Μέσα σ'όλους...

Όλα αλλάζουν και τίποτα... Από καταβαλής κόσμου... Και μιλάνε για αγάπη άνθρωποι που δεν ξέρουν τι είναι, για έρωτα άνθρωποι που δεν τον έζησαν ποτέ, για συναισθήματα, φιλίες, το φεγγάρι, τ'άστρα, τα ζώα, τους ανθρώπους... Έρχεται στιγμή που θες να ανατινάξεις τον κόσμο... Και στιγμή που χαμογελάς και τους αφήνεις να είναι ευτυχισμένοι στην άγνοιά τους, στον κόσμο τους, στη χαζομάρα τους... Δε μπορείς να μοιράσεις εξυπνάδα, ούτε ομορφιά σ'αυτόν τον κόσμο. Απλά κάθεσαι και τους παρακολουθείς να προσπαθούν να ξεγελάσουν εσένα και μετά τον εαυτό τους και τους κοντά τους, τους ανθρώπους που αγαπάνε, που έχουν φίλους, που είναι ερωτευμένοι... Ευτυχώς μέσα σ'όλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι διαφορετικοί, άνθρωποι ξεχωριστοί. Άνθρωποι που χαμογελάνε αληθινά, γιατί πονάνε αληθινά. Άνθρωποι που χαίρονται πραγματικά γιατί λυπούνται πραγματικά. Και μέσα σ'όλους εσύ... Καληνύχτα...