Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Παγιδευμένος σ'ένα άρρωστο μυαλό (appear offline)

Παλιά, πριν καμιά 20αριά χρόνια, ακόμα και να θυμώσω ήταν πράγμα σχεδόν άγνωστο για μένα. Και τώρα, κάποιες που με γνώρισαν λένε πως τους είναι εντελώς αδιανόητο να σκεφτούν, δε μπορούν να με φανταστούν καν πως υπάρχει περίπτωση να θυμώσω. Και δεν θυμώνω για οτιδήποτε παρά μόνο αν προσπαθήσεις να το παίξεις πιο έξυπνος από μένα (ειδικά τώρα που ξέρω και με δίπλωμα μάλιστα ότι είμαι πάρα πολύ) και να με ξεγελάσεις. Φυσικά πάντα εξαρτάται απ’τη διάθεσή μου. Ακόμη κι’αν το παίζεις 16χρονη παρθένα, αγνοώντας πως ουδέποτε θα έκανα μαλακία με μια 16χρονη, και προσπαθείς να σπάσεις πλάκα μαζί μου, ενώ είσαι 35άρα κακογαμημένη ή σαρανταπεντάρης αγάμητος, αν είμαι στη φάση του πολεμιστή θα στα χώσω άγρια, άσχετα ότι μπορεί να παίξω το παιχνίδι σου για λίγο. Αν είμαι στην ήρεμη αισθησιακή μου φάση, θα πω σε σένα μυξοπάρθενο πώς υποσυνείδητα με γουστάρεις και θα σε οδηγήσω στην καύλα και σένα αγάμητε στην απόγνωση και στο θυμό. Αν είμαι στην ευαίσθητή μου φάση, απλώς δεν θα σου ξαναμιλήσω. Πώς θα το καταλάβω? Μα δεν θα το καταλάβω εγώ. Το μυαλό μου, ενώ μιλάμε, θα καταγράφει τα στοιχεία που του δίνονται και θα τα κατατάσσει, κι’ας τα κατατάξει λάθος, βγάζοντας το δικό του συμπέρασμα. Γιατί βλέπεις, έστω και πίσω από μια ιστοσελίδα, δύσκολο να κρύψεις το υποσυνείδητο.

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

2 σχόλια:

megalopoli είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ

Emperor είπε...

Καλησπέρα από Λευκωσία! :-)