Μοναξιά και συντροφιά...

Ο άντρας ποτέ δεν είναι μόνος. Πάντα έχει κάποια να τον ταλαιπωρεί ή να τον γαληνεύει, να τον πεθαίνει ή να του δίνει ζωή και δύναμη. Αυτή μπορεί νά'ναι η μητέρα του, η γυναίκα του, η γκόμενά του, η συνείδησή του, η φαντασία του, η σκέψη του, η ψύχωσή του, η αρρώστια του, η συντροφιά ενός φίλου, ενός ζώου, ενός ποτού αλλά κυρίως η μοναξιά του... Σ'αντίθεση με την γυναίκα. Η γυναίκα πάντα είναι μόνη. Πάντα, εκτός απ'τις στιγμές που εκείνος είναι γύρω της, δίπλα της, μέσα της... Μέσα στο μυαλό της, μέσα στην καρδιά της αλλά κυρίως μέσα στο σώμα της... Καληνύχτα μας...