Βούρκος...

Όλα είναι στο μυαλό. Απ'εκεί ξεκινούν όλα. Ακόμα και η έλξη προς τους άλλους. Κι'όταν κοιτάξουμε τους άλλους κοντά μας ξέρουμε ποιοι είμαστε. Μόνο τότε. Όλα αυτά που μας ελκύουν και μας ενώνουν μαζί τους. Τα ωραία λόγια που λέμε κι'ακούμε, η φωτιά που νοιώθουμε στα σκέλια, η λαγνεία στο βλέμμα, οι κτύποι της καρδιάς...

Το λάθος και το σωστό σχετικό λένε όλοι. Ειδικά επειδή αρέσουν το ίδιο πολύ. Η γνώση και τ'αποτέλεσμα σε βοηθούν να τα ξεχωρίσεις. Αλλ'η ηδονή δεν σ'αφήνει να τα παρατήσεις. Κάποτε είναι καλό να κυλιστείς στο βούρκο, απλά για να μάθεις πως είναι. Είναι τόσο ωραία όμως...

Τα συμπεράσματα τα βγάζουμε απ'τις εμπειρίες μας. Κι'αυτά που ακούμε και νοιώθουμε. Ακούσαμε προχθές, ακούμε σήμερα, αντιπαραβάλλουμε, βλέπουμε, ανακαλύπτουμε, συμπεραίνουμε αποφασίζουμε, δρούμε. Λάθος? Τι σημασία έχει. Στο τέλος εμείς πληρώνουμε πάντα το λογαριασμό, είτε μας άρεσε το έργο είτε όχι...

Ο δρόμος της καρδιάς σου περνά από σένα. Τι κι'αν είναι ανοικτή. Κάποτε περνά πρώτα απ'το σώμα, κάποτε πρώτα απ'το μυαλό. Τα διόδια εσύ τα τοποθέτησες. Και συνήθως οι φύλακες δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Τι κι'αν περιμένεις τον πειρατή της ασφάλτου να τα γκρεμίσει και να μπει. Τι κι'αν περιμένεις την καταιγίδα να περάσει να τα ξεπλύνει. Κάποιες φορές βλέπουν και φεύγουν. Δεν είναι τα εμπόδια που τους απομακρύνουν ή οι απαγορευτικές πινακίδες. Είσαι εσύ που τα σκέφτηκες, δείχνοντας πως κάτι πάει λάθος...

Το σεξ είναι το όπιο του λαού. Κάθε δυσκολία και απογοήτευση βρίσκει καταφύγιο σ'ένα κορμί. Μέχρι που γίνεται το ίδιο απογοήτευση. Και πας σ'άλλο, και σ'άλλο, και σ'άλλο... Όταν η απόλαυση γίνεται σκοπός, τότε ο σκοπός πεθαίνει. Κι'η ζωή περνά αδιάφορα. Σαν τραίνο εκτός υπηρεσίας που πάει απλά για να σταθμεύσει. Το παιχνίδι έχει χαθεί. Στο χέρι σου είναι να το ξαναρχίσεις...

Τα λόγια αξίζουν όταν γίνονται ζωή. Κι'η ζωή αξίζει όταν δε χωρά σε λόγια...