Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Ανίκανος...

...'Ο καθ’ένας για πάρτυ του, αποφασίζει να ανήκει κάπου απλά για να νοιώθει καλά, να επικροτούν αυτά που κάνει, να ακούει μπράβο και να ξεχνά τη μίζερη ζωή του. Ακόμα και πολεμώντας τον για αυτό που είναι, τον κάνει να νοιώθει σημαντικός, απλά γιατί του δίνουν σημασία. Να νοιώθει ότι αξίζει και να πνίγει τις τύψεις του ότι χαραμίζει τη ζωή του. Τα πάντα τα κυβερνά το χρήμα και τα ενώνει το γαμήσι. Είναι το μόνο κοινό στοιχείο που μας ενώνει, παγκόσμια. Η λύση? Εκτός απ’το ‘γαμάτε γιατί χανόμαστε’ του Πανούση τότε, απλώς σιωπάς. Δε λες οτιδήποτε δεν θέλουν να ακουστεί, και κάνεις ότι θες σιωπηλά, σταθερά, σίγουρα. Και όποιος εναντιωθεί σε σένα απλά τον εξαγοράζεις ή τον γαμάς, ή έστω του εξασφαλίζεις γυναίκα/ άντρα για να γαμήσει/ γαμηθεί. Εσύ απλώς συνεχίζεις απτόητος ξέρωντας πως όσοι σε περιτριγυρίζουν είναι κοντά σου για δικό τους όφελος και μόνο. Κι’όσοι δεν είναι, αλλά είναι για κοινό ή και δικό σου είναι ελάχιστοι και θα φανεί στο τέλος, γιατί θα είναι οι μόνοι που θα μείνουν όταν κόψεις το χρήμα ή/και το πήδημα. Γι’αυτό πρώτα πηδάς, μετά μιλάς, και αν δεν τα καταφέρεις τότε πληρώνεις. Αλλοιώς, αν μπορείς να πηδάς τζάμπα, κάν’το. Ο κόσμος το χρειάζεται.'...

Ολόκληρο το κείμενο, όπως πάντα, Εδώ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: