Ταιριάζουμε...

Σ'αυτό τον κόσμο κανείς δεν ταιριάζει με κανένα, τουλάχιστο πλήρως. Απλά κάποια πράγματα τα έχουμε κοινά. Κοινά ενδιαφέροντα, κοινές απόψεις, κοινές ανάγκες, κοινές επιθυμίες, κοινές φιλοσοφίες, κοινούς στόχους, κοινά πάθη. Κάθε τι απ'τα πιο πάνω μας φέρνει πιο κοντά. Αλλά σ'όλα τ'άλλα ίσως να διαφέρουμε εντελώς. Κι'εδώ έρχεται αυτό που λέμε 'Ανέχομαι' ή 'Δέχομαι' ή 'Δε μ'ενοχλεί' ή 'Αγαπώ'. Εννοείται πως περισσότερο μας ενώνουν τα συναισθήματα, τα πάθη κι'οι ανάγκες. Όπως και μας χωρίζουν. Η απόφαση λοιπόν αν θα 'Αγαπήσουμε' κάποιον ή κάποιους για όλες εκείνες τις διαφορές που μας χωρίζουν είναι καθαρά δική μας. Πέρα από πάθη και πόθους. Πέρα από ανάγκες κι'επιθυμίες. Γιατί η Αγάπη είναι απόφαση. Γιατί 'Αγαπώ' σημαίνει 'Εσύ', πέρα από μένα. Σημαίνει νοιάζομαι για σένα, για το δικό σου καλό. Αλλά για να σ'αγαπώ πρέπει να υπάρχω, άρα δε μπορώ να σ'αγαπώ ενάντια σε μένα. Ακόμα κι'αν ταιριάζουμε σ'όλα, αν αυτό με καταστρέφει ή σε καταστρέφει τότε δεν είναι αγάπη. Γιατί η Αγάπη είναι και ζωή. Ναι, η Αγάπη είναι απόφαση ζωής. Της δικής μου, της δικής σου, όλων μας. Πριν ξαναπείς λοιπόν 'Σ'αγαπώ' ή 'θέλω ν'αγαπήσω' ή 'θέλω να αγαπηθώ' σκέψου το καλά. Αξίζεις ν'αγαπηθείς? Μπορείς ν'αγαπήσεις? Θες ν'αγαπήσεις? Κι'αν ναι τόλμησέ το. Χωρίς έρωτες, πόθους και πάθη. Αυτά φροντίζουν γι'αυτά από μόνα τους. Φτάνει ένα βλέμμα, ένας ψίθυρος κι'όλα ανάβουν. Και τότε η αγάπη μένει στην άκρη και περιμένει να σβήσουν. Μόνο τότε ζει αληθινά ή βλέπει πως δεν έζησε ποτέ. Μόνο τότε ξέρεις αν τελικά ήταν μόνο απόφαση ή και ζωή...