Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Μέσα της...



Πλησιάζουν μεσάνυχτα. Πλησιάζει ο Χειμώνας. Κάτι λεπτά μας χωρίζουν. Παράξενη μέρα σήμερα. Γεμάτη ευχάριστα, δυσάρεστα, αλλόκοτα. Μια μέρα μια ζωή. Όλα εδώ. Επιθυμίες κρυφές, απόκρυφες, επιβεβαιώσεις, πόθοι, πάθη, ηδονές, προβληματισμοί, φόβοι, φοβίες... Κι'εγώ άλλοτε πρωταγωνιστής, άλλοτε πομπός, άλλοτε δέκτης, άλλοτε θεατής... Μια ματιά, μια φωνή, ένα βογγητό, ένα παράπονο, ένας λυγμός, ένα γέλιο... Πόσο κοντά μπορείς να είσαι ενώ είσαι χιλιόμετρα μακρυά και πόσο μακρυά ενώ είσαι εκατοστά δίπλα. Μέσα της... Στο κορμί, στο μυαλό, στην καρδιά. Κάνοντας το λάθος σωστά και να σ'αρέσει, και το σωστό λάθος και να το απεχθάνεσαι. Γυναίκα, λουλούδι, άρωμα, κορμί, φιλί, ηδονή, φόβος, ψέμα, αλήθεια... Πότε σ'αγαπά μια γυναίκα? Όταν της χαρίζεις την ηδονή? Μα τότε σημαίνει είσαι μέσα της ολοκληρωτικά. Κι'αν είσαι αλλά σ'αποφεύγει? Κι'αν την ηδονή τη βρίσκει εύκολα, χωρίς εσένα? Πότε λείπεις μιας γυναίκας? Όταν σε ποθεί και σε σκέφτεται επιθυμώντας να είσαι εκεί ή όταν σ'απεχθάνεται και σε σκέφτεται επιθυμώντας να εξαφανιστείς? Μα πάλι σε σκέφτεται. Και πάλι την κάνεις να νοιώθει. Γιατί αυτό είναι η γυναίκα. Ένα άρωμα, ένα λουλούδι, ένα συναίσθημα. Και σ'αγαπά όταν είσαι μέσα της. Και σ'αγαπά γιατί μπήκες μέσα της. Γκρέμισες τα τείχη σαν πορθητής, πλημμύρισες το είναι της σαν καταιγίδα και την έκανες δική σου... Μπήκε ο Χειμώνας. Καλό μήνα. Καλό Χειμώνα...

5 σχόλια:

Γαμάει και Δέρνει είπε...

έχω διααβάσει το ποστ πάνω απο δέκα φορές από την ώρα που το ανέβασες. Κι ακόμα δεν ξέρω τι να πω/γραψω.

Θα επανέλθω...

Χειμωνιάτικη καλημέρα με ζεστό κασκόλ και καφέ...

Emperor είπε...

Θα περιμένω να επανέλθεις για ν'απαντήσω. Μ'αρέσει όμως που δεν ξέρεις... Χειμωνιάτικη καλησπέρα μ'ότι προτιμάς...

Ανώνυμος είπε...

καλησπερα
Ενα αρωμα...μπορει να ειναι ενωση ενα λουλουδι μπορει να σημαινει αγγιγμα βαθυτερης σκεψης......
ενα συναισθημα ανοιγμα ψυχης.........
Αν σου δωθουν και τα τρια.....μπορει να σημαινει αγαπη........
αλλα η αγαπη δυσκολα διαχειριζεται...
αντεχει καποιος αραγε το βαρος της?
Μια νυκτα του Δεκεμβρη ειναι παρουσα...

Emperor είπε...

Καλησπέρα Ανώνυμη με την πάντα ποιητική διάθεση...

Ανώνυμος είπε...

...μα ολα ποιηση ειναι....κι ενα συναισθημα ερωτικο....σε ποιηση θα μετατραπει...αν το αφησουμε να εμπνευστει μεσα απο την υπαρξη του...αν δεν το στραγγαλισουμε με τα πρεπει μας...η με τα θελω μας....κι αν το αφησουμε να πεταξει ψηλα...θα μας δωσει οσα δεν φανταζομαστε....
αλλωστε οι Μουσσες αγαπουν την ποιηση...περ απο καθε συναισθημα, αληθεια δεν ακουσες ποτε να με αποκαλουν ετσι....?