκανε τόσους αιώνες ο κόσμος υπομονή για να σε δεκτεί και θέλει μέσα σε ένα αιώνα το πολύ να του δώσεις και να πάρεις τα πάντα εντός των δυνατοτήτων σου. Το μόνο που σίγουρα δεν θέλει η ζωή είναι σπατάλη. Χρόνου, συναισθημάτων, ενέργειας. Αν και εμείς συνήθως αυτό κάνουμε.

Υπομονή λοιπόν. Υπομονή το βράδυ για να ξημερώσει, τη μέρα για να νυχτώσει, στη βροχή για να'ρθει λιακάδα, στη ζέστη να δροσίσει... Κάποια πράγματα ευτυχώς κανείς δε μπορεί να τ'αλλάξει. Τα υπόλοιπα είναι στο χέρι σου, στο μυαλό σου, στην καρδιά σου...