Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Έκλεισε η κουβέντα...



Να γράψεις δεν είναι δύσκολο. Φτάνει να μη σ'ενδιαφέρει το πώς γράφεις αλλά το να γράψεις. Αν σ'ενδιαφέρει το πως τότε ενώ γράφεις και τα διαβάζεις μόνο εσύ, παίρνεις και μαθήματα συγγραφής, όπως παίρνεις και μαθήματα ορθοφωνίας αν θες να βγάζεις λόγους και κάνεις πρόβες μπροστά στον καθρέφτη. Αλλοιώς παίρνεις τις σκέψεις σου και τις αραδιάζεις στο χαρτί ή στην οθόνη. Ούτε το τι θα πεις είναι δύσκολη επιλογή. Παίρνεις μια λέξη και την αναλύεις, αναπτύσεις, παίζεις μαζί της κλπ. Απ'εκεί και πέρα εξαρτάται αν γράφεις για να σε διαβάζουν ή αν σε διαβάζουν γι'αυτά που γράφεις. Το πρώτο είναι σαν καλούπι. Απευθύνεσαι σ'αυτούς που θέλεις να σε διαβάζουν και προσπαθείς ποτέ να μην τους απογοητεύσεις, κρύβοντας ίσως στοιχεία του χαρακτήρα σου. Το δεύτερο είναι χωρίς όρια. Φτάνει να μη σε πειράζει αν σε κάποια στιγμή κάποιοι πάψουν να σε διαβάζουν γιατί γνώρισαν μια πτυχή του εαυτού σου που δεν ήξεραν πως υπάρχει. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στη ζωή, σ'αυτά που λες και γι'αυτούς που τα λες. Ανάλογα με το ποιους θες να έχεις κοντά σου, ή να σε δέχονται κοντά τους, είναι και το λεξιλόγιό σου και ο τρόπος που μιλάς. Αν δεν σ'ενδιαφέρει να μείνεις με λίγους κι'ένα σωρό περιστασιακούς, τότε απλά λες ότι θες, όπως θες. Άσχετα ότι μ'αυτό ίσως χάσεις καριέρες, σημαντικούς δυνατούς φίλους κλπ. Όταν συνδυάσεις λοιπόν τα πιο πάνω, κάνεις blogging και γενικά κοινωνικοποιείσαι, ακόμη και με άτομα ή ομάδες που στο τέλος ανακαλύπτεις πως δεν σ'αρέσουν. Μπορείς να κάνεις φίλους, οπαδούς, γνωστούς, εχθρούς, γκόμενες κλπ. Όπως και στο facebook, όπως και στη ζωή. Το θέμα είναι το αν σ'αρέσει, το πόσο σ'αρέσει, το μέχρι που θα το πας, αν θα κάνεις επιλογές ανθρώπων κλπ. Όμως έχεις και τη δυνατότητα του πειραματισμού. Να γράψεις δηλαδή με τρόπο που ελκύει συγκεκριμένους ανθρώπους, ή να γράψεις με τρόπο που να τονίζεις κάποια πτυχή του χαρακτήρα σου που θες να αναλύσεις περισσότερο, ή να βγάλεις προς τα έξω, ή να κρύψεις, να δεις αν μπορείς να φτιάξεις το χημικό σκεύασμα που θα σε ταιριάξει ή θα απωθήσεις κάποιον, να δεις τι γίνεται με κάποια συγκεκριμένη συμπεριφορά σου όταν εφαρμοστεί σε πλήθος κόσμου κι'όχι μόνο σ'αυτούς που υποχρεωτικά σ'ανέχονται ή σ'αγαπάνε κλπ. Στο τέλος, σημασία έχει το πόση σημασία δίνεις τελικά. Γιατί η σημασία ξεκινά απ'το 'αδιαφορώ παντελώς' μέχρι το 'έχω κόλλημα'. Λιγότερη ή περισσότερη βλάπτει τη σχέση, πολύ βλάπτει εσένα, καθόλου βλάπτει τον άλλο. Και αυτό δε μετρά μόνο στις σχέσεις ανθρώπων αλλά και στη σχέση σου μ'οτιδήποτε άλλο, δηλαδή απολαύσεις (φαγητό, ποτό, γλυκά, τσιγάρο, σεξ), παιχνίδια (τζόγος, παιχνίδια facebook κι'άλλα ηλεκτρονικά) κλπ. Όπως επίσης σημασία έχει το κίνητρο κι'η αιτεία που κάνεις ότι κάνεις, σε θέμα συμπεριφοράς, σημασίας, εφαρμογών κλπ. Και τέλος, τα πάντα σχετίζονται με τον τρόπο που αναλύεις, που ερμηνεύεις, που σκέφτεσαι κι'αντιλαμβάνεσαι αυτό ή αυτόν με το(ν) οποίο(ν) ασχολείσαι. Όλοι λέμε το ίδιο πράγμα αρκετές φορές. Όπως για παράδειγμα πως είμαστε ώριμοι, λογικοί, μπορούμε να ελέγξουμε κάποια πράγματα, πως είμαστε διαφορετικοί, δεν είμαστε σαν τους άλλους κλπ (ακόμα δεν έχω γνωρίσει γυναίκα που να μην το έχει πει). Το παράδοξο είναι πως σ'όλες τις γλώσσες του κόσμου, 1 και 1 κάνουν 2. Προσωπικά λοιπόν, έχοντας το χαρακτηριστικό να βγάζω συμπεράσματα γρήγορα, αρνούμαι απ'τη στιγμή που ένα κι'ένα κάνουν δύο να το παιδεύω πολύ το πράγμα. Εκτός αν παιδεύοντάς το παίρνω πληροφορίες για άλλα πράγματα. Λάθος? Ίσως. Ίσως και όχι. Αλλά ξέρεις, όταν μάθεις να λειτουργείς μ'ένα συγκεκριμένο τρόπο και είσαι έτοιμος να χάσεις, να κριθείς και να καταδικαστείς, αν μ'αυτόν τον τρόπο και κερδίζεις και εκτιμάσαι, τότε εύκολα, αν προβλέπεις το σκορ ή βαριέσαι το παιχνίδι στα γρήγορα, απλά πατάς το στοπ ή αφήνεις τον αντίπαλο να σκοράρει για να τελειώνει η υπόθεση, δίνοντάς του και την εντύπωση πως έλεγξε την κατάσταση. Για τον τρόπο που αναλύω στη σκέψη θα μιλήσω άλλη φορά. Απλά σκέψου πόσοι άνθρωποι μέχρι σήμερα ήρθαν κι'έφυγαν απ'τη ζωή σου, είτε το ήθελες είτε όχι. Όλοι λοιπόν περαστικοί είμαστε. Γι'αυτό αν ενώ και οι δυο ξέρουμε πως ένα κι'ένα κάνουν δυο θες να το κάνεις εξίσωση πολλών αγνώστων απλά βαριέμαι. Τελικά έχουν δίκηο αυτοί που λένε πως ευτυχισμένοι είναι οι απλοί άνθρωποι. Γιατί απλά δε μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως ακόμα κι'ο ήλιος είναι ένα τίποτα μέσα στο σύμπαν, ένα ακόμα αστέρι που δε μπορείς να δεις στη συννεφιά. Ναι, αρκετοί λένε πως είμαι 'άγριος', φαλλοκράτης, δικτάτορας. Και μάλλον έχουν δίκηο. Άσχετα με τη γλυκειά πτυχή του εαυτού μου. Όμως είπαμε, ένα κι'ένα κάνουν δύο. Και πολλές φορές συζητώντας απλά χάνεται χρόνος. Ακόμα και πίνοντας ένα καφέ. Καθόλου τυχαίο που αγαπημένη μου φράση (η γυναίκα μου συνέχεια μου το λέει πως τη λέω σχεδόν περισσότερο από κάθε άλλη) είναι 'Έκλεισε η κουβέντα'. Αλλά φαίνεται πως τώρα τελευταία δεν τη λέω συχνά. Και μη ξεχνάς πως το τίμημα του να χάσεις κάτι καλό και σημαντικό είναι να μη δεις το καλύτερο και σημαντικότερο που θά'ρθει. Γιατί αν σκεφτείς τα χρόνια που πέρασαν, πάντα όταν έχανες κάτι έλεγες πως τελείωσε, μέχρι που ερχόταν το επόμενο, κι'ήταν καλύτερο. Στο κάτω κάτω μέτρησες ποτέ όλα τ'αστέρια στον ουρανό? Διαφωνείς? Και καλά κάνεις. Αλλά για μένα απλά έκλεισε η κουβέντα. Εκτός αν την ξανανοίξεις, με τους δικούς μου όρους πλέον, μιας και ξέρεις πως μ'αρέσουν τα παιχνίδια. Αλλά τότε θα αναιρέσεις όλα αυτά που σε κάνουν να διαφωνείς μαζί μου. Και το παιχνίδι θα τό'χω πάρει εγώ. Όπως και σένα...

6 σχόλια:

ναυτιλος είπε...

αν το πας δικτατορικα εκλεισε η κουβεντα.ομως ανθρωποι ειμαστε και ενω λεμε οτι κλεινουμε μια κουβεντα -κι εγω το λεω συχνα-αφηνουμε χαραμαδες μεχρι να σιγουρευτουμε οτι εκλεισε.αυτο βεβαια ειναι ιδιον των μεγαλοθυμων χαρακτηρων και οχι ολων που μας περιτριγυριζουν..

Evil Chef είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το περιεχόμενο των λόγων σου.
Μπορεί να δείχνει λιγάκι απόλυτο αλλά ετσι ακριβώς είναι.Όταν κάτι τελειώνει ,πρεπει να το πάρεις απόφαση και να συνεχίσεις για το επόμενο καλύτερο.
Αν παρ'ελπίδα επιστρεψει στην "κουβεντα" ο άλλος ,δε θα κρατήσει αυτό για πολύ γιατί θα εχει γίνει όπως σωστα λες με τους δικους σου όρους και θα εχει χαθει πιθανότατα ο μαγνητισμός της διαφωνιας που ελκει τα ετερόνυμα...
Θα είναι ενα παιχνίδι που συντομα θα βαρεθείς ...

Levina είπε...

Αγαπημένη μου φράση……’’ κάθε εμπόδιο σε καλό ‘’.
Πόσο απέχει από το ‘’ έκλεισε η κουβέντα ‘’??
Όχι περιθώρια, όχι χαραμάδες σε ότι με απέρριψε και σε ότι απέρριψα, κολλάει για λίγο το μυαλό, περισσότερο η καρδιά, αλλά πάντα ξημερώνει καινούργια μέρα.
Γράφε ότι θέλεις, όπως το θέλεις, αλλιώς μη γράφεις καθόλου Emperor.
Τα απόλαυσα αυτά που διάβασα και μπορεί να μη συμφωνώ σε ορισμένα κομμάτια αλλά δεν έχει σημασία. Αυτό που δίνεις στα κειμενά σου είναι μια ωμή και απόλυτη άποψη που σπάνια ακούς, αφού όλοι κρύβονται πίσω από λέξεις και δήθεν.
Φιλιά Emperor και καλή εβδομάδα.

Emperor είπε...

Αγαπημένη Ναυτίλε, άμα λέμε 'Έκλεισε η κουβέντα' σημαίνει πως κλείσαμε κάθε χαραμάδα. Αν ο άλλος θέλει να τη συνεχίσει, έστω και με τους όρους σου, πρέπει να γκρεμίσει τοίχους. :)

Emperor είπε...

Evil Chef ακριβώς έτσι! :)

Emperor είπε...

Levina τα σέβη μου και τα φιλιά μου. Ευχαριστώ! :)