Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

And the Winner is...

NOT THE EMPEROR!!! Ούτε καν στους επιλαχόντες. Ναι, μαράζωσα. Κι’ας ήμουνα σίγουρος πως δεν θα κέρδιζα. Το βλέπω κι’απ’τα κείμενά σας. Ειδικά κάποιων λες και είναι βγαλμένα από λογοτεχνικά που κέρδισαν Πούλιτζερ. Και είχα να συναγωνιστώ άλλους καμιά 230αριά. Μα αυτά είναι τα όνειρα. Η επιθυμία για το απραγματοποίητο. Ελπίζεις μέχρι το τέλος γι’αυτό που δεν θα γίνει ποτέ. Για το θαύμα. Αυτή είναι και η διαφορά της ελπίδας απ’την αυτοπεποίθηση, τη σιγουριά. Σίγουρος είσαι για τις γνώσεις σου, για τις ικανότητές σου, για σένα. Φτάνει να έχεις επίγνωση του εαυτού σου. Και γνώση των αντιπάλων σου. Κάποτε οι μάχες είναι για λόγους τιμής και αξιοπρέπειας. Εκεί, και σίγουρος να είσαι για την ήττα, απλά αγωνίζεσαι για να ζήσεις ηθικά. Το λέω πάντα. Όταν είσαι χαμένος από χέρι δεν φοβάσαι να χάσεις. Και πολεμάς με το κεφάλι ψηλά και το στήθος προταγμένο. Έτσι κι’αλλοιώς πάντα έτσι πολεμάς. Αλλά άλλο η μάχη για ένα σκοπό κι’άλλο η μάχη απ’τον ενθουσιασμό σου. Ναι, τώρα θ’αρχίσουν όλοι το δεν πειράζει, ήταν ή πρώτη φορά, του χρόνου με το καλό (μου τό’πε κι’ο καθ’όλα ευγενικός τύπος που πήρα τηλέφωνο να δω αν είναι το κείμενό μου στα επιλαχόντα). Έ ρε ψώνιο.

Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: