Πολύ συχνά βλέποντας τους ανθρώπους μού'ρχεται στο μυαλό αυτή η φωτό. Σκέφτομαι πως οι πλείστοι από μας την κάνουμε καθημερινά βίωμα. Κι'επειδή βλέπουμε τον εαυτό μας σαν λιοντάρι προσπαθούμε να συμπεριφερθούμε και σαν λιοντάρι. Και στο τέλος τρώμε τα μούτρα μας επειδή ενώ πραγματικά δεν έχει σημασία πως μας βλέπουν οι άλλοι, εντούτοις έχει μεγάλη σημασία πως ούτε κι'εμείς μας βλέπουμε όπως είμαστε στην πραγματικότητα. Και δεν είμαστε παρά μικρά αδύναμα γατιά. Τεράστιοι στα μάτια ενός μυρμηγκιού ή ενός ψύλλου, αλλά μηδαμινοί στα μάτια ενός λιονταριού ή ελέφαντα. Και το χειρότερο είναι πως η κοινωνία προωθεί πάμπολλα τέτοια 'εμψυχωτικά' μοτίβα. Πώς αλλοιώς θα πέσουμε στις ρόδες των αυτοκινήτων να μας πατήσουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου