Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010
The wonder of you...
Πάντα το λέω. Η καλή μέρα απ'το προηγούμενο βράδυ φαίνεται. Ξύπνησα με ωτίτιδα. Κι'όμως, είναι τόσο όμορφη η μέρα μετά από ένα υπέροχο απόγευμα και μια υπέροχη βραδυά στη συναυλία (όπως υπέροχη ήταν κι'η Κυριακή για διαφορετικούς λόγους, όπως υπέροχες προσπαθώ να είναι οι νύκτες μου, κι'ας με χαλάσουν λίγο οι μέρες). Τι κι'αν θα πάω στη δουλειά, τι κι'αν χαλάσει λιγάκι η μέρα ή πολύ. Πάντα οι ωραίες αναμνήσεις βοηθάνε να ξαναφτιάξει το κέφι, να ξαναρθεί το χαμόγελο. Πάντα η σκέψη σου ηρεμεί, αναζωογονεί, ερεθίζει μυαλό, καρδιά, κορμί. Τι άλλο θέλει ένας άντρας απ'το να κάνει μια γυναίκα να γελάει, να είναι ευτυχισμένη, να είναι ζωντανή, να είναι γυναίκα, να γίνεται φωτιά, βροχή, να παίρνει ο αέρας την ανάσα της, τη φωνή της και να την ταξιδεύει? Ίσως τελικά ο παράδεισος να είναι εδώ. Ίσως και όχι. Αλλά τι σημασία έχει? Εδώ είμαστε εσύ και γω. Και το μέλλον δικό μας, όσο λίγο κι'αν φαντάζει. Γιατί το παρόν κρατάει μια στιγμή, κι'η σκέψη του μια αιωνιότητα... Καλημέρα...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Eeep..kalws ton! Kalimera!!
Καλώστονα κι'ας άργησε έ? Καλησπέρα! :-)
"Τι άλλο θέλει ένας άντρας απ'το να κάνει μια γυναίκα να γελάει, να είναι ευτυχισμένη, να είναι ζωντανή, να είναι γυναίκα, να γίνεται φωτιά, βροχή, να παίρνει ο αέρας την ανάσα της, τη φωνή της και να την ταξιδεύει?"
Εσύ τα θες αυτά. Όλοι οι υπόλοιποι, να γαμήσουν θέλουν.
Χαίρομαι που βρίσκεσαι στην κατηγορία που βρίσκεσαι.
Καλησπέρα και σε σένα. :)
Καλησπέρα Creep. Να υποθέσω πώς θα αλλάξετε εσείς οι γυναίκες κατηγορία προτίμησης πλέον? :-)
Δημοσίευση σχολίου