...'Θυμήθηκα την εποχή πού’μουνα μικρός και έφτιαχνα ιστορίες τις ώρες που ήμουνα μόνος, πάρα πολλές δηλαδή ειδικά τα καλοκαίρια, τις οποίες ζούσα, κάτι που έκαναν όλα τα παιδιά, χωρίς τύψεις, όπως λέει και στο έργο. Και ξαφνικά μεγάλωσα, και τα παραμύθια είναι απλώς η συνέχεια της πραγματικότητας, που προσπαθούν να με σώσουν απ’τον πόνο και το θυμό, και ενίοτε να μου παρατείνουν την ευτυχία και τη ζωή.'...
Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου