Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Μας...



Οι αισθήσεις στο φουλ. Τα δάκτυλα στο πληκτρολόγιο. Θες να τελειώσεις αυτό που άρχισες πριν μέρες αλλά δεν σ'αφήνουν. Η σκέψη φεύγει, το σώμα τρέμει, τα μάτια κλείνουν, τ'αυτιά ακούν ζωντανά απ'τα ηχεία και σε αναπαραγωγή απ'τη μνήμη. Ένα μιξάζ που εντείνει τη φυγή. Όλα είναι στο μυαλό δε λένε? Κλειδώνεις στο μυαλό τους ήχους, τις μυρωδιές, τις γεύσεις, τα χρώματα, τα μάτια, τις μορφές, τα κορμιά, τα φιλιά, τ'αγγίγματα που σ'αρέσουν και αυτό είναι. Η πραγματικότητα του τώρα σου. Του τώρα μας. Αύριο θα ξαναζήσουμε τη ρουτίνα και τη μιζέρια, τις δικές μας και των άλλων, ανανεμιγμένες με στιγμές χαράς, γέλιου, αλλοφροσύνης, οργής, θλίψης. Τώρα είναι η ώρα τ'ονείρου και της ευτυχίας, της ζωής που μια μέρα θα γίνει ολόκληρη κι'όχι κομμάτια και στιγμές. Και της απόλαυσης. Και της ηδονής... Μας...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πάλι φεύγεις;
που πάς;

πάντως αν δεν ήσουν "Ο" αυτοκράτορας θα μπορούσες άνετα να είσαι ο πεταλούδος...
καλησπέρα, φιλιά - από εκείνα που σ αρέσουν :)

Emperor είπε...

Τα παίρνω και ανταποδίδω... Στο πολλαπλάσιο... Καληνύχτα... ;)