Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Τρυφερά...


Κάθε μέρα είναι μια ευκαιρεία να ζήσουμε όπως θέλουμε, να γίνουμε καλύτεροι, να πετύχουμε τα όνειρά μας, να διορθώσουμε τα λάθη μας, να αγαπήσουμε, να χαρούμε, να γίνουμε ευτυχισμένοι... Το χθες πέρασε, κι'ας ήταν όμορφο. Το αύριο καραδοκεί κι'ελπίζει στο σήμερα. Κι'εμείς απλά συνεχίζουμε στον ουρανό της δικής μας ζωής το δρόμο μας. Τι κι'αν έρθουν σκοτάδια και πάλι? Τι κι'αν στις λάσπες και στα βρωμόνερα. Πάντα θά'ρχεται το βράδυ να ξεκουραστούμε, να ξαναπάρουμε δυνάμεις, να μετανοιώσουμε, να ζητήσουμε συγγνώμη, να κλάψουμε. Και μετά η νέα μέρα, το νέο σήμερα, το φως, να μας ξανανεβάσει στον ουρανό να ξαναλάμψουμε, να ξαναζήσουμε. Ένας θάνατος και μια ανάσταση κάθε μέρα. Όχημά μας η αγάπη μας. Για τους άλλους, για τον κόσμο, για σένα, για μένα, για μας. Ξημέρωσε και πάλι. Ας ζήσουμε όπως μας αρέσει. Ας το προσπαθήσουμε. Και τότε τα σκοτάδια θά'ναι πιο φωτεινά. Κι'οι μέρες πιο χαρούμενες. Βάλε με μέσα σου. Όπως σ'έχω και γω. Τρυφερά... Καλημέρα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: