Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Coming Back to Life...



Και εκεί που όλα είναι χιονισμένα, παγερά, μουντά, εκεί που πας να τα παίξεις απ'τα θέλω, τα δικά σου και των άλλων, τα ψέματα, τα προβλήματα, τα γιατί, τα επειδή και τα μη, ξημερώνει και βλέπεις στο ημερολόγιο '1η Μαρτίου'. Μια μέρα όπως τη χθεσινή περίπου, με ήλιο και παγωνιά, με μόνη διαφορά τα χιονισμένα χωράφια γύρω σου και το γρασίδι που από κίτρινο είναι άσπρο κι'όμως...

Στο μυαλό έρχεται εκείνος ο σπόρος ή ο βολβός που περίμενε υπομονετικά τόσους μήνες να γράψει το ημερολόγιο '1η Μαρτίου' για να βγει στην επιφάνεια και να στολίσει τους αγρούς και τη ψυχή σου. Έρχεται εκείνο το χελιδόνι που και πάλι περίμενε το ημερολόγιο να γράψει '1η Μαρτίου' για να επιστρέψει στη φωλιά του στην αυλή σου, να σου σκατώσει το χώρο και να σε ξετρελάνει με τα τιτιβίσματά του και μετέπειτα με τα χελιδονάκια του. Έρχεται ακόμα μια λέξη. 'Άνοιξη'. Κι'όλα όσα την συνοδεύουν. Γέλια, δροσιά, χαρές, έρωτας στο μυαλό, αγαλίαση στην καρδιά, θέρμη στο κορμί, γυναίκες με ανάλαφρα ρούχα, πολύχρωμος αγρός, λαμπερός ουρανός, πολύβουα κελαϊδίσματα, γάργαρα νερά απ'τα χιόνια που θα λοιώνουν και οι καταιγίδες που θά'ναι πλέον περαστικές κι'όχι μόνιμες...

Δεν άλλαξε κάτι. Μόνο μια σελίδα γύρισες στο ημερολόγιο. Κι'άλλαξε όλη η πλάση. Γύρω σου και μέσα σου. Δεν σ'ενδιαφέρει τίποτα πια παρά μόνο μια λέξη. Άναγέννηση'. Σου. Μου. Μας...

Κι'οι σπόροι που σάπισαν και δεν θα βγουν ποτέ? Και τα πουλιά που πάγωσαν, που έχασαν τον δρόμο? Δεν πειράζει. Πάντα υπάρχει κάτι νέο, κάτι καινούριο. Αυτή είναι η ζωή. Αυτή είναι η ομορφιά, αυτή είναι η Άνοιξη. Αυτοί που άντεξαν στα δύσκολα. Αυτοί που κατάφεραν ν'αναγεννηθούν...

Καλημέρα! Καλό μήνα! Και να χαίρεστε την Άνοιξη για να την ευχαριστήσετε και να σας χαριστεί απλόχερα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: