Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Πέταξε...



'Αν θα διάλεγες μεταξύ του να διαβάζεις τη σκέψη των ανθρώπων και του να πετάς στον ουρανό, στη γη, παντού, όπου θες, όποτε θες, τι θα προτιμούσες?'

'Να διάβαζα τη σκέψη των ανθρώπων. Να μπορούσα να δω τι τους λυπεί, τι τους χαροποιεί, τα καλά που σκέφτονται, τα κακά, όλα αυτά που δε λένε είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί φοβούνται, να ξέρω πότε λένε ψέματα, πότε αλήθεια, πότε με κοροϊδεύουν...'

'Κακώς...'

Τότε δεν το είχα καταλάβει. Τότε μ'απασχολούσε πάρα πολύ το να ξέρω. Περισσότερο το να είμαι σίγουρος για μένα. Σιγά σιγά κατάλαβα πως δε χρειάζεται να ανησυχείς για το τι έχουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι. Όχι τόσο γιατί είναι δύσκολο να καταλάβεις αλλά περισσότερο γιατί άλλα έχουν στο μυαλό τους κι'άλλα στην καρδιά τους. Και ότι κι'αν σκέφτονται σπάνια ενεργούν με το μυαλό. Περισσότερο ενεργούν με την καρδιά. Και αν ξέρεις να διαβάζεις τα μάτια, τις κινήσεις, τους μορφασμούς τότε ξέρεις τι έχουν και στο μυαλό και στην καρδιά. Κι'αν ξέρεις ν'αγγίζεις μυαλά και καρδιές τότε ακόμα καλύτερα. Γιατί μπορείς να καθοδηγήσεις πλέον και τη σκέψη και το αίσθημα. Και σιγά σιγά, διαβάζοντας μυαλά και καρδιές, ανακαλύπτεις πως δεν έχει και τόσο σημασία. Όσο κι'αν επηρεάζεσαι, όσο κι'αν σε αφορά. Γιατί εύκολα μπορείς να αλλάξεις και τη σκέψη και το συναίσθημα. Και έτσι κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι το να πετάς...

Πετάνε τα πουλιά. Πετάνε τ'αεροπλάνα. 'Πετάνε' τα σύννεφα. Πώς θα πετάξεις? Και ξαφνικά συνειδητοποιείς πως το μυαλό σου είναι αλλού, ενώ εσύ συνεχίζεις να εργάζεσαι, ακόμα και να γράφεις ή να μιλάς. Η σκέψη σου πετά σε χώρες που πήγες, σε χώρες που θες να πας, σε σπίτια δικών σου, φίλων, εχθρών. Παίρνεις τη σκέψη και το συναίσθημα των ανθρώπων και το χρησιμοποιείς για φτερά. Κι'ότι σε προσγειώνει ξέρεις πως πρέπει να το απορρίψεις. Και σιγά σιγά βγάζεις τα δικά σου φτερά. Και πετάς στη σκέψη τους, στην καρδιά τους. Βλέπεις τον πόνο, τη χαρά, τη δυστυχία, την καταστροφή, βλέπεις πώς προσπαθούν να γίνουν ευτυχισμένοι, πώς προσπαθούν να κάνουν φίλους, να μην είναι μόνοι. Θυμάσαι... Θυμάσαι τότε που ήθελες να διαβάζεις τη σκέψη και χαμογελάς. Βλέπεις τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων να πετάνε μαζί σου, νά'ρχονται σε σένα, άλλα χαιρετώντας, άλλα φωνάζοντας 'Βοήθεια', άλλα λέγοντας 'Πρόσεχε, μην την πάθεις και συ', άλλα μιλώντας με το βλέμμα να σου λένε 'Μείνε μακρυά, δεν είμαι ότι καλύτερο για σένα'. Κι'η σκέψη πάντα σταματά περισσότερο στο ψέμα με την καρδιά να πονά και στον πόνο με την καρδιά να ξεχνά τον δικό της και σκέφτεται τον άλλο, των φίλων, των δικών σου ανθρώπων, της ψυχής της...

Πολλές φορές φεύγω. Φοράω τον αόρατο μανδύα και κάνω σα να μην υπάρχω, σα να μην υπήρξα ποτέ. Περνώ απ'τις γειτονιές μου και βλέπω φίλους και εχθρούς τι κάνουν, πώς είναι. Βλέπω αν τα λόγια του 'Μου λείπεις' φαίνονται και στην πράξη ή όχι, προσπαθώντας να βεβαιωθώ πως ερμηνεύω σωστά τις λέξεις που ειπώθηκαν ή το συναίσθημα που διέκρινα πίσω απ'τα λόγια που είτε έλαβα υπ'όψιν είτε όχι. Και βλέπω πράγματα που όταν είμαι μέσα δεν τα διακρίνω. Και μετά βλέπω τι έκανα, καταφέρνοντας να με δω σαν τρίτος. Είναι ωραίο να μπορείς να δεις τον εαυτό σου σαν τρίτος. Και να μπορείς να δεις και τους άλλους αμέτοχος, σαν θεατής σε ταινεία. Βασικά είναι ωραίο να μπορείς να διακρίνεις με το μυαλό και με ακρίβεια τι κάνεις και τι κάνουν. Έτσι μπορείς να καταλάβεις το ακριβές συναίσθημα πίσω απ'τις πράξεις και τα λόγια. Έτσι μπορείς να συνειδητοποιήσεις τα σωστά και τα λάθη. Έτσι μπορείς να δεις αμερόληπτα εσένα και τους γύρω σου και να ξέρεις αν πρέπει να φύγεις, να διώξεις, να συνεχίσεις. Κάπως έτσι νοιώθω πως μας βλέπει κι'ο Θεός από ψηλά. Κι'όλες αυτές οι ψυχές που έφυγαν πριν από μας ζώντας ότι κι'εμείς. Και μόνο αν βλέπεις εσένα από μακρυά, από ψηλά, μπορείς να δεις και μακρυά, τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον σου.

Είναι ωραίο να πετάς. Ακόμα και με πληγωμένες φτερούγες. Είναι ωραίο να είσαι ελεύθερος, ψηλά. Είναι ωραίο ν'αναπνέεις και να ζεις. Να παλεύεις με σύμμαχο τον αέρα, τον ήλιο, τη βροχή. Είναι ωραίο να βλέπεις από ψηλά. Φτάνει ποτέ να μην ξεχνάς πόσο μικρός είσαι και πόσο εύκολο είναι να ξαναβρεθείς εκεί κάτω. Γιατί η ηδονή μπορεί να σε κρατήσει για λίγο στο έδαφος, αλλά είναι η λήθη που σε κρατά για πάντα. Το να ξεχάσεις ποιος είσαι, για που ξεκίνησες και το κυριώτερο, ότι μπορείς και ξέρεις να πετάς... Ψηλά...

13 σχόλια:

nefelokokkugia είπε...

Δεν είναι κρίμα να τους επιτρέπεις, για χρόνια ολόκληρα, να σου πληγώνουν τα φτερά και όταν αρχίσεις να τα φροντίζεις πάλι, να σε λένε αναίσθητη? Που θες να πετάξεις , να νιώσεις δυνατή, ελεύθερη....

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το "Μείνε μακριά.." πόνεσε. Χαλάλι σου, όμως.

Emperor είπε...

Nefelokokkougia δεν είναι κρίμα... Κρίμα είναι να μην θες να ξαναπετάξεις, να ξανανοιώσεις ελεύθερη. Κρίμα είναι να συνεχίσεις να τους επιτρέπεις να σε πληγώνουν μόνο και μόνο για νοιώθεις πως κάποιος νοιάζεται για σένα ή πως εσύ έχεις κάποιον να νοιάζεσαι γι'αυτόν. Κρίμα είναι να ξέρεις τι μπορείς να είσαι και να μην είσαι. Γι'αυτό πέταξε. Όποιος σ'αγαπά θα χαρεί. Όποιος λυπηθεί ποτέ δε σ'αγάπησε... Καλημέρα...

Emperor είπε...

Lali δεν ξέρω ποιος στο είπε και γιατί. Αλλά ξέρεις πως 9 στις 10 φορές που λέγεται σημαίνει 'Δεν είσαι ότι θά'θελα'. Και θέλω να πιστεύω πως όλοι μας λίγο πολύ αρκετές φορές που απλά καταφεύγουμε κάπου υποσυνείδητα το γνωρίζουμε πως δεν ταιριάζουμε. Κι'ο πόνος λυτρώνει αν τον διαχειριστείς σωστά. Μεγάλες κούφιες κουβέντες πρωινιάτικα έ? Ίσως... Καλημέρα...

nefelokokkugia είπε...

Εχεις δίκιο αυτοκράτορα μου. Εγώ φταίω. Που ώρες ώρες γίνομαι τόσο κλαψομ@@@α και παραδίνομαι.
Αλλά κάθε μέρα που ξημερώνει, καταφέρνω να χαμογελάω. Και αυτό μ΄αρέσει. Καλημέραααα

Ανώνυμος είπε...

Μα γιατί νομίζεις ότι πόνεσε..; επειδή ακριβώς πολύ θα ήθελες να ταίριαζες με τον άλλο, αλλά κατά βάθος ξέρεις πως δεν..

Ανώνυμος είπε...

....Το να εχει κανεις την επιθυμια να διαβαζει την σκεψη των αλλων η τις επιθυμιες τους...κατα την γνωμη μου ειναι καλο...και δεν σημαινει παντα δικη μας ανασφαλεια οταν μπαινουμε σε τετοιες διαδικασιες...για μενα σηματοδοτει ευαισθησια και προσπαθεια για να γνωρισουμε την δικη μας ψυχη..και ν αναγνωρισουμε τις δικες μας δυνατοτητες...και συχνα μπορει να φανει και χρησιμο στους αλλους, μια και μπορουμε αφουγκραζομενοι, να περεχουμε βοηθεια...
....Το να αγγιζει κανεις μυαλα η καρδιες ...η και τα δυο μαζι...ειναι σπουδαιο...αλλα δημιουργει ευθυνη και μαλιστα μεγαλη....και μπορει να θεωρει οτι του δινει δυναμη...οπως και του δινει...αλλα οι χειρισμοι αυτων...θελουν ιδιαιτερη συνεση..γιατι τα κομματια αυτα των ανθρωπων, ευαλωτα κατ συνθηκη ειναι, αρα οι ισορροπιες ειναι λεπτες και μπορει και κανεις να προκαλεσει καταστροφη.....
....Το ν αναγνωριζει κανεις την γλωσσα του σωματος φυσικα ειναι πολυ χρησιμο...μια και μπορει απο πολλα να προστατευθει...φυσικα αυτο σημαινει οτι η επαφη ειναι αμμεση και οχι διαδυκτιακη...
....Οσο για τα φτερα τι σχολιο να κανεις κανεις...νομιζω πως αν μπορουσαν ολοι οι ανθρωποι να χρησιμοποιησουν φτερα...ο κοσμος μας σιγουρα θα ειχε μεγαλυτερη ισορροπια και περισσοτερη αληθεια.....
....Χαιρομαι που το θεμα σου αυτο δινει ωθησει για πεταγμα..........
Μια κρυα νυχτα του Δεκεμβρη, ευτυχως οχι με κρυα καρδια....

Emperor είπε...

Nefelokokkougia το πρώτο πράγμα στη βελτίωσή μας είναι η αναγνώριση των πτυχών που πρέπει να βελτιώσουμε. Χαίρομαι που το αναγνωρίζεις. Τα υπόλοιπα σε λίγο στο ποστ σου για τον Άγιο Βασίλη! Καλημέρα! :-)

Emperor είπε...

Lali αγαπημένη γιατί πρέπει να ταιριάξεις με κάποιον ειδικά και δεν ψάχνεις αυτόν που πραγματικά ταιριάζεις? Σε τελική ανάλυση τι σημαίνει 'ταιριάζω' με κάποιο άτομο? Και πόσο ταιριάζω για να μπορώ να νοιώθω άνετα και ωραία μ'αυτό το άτομο? Άντε, έχεις μια ολόκληρη χρονιά να το ανακαλύψεις. Καλημέρα! :-)

Emperor είπε...

Αγαπημένη Ανώνυμη μ'αρέσει που πάντα αναλύεις εις βάθος την κάθε σκέψη και το κάθε συναίσθημα που φαίνεται καθαρά ή μη. Κρατάω την τελευταία φράση σου και εύχομαι ποτέ να μην κρυώσει η καρδιά σου για κανένα λόγο και για κανένα άτομο. Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

homework ακόμα δεν ξεκίνησε η χρονιά, ε..; ας είναι. μια υπέροχη χρονιά, πέραν καθε προσδοκίας και ελπίδας εύχομαι.
φιλιά πολλά

υγ τέτοια λες και εδώ θα μας έχεις και του χρόνου, δε γλιτώνεις..

Emperor είπε...

Και γω νόμιζα πως θα σας έχω εδώ επειδή είμαι σεξουλιάρης! :-Ρ Φιλιά κι'από μένα! :-)

Ανώνυμος είπε...

...Tο αν θα κρυωσει η καρδια μας...σιγουρα δεν ειναι κατι που εξαρταται μονον απο μας....αλλα ειναι μαλλον ανεφικτο να κρατησουμε μεσα της ολους οσους γνωριζουμε....μια και ελαχιστοι ανθρωποι αξιζουν να βρισκονται σ αυτην... ηθελα να κρατησεις περισοτερες φρασεις απ οσα εκφραζω...
Την Καλημερα μου την τελευταια μερα ενος χρονου, που φευγει βογγωντας.......