Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Εγώ είμαι...

Λατρεύω το ηλιοβασίλεμα. Και την ανατολή. Πιστεύω και αυτά με λατρεύουν. Αλλοιώς δεν θα μου έδιναν τόση μαγεία κάθε φορά που μ'αντικρύζουν να τα κοιτάω σαν κοιμωμένες καλλονές. Ναι, και τις γυναίκες τις λατρεύω όταν κοιμούνται. Είναι τόσο αγνές, τόσο αγγελικές εκείνη τη στιγμή. Κι'ας τις λατρεύω και σε άλλες στιγμές, ανομολόγητες σ'αυτό το ποστ αλλά πολυπεριγραφόμενες σε προηγούμενα, και επόμενα μάλλον. Και φυσικά εννοείται λατρεύω τις αστροφεγγιές, τις πανσελήνους αλλά και τις εκλείψεις. Όπως και τις μοναχικές στιγμές σε βουνίσιες στροφές με τη μηχανή μου και τη μυρωδιά του πεύκου να με μεθάει, ή τις πολύβουες στιγμές σε κέντρα πόλεων, καταστημάτων, αεροδρομίων, παρατηρώντας χιλιάδες βλέμματα και εκφράσεις να περνάνε. Και αλοίμονο να μη λάτρευα τη θάλασσα όταν ουρλιάζει το πάθος το χειμώνα ή ψιθυρίζει τον έρωτα το καλοκαίρι. Λατρεύω ένα άγγιγμα, ένα χάδι, ένα φιλί. Λατρεύω το βλέμμα της, της οποιασδήποτε της, μετά από ένα άγγιγμά μου, ένα χάδι μου, ένα φιλί μου. Και νοιώθω το αίμα να κυκλοφορεί γρήγορα στο κορμί της, βλέπω το στήθος της ν'ανεβοκατεβαίνει ακόμα πιο γρήγορα, ακούω την ανάσα της γρήγορη και κάτι να μου φωνάζει 'έλα, τώρα' ενώ απομακρύνεται. Ξέρεις, κάποτε η κατάκτηση φαίνεται απ'την άμεση φυγή, σημάδι απόλυτης κυριαρχίας και φόβου για πλήρη υποδούλωση...

Λατρεύω και πολλά άλλα πράγματα. Τη μυρωδιά των λουλουδιών, τα χρώματα των κάμπων, τα κελαηδήματα των πουλιών. Γενικά ότι μου ξυπνά αισθήματα και συναισθήματα ευχάριστα, ηδονιστικά. Λένε πως είναι λόγω του ζωδίου μου. Λένε πως είμαι ρομαντικός. Λένε διάφορα. Και μετά διερωτούνται πώς γίνεται να είμαι ρομαντικός ενώ αρκετές φορές είμαι ρεμάλι, κάφρος, κυνικός, αισχρός και διάφορα άλλα. Και πετυχαίνουν κάποιες φορές να με βάλουν στο τρυπάκι να διερωτηθώ κι'εγώ. Και ευτυχώς πάντα βγαίνω απ'την ίδια έξοδο. Απλά μπορώ. Όπως κι'άλλοι ίσως να μπορούν αλλά να μην τολμούν, ή να φοβούνται το μετά. Και χαμογελώ και συνεχίζω. Ν'αφήνομαι πότε στο συναίσθημα, πότε στο ένστικτο, πότε στο μυαλό. Το κορμί απλά είναι δούλος και των τριών. Με ελάχιστα δικαιώματα και πάμπολλες υποχρεώσεις, έχοντας όμως την απόλυτη κυριαρχία στην ικανοποίηση όλων, όντας οδηγός του συναισθήματος μέσα απ'τις αισθήσεις και τη χρήση του...

Λένε πως έχω τον τρόπο να αγγίζω βαθειά, ν'αγγίζω εκεί που πρέπει, να βρίσκω τις σωστές βίδες, τα σωστά κουμπιά και γενικά να ενεργοποιώ στο φουλ σκέψεις και συναισθήματα, αρνητικά ή θετικά. Να μ'αγαπούν ή να με μισούν εν ριπή οφθαλμού. Εξ'ου και το 'καταιγίδα'. Λένε πως χωρίς να το καταλάβουν με εμπιστεύονται πλήρως, πως ενώ συμπεριφέρομαι όπως δεν τους αρέσει εντούτοις κάτι τους κάνει να μένουν, το ίδιο υποθέτω που τους κάνει να φεύγουν...

Ξέρεις όμως, ανεξάρτητα απ'το ποιος είμαι, τι κάνω και κυρίως πώς είμαι, ότι λατρεύω συνεχίζει να υπάρχει, να συμβαίνει. Και όχι μόνο για μένα. Γι'αυτό αφήνομαι στη στιγμή, δεν σκέφτομαι το μετά, το αύριο. Αφήνομαι σε κάθε τι που λατρεύω απλά για να νοιώθω το συναίσθημα που μ'αρέσει. Απλά ξέρω απ'την αρχή πως δεν θα διαρκέσει. Μετά το ηλιοβασίλεμα το σκοτάδι, μετά την ανατολή ο καύσωνας. Όμως θέλω να ζω τη μαγεία, την ηδονή. Κι'επειδή ξέρω πως θα τελειώσει, ξέρω πως ίσως νά'ναι κι'η τελευταία, τ'απολαμβάνω περισσότερο...

Αυτό προσφέρει η γνώση. Την πλήρη απόλαυση. Ξέρω πως ο άλλος είναι όπως τον έχω στο μυαλό μου γιατί απλά δεν τον ξέρω και δε μπορώ να τον δω αλλοιώς αφού τα κριτήριά μου είμαι εγώ. Ξέρω πως το κάθε πράγμα είναι όπως το βλέπω γιατί απλά ακόμα κι'αν δεν είναι έτσι δε μπορώ, δεν ξέρω να το δω διαφορετικά. Γιατί λοιπόν να βάλω μαύρο στον πίνακα της μορφής της, στο σχήμα του, και να μην τον γεμίσω με έντονα αισθησιακά χρώματα? Γιατί λοιπόν να μην το απολαύσω, να μην την απολαύσω τώρα? Γιατί να σκέφτομαι το αύριο και να με φοβίζει, ή να ονειρεύομαι κάτι που θα ελπίζω να συμβεί και μετά να απογοητεύομαι επειδή δεν συνέβη? Γιατί να μη ζω το τώρα τώρα? Ναι, κάνω σχέδια και όνειρα για το αύριο, απλά για να 'διακοσμώ' το τώρα μου, όχι για να ζω για το αύριο. Και το μεγαλύτερο όνειρο, το πιο μεγαλεπήβολο σχέδιο? Το τώρα να είναι η πιο ευχάριστη ανάμνηση του αύριο, είτε ενώ θα επαναλαμβάνεται τότε, είτε όταν θα είναι ήδη παρελθόν...

Πάλι μπερδεμένα τα λέω έ? Δεν πειράζει, πάρε μια ανάσα, κλείσε τα μάτια και ξέχασε ότι διάβασες. Σκέψου κάτι που σε κάνει να νοιώθεις ευχάριστα και φρόντισε αύριο να το κάνεις, να το έχεις, να το ζεις. Μη φοβάσαι. Κι'αν χάσεις τουλάχιστο δεν θα έχεις χάσει χρόνο για το επόμενο όνειρο. Έχεις μια ανατολή κι'ένα ηλιοβασίλεμα μέχρι τότε. Πάρε τη μαγεία που σου προσφέρουν και ντύσε τις στιγμές σου. Κι'αν προσέξεις κάποιον ανάμεσα στα χρώματα που ζωγραφίζουν για λίγο τον ουρανό, μη φοβηθείς. Εγώ είμαι και παίζω με τα χρώματα και τη μαγεία. Γιατί? Επειδή μ'αρέσει και μπορώ να το κάνω. Όπως και συ...

6 σχόλια:

Levina είπε...

Τι σχέση έχει ο κυνισμός απέναντι στην ανθρώπινη συμπεριφορά με την αγάπη για τα χρώματα, τα αρώματα, της νύχτας ή της μέρας, με τις στιγμές γεμάτες ένταση και κόσμο ή γεμάτες μοναξιά?
Δηλαδή υπάρχει στάνταρ συμπεριφορά για τους ρομαντικούς?
Υπάρχει κανόνας που λέει πως πρέπει να συμπεριφέρεσαι γλυκανάλατα επειδή χαζεύεις το φεγγάρι?
Υπάρχει κανόνας που σου απαγορεύει να τα λες έξω από τα δόντια ακόμα και σε εκείνη που κρατούσες αγκαλιά πριν αν κάτι δεν σου πάει καλά?
Ακόμα και να υπάρχουν άγραφοι κανόνες, στα παλιά σου τα υποδήματα!
Ποιος νοιάζεται?
Αυτοκράτορας είσαι ότι θέλεις κάνεις!

ΥΓ. κάτω τα χέρια από την μαγεία! Να περιοριστείς στα καθήκοντά σου,
Καρατομήσεις, καθαιρέσεις αξιωματούχων, στρατιές γυναικών, αυτά τα απλά!
Δεν παίζουν με την μαγεία , αυτά είναι για τις μάγισσες! χαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Φευγω για διακοπες!

Ηρθα να σε χαιρετισω και προσωπικα!

περνα ομορφα

Καλο υπολοιπο Καλοκαιρι!


φιλιααααααααααα

Emperor είπε...

Levina προσπαθώ να μάθω την τέχνη της μαγείας για ευνόητους λόγους και σκοπούς. Λες να σταματήσω μήπως τελικά τη μάθω και την εφαρμόζω ανεξέλεγκτα? :)))

Emperor είπε...

Coula όταν επιστρέψεις με το καλό θέλω φιλιά με το ίδιο πάθος. Καλές διακοπές κορίτσι μου και να περάσεις τέλεια λες και θα τις περάσουμε μαζί. )))

Levina είπε...

Για πονηρούς σκοπούς λοιπόν!! Μα φυσικά γιατί άλλο?
Ξόρκια, φίλτρα, αστέρια και φεγγάρια στην υπηρεσία
Του Αυτοκράτορα!!!
Ανεξέλεγκτα?
Πρόσεχε μόνο
Γιατί μπορεί να υπάρχει κάποια που να κατέχει την τέχνη καλύτερα…..

Emperor είπε...

Μ'αρέσει ο ανταγωνισμός. :)))