Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Υπάρχει συνέχεια τελικά?



H Levina μού'φερε στο μυαλό με την τελευταία της φράση αυτό το τραγούδι...

Υπάρχει συνέχεια? Έστω κι'αν ο κόσμος δεν αλλάζει? Μα ο κόσμος τελικά έτσι ήταν. Εμείς αργήσαμε να το ανακαλύψουμε. Κι'αν εμείς δεν αλλάξουμε πάντα θα βλέπουμε έτσι τον κόσμο. Το θέμα είναι να χαιρόμαστε τα ωραία του και να καταφέρνουμε να επιβιώνουμε χωρίς να γίνουμε όλα αυτά που θέλουμε ν'αλλάξουμε. Στο κάτω κάτω δε μας ζητά και τίποτα. Απλά να μην τον κυνηγάμε. Όπως το φίδι. Αν του πατήσεις την ουρά θα σε δαγκώσει. Αν το αφήσεις να περάσει χωρίς να το ενοχλήσεις θα φύγει...

Υπάρχει συνέχεια? Το ίδιο σκέφτονταν και οι Αργεντίνοι, κι'οι Βραζιλιάνοι, κι'οι ΝοτιοΑφρικάνοι. Το ίδιο σκέφτονταν κι'οι Έλληνες 400 χρόνια κάτω από Τούρκους, 4 χρόνια κάτω απ'τους Ναζί, 7 χρόνια κάτω απ'τη Χούντα. Και άντεξαν. Και συνέχισαν. Κι'είναι εδώ. Απλά πάντα ξεχνάνε πως αν αποκοιμηθούν στη ζούγκλα χωρίς σκοπό και φωτιά θα τους περικυκλώσουν τα άγρια θηρία. Πως τα φίδια τα κτυπάς στο κεφάλι, στα λιοντάρια επιτίθεσαι από πίσω με τον αέρα να τους φυσά στα μούτρα για να μη σε μυριστούν...

Υπάρχει συνέχεια? Το ίδιο σκέφτεται και κάποιος που του κόβουν τα πόδια, τα χέρια, που πεθαίνει από καρκίνο. Δεν ξέρει. Αλλά το θέλει. Και παλεύει, να νικήσει ή να πέσει περήφανος...

Υπάρχει συνέχεια? Ναι. Με τον κόσμο χωρίς ν'αλλάζει. Και μας μέρος του. Απλά κάθε φορά ξεκινάμε απ'την αρχή. Στο κάτω κάτω τι πραγματικά είναι δικό μας, εκτός απ'το κορμί, το μυαλό και την ψυχή μας? Και αυτά που είναι ολόδικά μας πόσο πράγματι τα φροντίζουμε? Προσωπικά σχεδόν καθόλου. Και θέλω ν'αλλάξω τον κόσμο. Ίσως τελικά για να μη νοιώθω ένοχος που δολοφονώ εμένα κάθε μέρα...

Ο κάθε εγκληματίας κάνει το έγκλημά του επειδή ξέρει πως είτε τον φοβόμαστε είτε τον ανεχόμαστε. Μπορώ να κάνω όλους να μην φοβούνται ή να ανέχονται? Σίγουρα όχι. Αλλά μπορώ να τα καταφέρω για μένα. Αν φροντίσω ποτέ να μη γίνω ότι κατηγορώ κι'ότι θέλω ν'αλλάξω. Και κάποτε θα αλλάξουν όλα. Φτάνει τότε να μην είμαι κι'εγώ σ'αυτά που θά'χουν σαπίσει και θα πεταχτούν στα σκουπίδια. Ούτε κι'εσύ...

5 σχόλια:

Ειρήνη είπε...

Συμφωνώ, όλα ξεκινάνε από εμάς.. κι όσο κι αν μη μας αρέσει ή το θεωρουμε εγωιστικό, όλα θα έπρεπε να καταλήγουν σε εμάς. Γιατί αν κάνουμε επιτυχώς αυτόν τον κύκλο, θα σημαίνει πως θα έχουμε καταφέρει να φτιάξουμε κι όλα τα ενδιάμεσα κομμάτια και θα έχουμε βάλει το λιθαράκι μας, αυτό που μας αναλογεί, στον κόσμο. Κι ο κόσμος θα είναι καλύτερος γιατί θα είμαστε κι εμείς καλύτεροι. Ο κόσμος, εξάλλου, δεν είμαστε εμείς;

Την καλημέρα μου. :)

Emperor είπε...

Ακριβώς. Ο κόσμος είμαστε κι'εμείς.

Καλημέρα! Καλό μήνα! :)

Eirini είπε...

πες τα να τ'ακουσουμε,πες τα...

Emperor είπε...

Τα είπα... Τ'ακούσατε... Συνεχίζουμε... :)

Ειρήνη είπε...

για να μην είσαι και συ και μεις ''σ'αυτά που θά'χουν σαπίσει και θα πεταχτούν στα σκουπίδια'' όπως λες απλά συνέχισε να τρέφεις τους ανθρώπους με την πνευματική πνοή των κειμένων σου... και ίσως τότε καταφέρεις να δημιουργήσεις τον δικό σου όμορφο κόσμο που τόσο πολύ ποθεις!!