Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

Ο παράδεισος δεν περιμένει...



Υπάρχουν στιγμές που τα λεξικά είναι άχρηστα, οι λέξεις μικρές, ο κόσμος ανύπαρκτος, το στόμα βουβό, το δάκρυ αρνείται πεισματικά να βγει γιατί δεν θέλει να χάσει το συναίσθημα απόλυτης ευτυχίας που σε καίει και το δημιουργεί. Στιγμές που φοβάσαι να τσιμπήσεις το σώμα σου μήπως και ξυπνήσεις και χαθείς για πάντα, φοβάσαι να κάνεις ένα βήμα μήπως και είσαι στα σύννεφα και πέσεις στα τάρταρα, στιγμές που κανένας ανθώπινος νους δε μπορούσε να φανταστεί πως μπορεί να υπάρξουν, στιγμές που κανένας ποιητής ή συγγραφέας δεν τις περιέγραψε γιατί όχι απλά ποτέ δεν πίστεψε πως κάποιος τις έχει ζήσει αλλά ήταν υπεράνω του κι'άγνωστες γι'αυτόν. Στιγμές που αξίζουν κι'αγγίζουν την αιωνιότητα, στιγμές που υψώνεις τα μάτια στον ουρανό και παρακαλάς το Θεό, ακόμα κι'αν Tον αρνείσαι πεισματικά, αν είναι να πεθάνεις νέος, να πεθάνεις τώρα, τώρα που είσαι ευτυχισμένος, τώρα που είσαι στον παράδεισο, κι'αν είναι να πεθάνεις γέρος, όλη η ζωή σου νά'ναι αυτή η στιγμή πολλαπλασιασμένη στο άπειρο, για όσο θέλει Εκείνος. Στον παράδεισο που δημιούργησε Εκείνος και σου χάρισε μέσω του ανθρώπου σου. Του ανθρώπου σου που έστειλε στο δρόμο σου κι'εσένα στο δικό του απλά γιατί ήταν κρίμα ο παράδεισος νά'ναι άδειος κι'επειδή Εκείνος θέλησε να σας χαρίσει. Ανθρώπων που μπόρεσαν να πουν στον όφι 'Ευχαριστώ, δεν θα πάρω, είμαι αλλού'. Ανθρώπων που το μόνο που ήθελαν απ'το σύμπαν είναι ο ένας τον άλλο να κοιτάν στα μάτια και να χάνονται στην αγκαλιά του. Και κοιτάς τον ουρανό κι'η μόνη προσευχή που μπορείς ν'αρθρώσει το στόμα σου και να εκφράσει τη ψυχή σου είναι 'Σ'ευχαριστώ Θεέ μου'. Και κοιτάς τον άνθρωπό σου και θες να πεις πολλά. Αλλά ακόμα και το αληθινό 'Σ'αγαπώ' είναι λίγο. Ακόμα και το αληθινό 'Σ'ευχαριστώ' είναι μικρό. Και δε μπορείς να μιλήσεις και δε μπορείς να γράψεις κι'απλά ανοίγεις τα χέρια και προσφέρεις εσένα με μια αγκαλιά και μια σιωπή που τα λέει όλα. Ο παράδεισος δεν περιμένει... Είναι εδώ...  Τώρα... Κι'είναι δικός σου...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο κείμενο ...!!! Μιλάει, ακούει,νιώθει... ειναι ζωντανό... είναι η απόλυτη ευτυχία αποτυπωμένη με λέξεις που σε αγγίζουν βαθιά. ... Μόνο όταν ζεις αυτόν τον Παράδεισο μπορείς να το νιώσεις και να κάνει διαβάζοντάς το να φτερουγίσει και η ψυχή του αναγνώστη. ... Απόλαυσε τον Παράδεισο σου ...!!!

Emperor είπε...

Σ'ευχαριστώ ανώνυμε/η φίλε/η. Εύχομαι το ίδιο και σε σένα. Πίστεψέ με αξίζει... Πολύ...

Ανώνυμος είπε...

Το πιστεύω ότι αξίζει. ...γιατί το ζω και εγώ. ...!!!