Μικρές Αποδράσεις...

Αυτός ο Χειμώνας ήταν δύσκολος για όλους. Το χιόνι και το κρύο άπλωσε σ'όλη τη φύση. Και τις καρδιές μας. Κι'εκεί που λες 'Κουράστηκα, θέλω την Άνοιξη' κοιτάς γύρω σου και βλέπεις τους αγρούς ολοπράσινους. Και κάπου κάπου ξεπροβάλει και μια αμυγδαλιά ανθισμένη, υπενθυμίζοντάς σου πως τσάμπα χολοσκούσες κι'αγωνιούσες όλο το Χειμώνα. Πάντα μετά τον Χειμώνα έρχεται η Άνοιξη. Όσο σκληρός κι'αν είναι, όσο δύσκολος κι'αν είναι. Το μόνο πού'χες να κάνεις ήταν υπομονή. Και νά'χεις στο μυαλό σου και στην καρδιά σου αυτή τη σπίθα, αυτή την ελπίδα πως τα καλύτερα θά'ρθουν. Και αυτό το όνειρο που σε κρατά ζεστό στην παγωνιά. Ένα όνειρο που περιμένει να του δώσεις σάρκα κι'οστά. Ναι, εσένα περιμένει. Από μόνο του ένα όνειρο είναι, μια οπτασία, μια φαντασίωση. Εσύ θα το σχεδιάσεις και θα το πραγματοποιήσεις. Κι'αν δεν σου βγει δεν φταίει τ'όνειρο. Απλά το πλάνο σου. Κι'οι πρωταγωνιστές που έβαλες μέσα. Γι'αυτό ο Χειμώνας κάποτε είναι σκληρός κι'άγριος. Για να σου δώσει χρόνο να σκεφτείς τα λάθος όνειρα πού'κανες και τις λάθος ενέργειες για να τα ζωντανέψεις. Διότι η Άνοιξη πάντα έρχεται. Και το Καλοκαίρι. Απλά εσύ πρέπει πάντα νά'σαι έτοιμος πριν έρθουν να τις υποδεχτείς, έτοιμος να δράσεις, έτοιμος να ζήσεις. Δεν ξέρεις πόσο θα κρατήσουν. Κι'είναι κρίμα να περιμένεις πάντα τις επόμενες γιατί δεν πρόλαβες...

Καινούρια χρονιά, καινούριες ευκαιρείες, καινούριες αποδράσεις. Στα σχέδια κάποια ταξιδάκια στην Αθήνα, επίσημα Αυτοκρατορικά ή ιγκόγνιτο, σχετικά σύντομα μπορώ να πω αλλά αδιευκρίνιστης διάρκειας. Από κάποιες ώρες μέχρι μια δυο βράδια, παράγοντας που δεν εξαρτάται άμεσα από μένα. Μέχρι τότε όμως μια μικρή διήμερη απόδραση στα χιονισμένα βουνά και μετά μια παρατεταμένη αποχή για τακτοποίηση κάποιων εργασιών που εκκρεμούν εδώ και καιρό είναι περισσότερο από απαραίτητες. Η Άνοιξη είναι εδώ και θέλω να με βρει έτοιμο. Όπως και σας...