Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Ταίριασμα...



Είναι δεδομένο. Κανείς δεν ταιριάζει με κανένα. Διαφορετικές απόψεις, διαφορετική φιλοσοφία, διαφορετικά βιώματα, διαφορετικοί χαρακτήρες, διαφορετική συμπεριφορά, διαφορετική παιδική ζωή που έχει επηρεάσει τα πάντα, διαφορετικό περιβάλλον, διαφορετικός ψυχισμός, διαφορετικά θέλω, διαφορετικές ανάγκες, διαφορετικά όνειρα, διαφορετικοί σκοποί. Κλαίμε και γελάμε για διαφορετικούς λόγους, μας αρέσουν διαφορετικές μουσικές, έχουμε διαφορετικές ηδονές. Σχεδόν. Γιατί μέσα στη διαφορετικότητά μας έχουμε κάποια κοινά. Αυτά τα λίγα είναι που μας ενώνουν. Αυτά που συναντώνται κάπου. Κάποιες φορές είναι αμφίδρομα, αμοιβαία, κάποιες όχι. Πόσες φορές δεν ερωτευτήκαμε ή ποθήσαμε ένα άτομο χωρίς ανταπόκριση? Ή το αντίθετο? Κι'εδώ είναι που φαίνεται η δύναμη του καθενός μας. Το πώς προχωρά μετά από μια αποτυχία, μια απόρριψη...

Εκείνο λοιπόν που έχω παρατηρήσει είναι πως η ηδονή ακυρώνει κάθε διαφορά, διαλύει κάθε απόσταση, κρύβει κάθε ανησυχία, σκεπάζει κάθε φόβο, απομακρύνει κάθε πρόβλημα. Για λίγο θα μου πείς. Ναι. Παρά καθόλου όμως δεν είναι καλύτερα? Και δεν είναι όλα τα ευχάριστα για λίγο? Μήπως χαμογελάς για πάντα, συνέχεια? Μήπως πετάς συνέχεια? Γι'αυτό λοιπόν και λέω πως το σεξ είναι το όπιο του λαού. Και όχι μόνο...

Προσωπικά είμαι δύστροπο άτομο. Ταιριάζω μ'ελάχιστους, κι'ας είμαι κοινωνικότατος (αν και ενίοτε μ'αρέσει κι'η απόλυτη μοναξιά). Έχω μάθει πως όσο περισσότερο γνωρίζεις κάποιον τόσο περισσότερες διαφορές, αρκετές φορές σημαντικότατες, βρίσκεις ανάμεσά σας. Γι'αυτό έχω παρακάμψει, ή τουλάχιστο προσπαθώ να παρακάμψω αρκετά πράγματα. Όπως στις σχέσεις μου με τις γυναίκες. Πολλοί θεωρούν πως το μόνο που μ'ενδιαφέρει είναι το σεξ. Στην ουσία όχι. Αλλά είναι το μόνο που θα μείνει ευχάριστα στη σκέψη. Και αυτό μπορεί να συμβεί χωρίς να γνωρίσεις κάτι βαθύ κι'αποτρεπτικό. Και το κυριώτερο, σκεφτείτε πόσες σχέσεις έχουν διαλυθεί, αν και είχαν πάρα πολλά κοινά, επειδή δεν ταίριασαν στο σεξ. Οπότε προχωρώ στην ουσία. Το ίδιο κάνω σχεδόν μ'όλες τις σχέσεις μου. Συνεργάζομαι άψογα πιστεύω μ'αρκετούς γιατί επικεντρώνομαι στο σκοπό της συνεργασίας μας κι'όχι στο αν ταιριάζουμε ή όχι. Και το κυριότερο είναι πως αν ξεκινάς ανάποδα, τότε γνωρίζοντας κάποιον, αν σ'αρέσει σαν άτομο, κι'αν του αρέσεις, εννοείται, δένεσται ακόμα περισσότερο, αν όχι, απ'τη στιγμή που επιτυγχάνεται ο σκοπός, τ'άλλα παραγνωρίζονται ή μετριάζεται η επιρροή τους...

Σκοπός το σεξ λοιπόν? Όχι. Σκοπός ο μετριασμός των προβλημάτων της ζωής, το χαμόγελο, η ικανοποίηση πως προσφέρεις σ'ένα άνθρωπο και τ'αρέσει επειδή αναγνωρίζοντας την προσφορά σου σ'ευχαριστεί ανταποδίδοντάς σου... Μια win-win κατάσταση. Ακούγεται κουφό? Μπροστά στα όσα ακούγονται καθημερινά απ'όλους μας για τα οικονομικά, τα πολιτικά, τα κοινωνικά κι'ένα σωρό άλλα πράγματα, μια χαρά ακούγεται. Και όταν το ζεις και το πετυχαίνεις μια χαρά είναι δυο άνθρωποι. Ή και περισσότεροι...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Προφανώς δεν σου έχει συμβεί το αντίστροφο, ακόμη .....

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα με την εξωγενή ηδονή είναι ακριβως αυτό, είναι όπιο.
Το ζητούμενο είναι αν θες να "μετριάσεις" το πρόβλημα με οπιούχα σκευάσματα ή αν είσαι διατεθειμένος να ξεβρακωθείς και να δώσεις λύση. Η επιλογή είναι δική σου.

Emperor είπε...

Αγαπημένη Ανώνυμη Καλημέρα και Καλή Βδομάδα. Τα σχόλιά σου αξίζουν ολόκληρο ποστ. Ένα φιλί μου ελπίζω ν'αρκεί. :)