Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Καλή Χρονιά...



Παραμονή Πρωτοχρονιάς... Σε λίγο θα αλλάξει και σε μας ο καινούριος χρόνος. Είναι λοιπόν καιρός για ανασκόπηση του παλιού και καθορισμό των στόχων του καινούριου. Τις επιτυχίες που είχαμε σ'όλους τους τομείς, τις αποτυχίες, τα λάθη που πρέπει να διορθώσουμε, τα καλά που πρέπει να αναπτύξουμε... Πώς νοιώσαμε, πώς νοιώθουμε, πώς θέλουμε να νοιώθουμε, που είμαστε, για που ξεκινήσαμε, που πάμε...

Συνήθως αυτά που μας κάνουν να χαμογελάμε από την τελευταία χρονιά, και τις προηγούμενες, είναι και αυτά που μας κάνουν να πονάμε. Ένας έρωτας, ή περισσότεροι, μια αγάπη, ή περισσότερες, κατακτήσεις, αλώσεις, μάχες, ήττες, νίκες. Άνθρωποι που ήρθαν και/ή έφυγαν απ'τη ζωή μας, ή διώξαμε, παρεξηγήσεις, πίκρες, θυμοί, χαρές, με πηγές συνήθως τις ίδιες, καινούρια και παλιά πράγματα, συνήθειες, απολαύσεις, πόνοι, θύμησες...

Έχω πολλά απ'τον παλιό χρόνο. Και καλά και κακά και λάθη... Για σωστά δεν ξέρω. Και θα μιλήσω γι'αυτά, στο περίπου ή και στο ακριβώς. Αλλά όχι απόψε. Βλέπεις ο καινούριος χρόνος περιμένει να μπει για τα καλά, να τον υποδεχθούμε, ο καθένας με τον τρόπο του. Όμως έχει ενημερωθεί απ'τον παλιό για τα πάντα. Ότι κι'αν υποσχεθούμε σ'αυτόν ή σε μας, ήδη το ξέρει. Παρ'όλα αυτά δεν αρνείται να έρθει. Ελπίζει κι'αυτός όπως και μεις πως θα είμαστε καλύτεροι για να είναι κι'αυτός καλύτερος. Και απόψε θέλω να συστηθούμε με τον τρόπο που θά'θελα να είναι η σχέση μας για τις επόμενες 365 μέρες, και όλες τις επόμενες μέρες όλων των επόμενων χρόνων. Σα φίλοι καρδιακοί. Σαν έρωτας αγνός απ'τα παιδικά μας χρόνια ή απ'τις ταινείες που πάντα σε κάνουν να δακρύζεις αλλά ποτέ να τις ζήσεις. Σαν βρώμικο σεξ που φτάνουμε κι'οι δυο στα όριά μας και παρά την εξάντληση θέλουμε να μην τελειώσει ποτέ, ή περιμένουμε πώς και πώς για την επόμενη φορά, με το χαμόγελο διάσπαρτο στο πρόσωπό μας. Θέλω να τον συναντήσω ήρεμος, γαλήνιος, πράος, χωρίς να σκεφτώ οτιδήποτε με χάλασε, με πρόδωσε, με θύμωσε, με λύπησε... Μόνο με ευχάριστες αναμνήσεις, ελπίδες, ή ακόμα και με κενό και καινό μυαλό και με το χαμόγελο στο πρόσωπο και στη ψυχή. Γι'αυτό εδώ σταματώ. Σταματώ με ένα διάπλατο χαμόγελο κι'ένα γλυκό φιλί σε σας. Και σ'ένα χρόνο πάλι εδώ θά'μαστε. Έχουμε πολλά χρόνια ακόμα, μαζί ή χώρια, για να υποδεχόμαστε και να αποχαιρετούμε. Ας φροντίσουμε τουλάχιστο να νοιώθουν κι'εκείνα πως άξιζε τον κόπο να έρθουν. Γιατί τελικά το χαμόγελο είναι το σημάδι της ολοκλήρωσης... Χαμογελάκι λοιπόν... Αγκαλιά... Φιλί... Καλή Χρονιά...

5 σχόλια:

nefelokokkugia είπε...

Ν΄αγαπάμε,να βοηθάμε,να χαμογελάμε και να ονειρευόμαστε....
Με χαμόγελο... Φιλιά πολλά

Ανώνυμος είπε...

...και το δικο μου ηρεμο και γλυκο χαμογελο...σαν λιγες φθινοπωρινες ψιχαλες στο προσωπο.....που αφηνουν ενα δροσερο χαδι....
Ευχες...ευχες ...ευχες....για μια χρονια που θα ειναι γεματη χαρες...

Emperor είπε...

Καλημέρα κορίτσια! Με πολλά χαμόγελα! Καλή Χρονιά! :-)

Ανώνυμος είπε...

Οι "αλώσεις" ήταν η λέξη κλειδί.. πολύ επιτυχημένη επιλογή, όντως αντικατοπτρίζει μια κατάσταση.

Μακάρι η χρονια σου να είναι αξιομνημόνευτη, υπεράνω προσδοκιών και ονείρων. Και να τη μοιραστεις μαζί μας..

Emperor είπε...

Οι ευχές σας για μένα γίνονται κάτι σαν στόχοι. Το ότι θα μοιράζομαι μαζί σας είναι κάτι περισσότερο από σίγουρο. Εύχομαι το 2011 να είναι ότι πιθανόν να μην ήταν το 2000. Πραγματικά αφετηρία για μια νέα ζωή. Για όλους μας. Καλή Χρονιά!