Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Έντονα...



Το βράδυ όλα είναι πιο έντονα. Τα φώτα, οι σκιές, τα αισθήματα και τα συναισθήματα, οι πόθοι, τα πάθη, οι αποστάσεις, τα λάθη, τα όνειρα, η φαντασία κι'η φαντασίωση... Ακούς μουσική, μ'ένα ποτάκι, ένα τσαγάκι, λίγο νερό, ένα τσιγάρο και όλα τα ζεις. Ή τα ξαναζείς. Και συνδέεις το παρελθόν με το μέλλον, την ανάμνηση με τ'όνειρο. Βλέπεις ξανά το χαμόγελο, νοιώθεις την αγκαλιά, το φιλί, το χάδι, την ηδονή. Κι'ο χρόνος κι'η απόσταση χάνονται. Δεν ξέρεις ποια έζησες και ποια όχι, ποια ονειρεύεσαι και ποια όχι. Όλα τα νοιώθεις. Αυτά που έζησες κι'αυτά που θα ζήσεις. Και θα τα ζήσεις και πάλι. Γιατί τα όμορφα ποτέ δεν τελειώνουν, κι'ας λένε τ'αντίθετο. Γιατί τα όμορφα γίνονται όνειρα, σχέδια, σκοπός. Γιατί η νύχτα πάντα θά'ναι εδώ να στα θυμίζει, να σε κεντρίζει, να τα ζεις... Έντονα...

1 σχόλιο:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

σκοτώνει και αναγεννά η νύχτα....
όνειρο ζεις ή ονειρεύεσαι...
μαζί της....

καλημέρα Αυτοκράτορα!