Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Οι Έλληνες πολιτικοί...



... ειδικά απόψε, μου θυμίζουν την παροιμία 'Δυο γαϊδούρια μάλλωναν σε ξένο αχυρώνα'. Επίσης μου θυμίζουν κάποιους μάγκες που τσακώνονται για να πηδήξουν μια γκόμενα. Το πρώτο δεν είναι και πολύ άσχημο, αν εξαιρέσεις το γεγονός πως αν οι πολιτικοί είναι τα γαϊδούρια ο ελληνικός λαός είναι τ'άχυρα. Και τέτοιοι είμαστε άμα μισάμε τους αντιπάλους, θυμώνουμε που δεν βγήκε αυτός που θέλαμε και αντί να βάλουμε το σταυρό μας και να παρακαλέσουμε το Θεό να φωτίσει, όποιον κι'αν βγει, να μην τα κάνει σκατά και πάλι, ήδη τον καταριώμαστε για τα σκατά που δεν έκανε, μιας και μόνο ο δικός μας αξίζει και δεν τα κάνει σκατά, ή έστω τα σκατά του μυρίζουν. Το δεύτερο όμως είναι ακόμη χειρότερο. Γιατί κατ'αρχήν κανείς άνδρας δεν τσακώνεται για να γαμίσει. Κανένας σωστός άνδρας τουλάχιστο. Ο σωστός άνδρας παραχωρεί τη θέση του στον άλλο και φεύγει, γιατί απλά καμιά γυναίκα δεν αξίζει να τσακωθείς με κάποιον απλά για να την πηδήξεις. Και επειδή κι'οι δυο είναι σωστοί, φεύγουν κι'οι δυο και μένει η γκόμενα αγάμητη. Δεν κολλάς ρε γαμώτο για να γαμήσεις μια γυναίκα. Στην εσχάτη την παρτουζάρεις, αλλά ποτέ δεν τσακώνεσαι. Και στην περίπτωσή μας η γυναίκα είναι η εξουσία, που όλοι την θέλουν και την θέλουν σαν πρωθυπουργοί. Δηλαδή όλοι θέλουν κυβέρνηση, όλοι θέλουν το καλό της χώρας, αλλά μόνο μ'αυτούς πρωθυπουργούς. Κι'ο λαός πληρώνει τις καπότες και τη βίζιτα της γκόμενας που θέλουν να πηδήξουν οι πολιτικοί. Αποτέλεσμα? Οι πολιτικοί τσακώνονται και δεν πηδάνε, η γκόμενα μένει αγάμητη και οι καπότες αχρησιμοποίητες, αν και η βίζιτα στον νταβαντζή πληρώθηκε.

Κάποιος θέλει να σωθούμε, δε μπορεί, αλλά σίγουρα αυτός δεν είμαστε εμείς...

Δεν υπάρχουν σχόλια: