Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Απλά μαθηματικά...



Κάποτε διερωτούμαι τι είναι η δυστυχία. Να χάνεις αυτά π'απέκτησες ή να μην αποκτάς αυτά που ονειρεύεσαι? Μετά σκέφτομαι πώς ξέρεις πως αυτά που ονειρεύεσαι θα σου φέρουν την ευτυχία? Ή πώς είσαι σίγουρος πως αυτά που έχασες σού'χαν φέρει την ευτυχία, την πραγματική ευτυχία, κι'όχι μια πρόσκαιρη υπέρμετρη χαρά που γέμισε προσωρινά το κενό σου? Απ'την άλλη, για να ορίσεις την δυστυχία δεν πρέπει πρώτα να ορίσεις την ευτυχία? Και τί είναι η ευτυχία τελικά? Νά'χεις ότι κι'όποιον θες νά'χεις κοντά σου ή μήπως κάτι άλλο? Η ευτυχία είναι στο μυαλό ή στην καρδιά? Κι'η δυστυχία? Σ'όλα θα μου πείτε. Μετά σκέφτομαι τις στιγμές που ένοιωσα ευτυχισμένος. Και τις στιγμές που ένοιωσα δυστυχισμένος. Αρκετές φορές βλέπω πως κάτι μ'έκανε κάποτε ευτυχισμένο, κάποτε δυστυχισμένο. Όπως ένα 'Σ'αγαπώ'. Άσε που τις πλείστες φορές όσοι φροντίζουν για το καλό μου μόνο θυμό και θλίψη μου φέρνουν. Περίεργο δεν είναι? Και μετά έρχεται ένα ρητό κάποιου να με ξυπνήσει. 'Ο άνθρωπος δεν ήρθε στη ζωή για να την καταλάβει, αλλά για να τη ζήσει'. Αλλά πάλι, μέσα στη ζωή δεν είναι κι'όλα αυτά τα συναισθήματα κι'οι προβληματισμοί? Το μόνο σίγουρο είναι πως όλα έχουν ημερομηνία λήξης που απλώς δεν την βλέπεις απ'την αρχή. Όπως κι'η ζωή σ'αυτόν τον κόσμο. Αρκετές φορές και ημερομηνία 'καλύτερο πριν από'. Και μεις απλά τις παρατείνουμε ή τις επισπεύδουμε. Τρελλό έ? Ειδικά αν λάβεις υπ'όψιν πως ελκύεις ότι κι'όποιον σου μοιάζει. Αν τα συνδιάσεις όλα αυτά τι βγαίνει? Πως η δυστυχία κι'η ευτυχία είναι απλά η επίγνωση του εαυτού σου και το κατά πόσο συμβαδίζουν η λογική σου με το συναίσθημά σου. Άρα, μ'απλά μαθηματικά, δυστυχία είναι όταν η σκέψη σου εναντιώνεται στο συναίσθημά σου και όταν σου ξυπνά αρνητικά συναισθήματα. Απουσία δυστυχίας δε σημαίνει ευτυχία αλλά σίγουρα σ'αυτό συμβάλλει το να μην εναντιώνεται η σκέψη με το συναίσθημα. Και το ένστικτο. Και ευτυχία όταν όλα συμβαδίζουν και νοιώθεις υπέροχα. Και όταν, ενώ έπαψε να υπάρχει ο λόγος, εσύ συνεχίζεις να νοιώθεις υπέροχα. Απλά μαθηματικά. Ναι, το ξέρω, δεν είναι όλοι καλοί στα μαθηματικά. Αλλά η ζωή είναι. Κι'η φύση. Κι'αν θες να είσαι ενεργό μέλος αυτών πρέπει να μάθεις. Αλλοιώς θά'σαι ένα παράσιτο. Χρήσιμο στο πλήθος αλλά χωρίς πραγματική αξία μιας και είτε είσαι είτε δεν είσαι τίποτα δεν αλλάζει. Και η μεγαλύτερη δυστυχία είναι να προσπαθείς να ζήσεις σαν παράσιτο ενώ είσαι ένας μοναχικός ελέφαντας. Είπαμε. Απλά μαθηματικά... Όπως η ζωή...

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

'Ο άνθρωπος δεν ήρθε στη ζωή για να την καταλάβει, αλλά για να τη ζήσει'......μεχρι τελους απολυτα,καιομενοι προχωραμε.....
ευτυχια ειναι οταν η λογικη ανοιγει το δρομο στο συναισθημα,δυστυχια οταν η λογικη υποδεικνυει στο συναισθημα το λαθος του,το συναισθημα δεν κανει παντα σωστες επιλογες,αλλα ολες διαμορφωνουν με τον ενα η τον αλλο τροπο την λογικη του.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ....ΦΙΛΟΥΘΚΙΑ!!!

Λιακάδα ☼ είπε...

"...Και η μεγαλύτερη δυστυχία είναι να προσπαθείς να ζήσεις σαν παράσιτο ενώ είσαι ένας μοναχικός ελέφαντας."

Προτείνω δίαιτα και επαγρύπνηση... Η Φώτιση για το μυστήριο της ζωής και της ευτυχίας μπορεί να σου έλθει εκεί που δε το περιμένεις...
Φιλάρεςςς! ;)

Y.Γ. Η συνέχεια περί ευτυχίας αύριο στο χωρο μου.

Ανώνυμος είπε...

δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με τα γραφόμενα σου γλυκιέ αυτοκράτορα. Το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο ανάλογα με την γωνία παρατήρησης η οποία μεταβάλλεται. Το ουσιώδες όμως τελικά είναι η ουσία του περιεχομένου έστω και αν αυτή είναι μια ρανίδα

Ειρήνη είπε...

Παράσιτο, ε;

Ειρήνη είπε...

μάλλον δίκιο έχεις...

Ανώνυμος είπε...

συμφωνώ με όσα λες...
κόλλησα στις δύο πρώτες προτάσεις:

Κάποτε διερωτούμαι τι είναι η δυστυχία. Να χάνεις αυτά π'απέκτησες ή να μην αποκτάς αυτά που ονειρεύεσαι?

δεν ξέρω τι είναι χειρότερο από τα δύο. ίσως το δεύτερο. τουλάχιστον, στο πρώτο, θα έχεις ζήσει κάτι, δε θα το έχεις απωθημένο...

Ανώνυμος είπε...

Θα μπορούσε να είναι δική μου ανάρτηση, κάποια άλλη εποχη. Και δε σου έχω κι απαντήσεις. Λυπαμαι.

Emperor είπε...

Αγαπημένη ανώνυμη ίσως νά'ναι έτσι όπως τα λες, ίσως πάλι όχι. Γι'αυτό άλλωστες δεν είμαστε και διαφορετικοί ο ένας απ'τον άλλο αλλά συμβάλλουμε κάποτε ο ένας στην ευτυχία του άλλου? Φιλούθκια! :)

Emperor είπε...

Αγαπημένη Λιακάδα συνήθως η φώτιση έρχεται όταν δεν σου χρειάζεται πλέον. Πέρασα απ'το ποστ σου και κάπου σμίγουν οι σκέψεις μας, κάπου χωρίζουν. Ευτυχώς αυτό δεν επηρεάζει τις σχέσεις. Γενικά μιλάω. Φιλάρες! :)

Emperor είπε...

Misnomer έτσι... Φτάνει να μην αδειάσεις το περιεχόμενο επειδή 'πρέπει' να πάρεις κάτι άλλο...

Emperor είπε...

Ειρήνη αγαπημένη σχεδόν πάντα έχω δίκηο για μένα. Όχι για σας. Θυμήσου το παραμύθι με τ'ασχημόπαπο που τελικά ήταν κύκνος. Άσε που πολλές φορές αφηνόμαστε στο χάος επειδή νομίζουμε πως είμαστε κάτι ενώ είμαστε κάτι άλλο που ποτέ δεν ψάξαμε να ανακαλύψουμε...

Emperor είπε...

Αγανακτισμένη Έφηβη σκέψου όμως και το άλλο. Πως ότι δεν απέκτησες μπορείς να το αποκτήσεις στην πορεία. Απωθημένα έχεις απλά γιατί δεν πίστεψες σε σένα και γιατί υπερεκτίμησες αυτό που δεν απέκτησες. Το παρελθόν είναι για να μας οδηγεί, όχι για να κολλούμε και να μένουμε εκεί...

Emperor είπε...

Lali κάποιες ερωτήσεις δεν έχουν απαντήσεις. Έχουν μόνο συναίσθημα και επίγνωση μιας πορείας μέχρι ενός σημείου στο χρόνο. Απ'εκεί και πέρα έχει σημασία πώς διαχειρίζεσαι το ερώτημα που προέκυψε και την κατάσταση που το έφερε στην επιφάνεια, ακόμα κι'αν βρεις την απάντηση. Ίσως τελικά αυτό το ερώτημα να έφερε όλους εμάς εδώ μέσα. Και η αναζήτηση της λύσης του...