Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Λίγο απ'όλα για λίγο ή πολύ...



Το φάντασμα είναι πάντα εκεί... Μέσα μας... Περιμένει να το ξορκίσουμε φοβίζοντάς μας...

Συνάντηση υψηλής διανόησης... Αλήθεια, τι σχέση μπορεί να έχει μια διάνοια με ένα ένστικτο?

Η θάλασσα είναι πάντα ωραία... Όπως το φεγγάρι, η καταιγίδα, ο έρωτας...

Είναι ωραία να προσπαθείς να κρατήσεις ότι σου λείπει μόνο και μόνο γιατί ξέρεις πως αν τ'αφήσεις να φύγει ή το διώξεις θα πάψει να σου λείπει...

Τα φαινόμενα ποτέ δεν απατούν. Φτάνει να δεις ότι υπάρχει, όχι ότι νομίζεις ότι υπάρχει...

Κανείς δεν ταιριάζει με τον άλλο. Εκτός αν θέλει να ταιριάξει...

Τους φίλους συνήθως τους αφήνουμε πρώτοι όταν ασχοληθούμε έντονα με κάποιον άλλο. Το ότι δεν είναι εκεί μετά δεν είναι κάτι που φταίνε αυτοί αλλά η πλάτη που τους γυρίσαμε...

Αν τα πάντα τα καθορίζει η ανάγκη μας, θά'ρθει στιγμή που η ανάγκη μας θα καθορίζεται απ'όλα. Τότε δεν θά'χουμε κανένα να στηρικτούμε απλά επειδή όλοι ήταν για μας άνθρωποι ανάγκης...

Δε φταίμε για τίποτα παρά για τις εμπειρίες μας όταν επαναλαμβάνονται εξ'υπαιτιότητάς μας...

Ξέρεις, το ότι δεν σ'αγάπησα ήταν υπέρ σου. Σου στέρησε την ευκαιρεία να με προδώσεις...

Τελικά το πως σε βλέπω είναι κάτι που εξαρτάται από σένα. Βασικά απ'το ποιος είσαι. Και είσαι ότι είδα και ξέρω...

Περαστικός? Μάλλον ο ένας ήταν ανεπαρκής και κατώτερος των περιστάσεων σε σχέση με τον άλλο. Γιατί τελικά θυμάται ο ένας τον άλλο. Ενίοτε νοιώθει σα νά'ναι εδώ όταν τον σκέφτεται. Έμειναν σημάδια...

Φεύγω. Θες να ξανάρθω? Θα ξανάρθω. Για να μπορώ να ξαναφύγω, νά'ρχομαι και να φεύγω. Μόνο έτσι θά'μαι πάντα εδώ...

Ακαταλαβίστικα? Νοιώσε τα. Ανεπαίσθητα? Αδιαφορείς. Δεν αξίζει? Ξέρεις τότε γιατί έφυγα...

Θες ένα φίλο? Αν εσύ δεν αντέχεις εσένα πώς θα σ'αντέξει άλλος?

Το φάντασμα του Αυτοκράτορα περιπλανιέται ασκόπως. Ο κόσμος έχει γεννηθεί για να υπακούει. Η ελευθερία είναι κάτι που δε μπορεί να διαχειριστεί. Και η πραγματική αγάπη είναι ελευθερία...

Δεν υπάρχουν σχόλια: