Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Sunrise Avenue - Hollywood Hills (Official Video)



Το αντίο δεν πρέπει κατ'ανάγκη να πονά. Κι'αν ακόμα πονά εκείνη τη στιγμή, είναι μια καινούρια αρχή, για νέους δρόμους, νέες περιπέτειες. Και το κυριότερο, σίγουρα αφήνει ωραίες αναμνήσεις. Όμως μια καλημέρα πρέπει να είναι χαμογελαστή. Είναι ευχή για όλους και για μας. Φορέστε λοιπόν το καλύτερό σας χαμόγελο, κρύψτε τον πόνο από κάτω και προχωρήστε. Ο ήλιος λάμπει ακόμα κι'αν κάνει κρύο. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο ζεστό για την καρδιά μας από ένα χαμόγελο που θα δώσουμε και θα πάρουμε. Καλημέρα λοιπόν! Με χαμόγελο! :)

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πόνος κάτω απο χαμόγελο...

Οικείο.

Emperor είπε...

Κάποια πράγματα απλά τα δέχεσαι και συνεχίζεις να ζεις μαζί τους. Σιγά σιγά ξεχνάς πως υπάρχουν. Και το ξεχνούν κι'αυτά. :)

Elsa Maxwell είπε...

Α, θα σας μαλώσω αυτοκράτορα !
Όχι μια έτσι, μια αλλιώς.
Χαμόγελο διάπλατο και στον αγύριστο τα παλιά!
Κοιτάμε μπροστά !

* πόνος? ποιος πόνος! αυτός στο κότσι μήπως? αλλάξτε γρήγορα, νούμερο παπούτσι!

Emperor είπε...

Μα δεν είναι μια έτσι μια αλλοιώς. Είναι πάντα έτσι με μικρά διαλείμματα αλλοιώς. :)))

Elsa Maxwell είπε...

Εεεε, θα συγχιστώ! Να το κάνετε πάντα έτσι κι όχι γιουβέτσι!
εεε, συγνώμη, να προσπαθείτε πάντα για το έτσι. Το αλλιώς να το στείλουμε στον αγύριστο! πάμε...