Σε μένα για μένα...

Διέγραψα ήδη τις πρώτες 6 γραμμές που έγραψα απόψε. Μυαλό, καρδιά, ψυχή, κορμί, ένστικτα, ορμόνες, συναισθήματα, άνθρωποι, σκέψεις, σχέσεις...

Τα πάντα μπορείς να τ'αναλύσεις με το μυαλό. Σαν απλή ή περίπλοκη μαθηματική εξίσωση, μ'ένα ή πολλούς αγνώστους. Ή σαν χημική εξίσωση. Εύκολα ή δύσκολα μπορείς να βγάλεις συμπέρασμα. Αρκετοί καταφέρνουν να βρουν και τη λύση, να μάθουν το μυστικό. Απ'εκεί και πέρα?

Να μιλήσω και πάλι για σχέσεις? Και πάλι για αγάπη και έρωτα? Και πάλι για σεξ, ηδονή, εξουσία, επιτυχία? Θα το κάνω. Άλλη φορά. Έτσι κι'αλλοιώς τίποτα δεν θ'αλλάξει μέχρι την επόμενη φορά. Ούτε στις σχέσεις, ούτε στα μυαλά...

Πόσοι κατέβηκαν βαθειά μέσα τους και μετά ανέβηκαν πάνω απ'αυτούς? Ελάχιστοι. Και μεις που το κάναμε τι κερδίσαμε? Πόσοι ξέρουν τι τους γίνεται και τι συμβαίνει γύρω τους? Ελάχιστοι. Και μεις που ξέρουμε τι καταλάβαμε? Πόσοι ξέρουν τι είναι, ποιοι είναι, που πάνε, που μπορούν να φτάσουν? Ελάχιστοι. Κι'αν εμείς είμαστε ανάμεσα σ'αυτούς και τί έγινε? Αλήθεια, πόσοι από μας κάνουμε και ζούμε ότι ξέρουμε με βάση το τι και ποιοι είμαστε, και μάλιστα χωρίς να εκμεταλλευόμαστε τους υπόλοιπους?

Δίνεις ευκαιρείες. Στον εαυτό σου. Χαρίζεις ηδονή. Στον εαυτό σου. Θυμώνεις. Με τον εαυτό σου. Χαίρεσαι. Με τον εαυτό σου. Αν συνειδητοποιήσεις πως ότι, μα ότι κάνεις, ειδικά για τους άλλους, το κάνεις για τον εαυτό σου, τότε ίσως δεις διαφορετικά αρκετά πράγματα και κυρίως τον εαυτό σου...

Σχέσεις κατάκτησης και εξουσίας. Κόμπλεξ, ανάγκες, στόχοι, πόθοι, πάθη, αδυναμίες, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, ηλικίας. Είμαστε κοινωνικά όντα μόνο και μόνο για να μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τους δυνατούς και τις αδυναμίες τους και έτσι να επιβιώσουμε και να ηδονιστούμε και μεις. Όσοι δεν είναι δυνατοί, είναι έξυπνοι. Όσοι δεν είναι δυνατοί και έξυπνοι, είναι πονηροί. Όσοι δεν ανήκουν πιο πάνω είναι τα παράσιτα των πιο πάνω, χρησιμοποιώντας την πανουργία ή το φόβο για να μείνουν κοντά τους...

Πολλοί θα πούνε δεν είναι έτσι. Και δεν είναι έτσι απλά. Και δεν θα διαφωνήσω μαζί τους. Όχι επειδή συμφωνώ. Απλά επειδή έτσι είναι στο μυαλό τους. Σκέψου πόσο αρέσει αυτό που λες ή κάνεις σ'αυτούς που το έχουν στο μυαλό τους όπως το λες και το κάνεις κι'όπως περιμένουν να το ακούσουν ή να το δεχθούν και πόσο διαφωνούν και δεν τους αρέσει ακριβώς το ίδιο πράγμα που λες ή κάνεις αν στο μυαλό τους τό'χουν διαφορετικά. Αλλά σκέψου και τον εαυτό σου πόσο διαφορετικά συμπεριφέρεται ανάλογα με την περίπτωση, το άτομο που έχεις απέναντί σου, πώς το ίδιο πράγμα απ'άλλους το απαιτείς, άλλους παρακαλάς και το κυριότερο, άλλοι το απαιτούν από σένα και το κάνεις κι'άλλοι σε παρακαλάνε και δεν το κάνεις...

Απόψε δεν θα μιλήσω για γυναίκες, έρωτες, σεξ. Θα μείνω εδώ, στο είναι μας. Αυτό που τόσο απλά και περίπλοκα συνάμα εξελίχθηκε μέσα από την οικογένεια, τους φίλους, το περιβάλλον, την κοινωνία σ'αυτό που λέμε 'Εγώ', χωρίς καν να το πάρουμε χαμπάρι, διαγράφωντας απ'το μυαλό μας το μηχανισμό συσχέτισης και σύγκρισης των πράξεών μας μ'αυτές των άλλων που τις κατακρίνουμε. Θα μείνω εδώ λοιπόν. Κι'αύριο, ίσως απλά συνεχίσω απ'εκεί που σταμάτησα εδώ και λίγο καιρό. Να είμαι κοινωνικό αξιαγάπητο ον χαρίζοντας ότι μπορώ, και κυρίως ευχάριστες στιγμές και ηδονές, στους συνανθρώπους μου. Δηλαδή σε μένα...